FLESZAROWA-MUSKAT STANISŁAWA, powieściopisarka, poetka

[[File:Stanisława_Fleszarowa_Muskat_na_spotkaniu_Stanisława_Kociołka_z_literatami_gdańskimi.JPG|thumb|Stanisława Fleszarowa-Muskat na spotkaniu Stanisława Kociołka z literatami gdańskimi]]'''STANISŁAWA FLESZAROWA-MUSKAT''' (21 I 1919 Siennów k. Przeworska – 1 X 1989 Sopot), z d. Krzycka, powieściopisarka, poetka. Ukończyła pryw. gim. w Kole. Podjęte 1936 studia na Wydz. Prawno-Ekonomicznym UAM w Poznaniu przerwała II w. świat. (po której nie kontynuowała nauki). W 1941–42 wywieziona na roboty przymusowe do Niemiec, następnie pracowała jako urzędniczka w Centralnym Urzędzie Rolniczym Galicji we Lw. Od 1944 w Częstochowie, od czerwca 1945 zamieszkała w Gdyni, następnie w Sopocie. W 1945–46 pracowała w q „Dzienniku Bałtyckim”, 1946–50 w Spółdzielni Wydawniczo-Oświatowej „Czytelnik”, 1950–53 była kier. lit. q Teatru Wybrzeże, 1953–55 w „Estradzie”, 1955 ponownie w „Dzienniku Bałtyckim”. W 1957–68 publikowała cotygodniowe felietony w q „Głosie Wybrzeża”, 1973–74 felietony w cyklu „Intymność publicznie” w q „Wieczorze Wybrzeża”. Od 1946 czł. Oddziału Gd. Związku Literatów Polskich, 1954–55 i 1966–71 jego prezes. W 1962–64 radna Wojewódzkiej Rady Narodowej w Gd. Członkini kolegium redakcyjnego q „Liter” 1962–73, od 1965 rady programowej q Wydawnictwa Morskiego. W 1967 ukończyła Studium Scenariopisarstwa w Warszawie. Należała do PZPR. W 1942–52 żona prawnika Jerzego Fleszara, po rozwodzie, od 1957, żona aktora, reż., działacza kultury Tadeusza Muskata (1913–91). <br /><br /> Debiutowała utworami poetyckimi jeszcze w czasach szkolnych, w 1934 w „Gazecie Kolskiej”, w czasie studiów publikowała wiersze w „Kurierze Poznańskim” i „Ilustracji Polskiej”. Autorka ponad 30 powieści, opowiadań i dramatów: ''W służbie morza'' (1946), ''Sen o morskiej potędze'' (1948), ''Pozwólcie nam krzyczeć'' (1958), ''Przerwa na życie'' (1960), ''Lato nagich dziewcząt'' (1960), ''Milionerzy'' (1961), ''Kochankowie róży wiatrów'' (1961), ''Czterech mężczyzn na brzegu lasu'' (1963), ''Ostatni koncert'' (1965), ''Zatoka śpiewających traw'' (1967), ''Szukając gdzie indziej'' (1967), ''Wycieczka-ucieczka'' (1968), ''Powrót do miejsc nieobecnych'' (1968), ''Jedna noc z tamtych lat'' (1969), ''Wczesną jesienią w Złotych Piaskach'' (1970), ''Papuga pana profesora'' (1970), ''Wizyta'' (1971), ''Wzór dla kapitana'' (1971), ''Dwie ścieżki czasu'' (1973), ''Tak trzymać'', t. 1–3 (1974–77), ''Kochankowie muszą się rozstać'' (1975), ''Złoto nie złot''o (1979), ''Most nad rwącą rzek''ą (1984), ''Czarny warkocz'' (1985), ''Pasje i uspokojenia'' (1987), ''Pod jednym dachem, pod jednym niebem'' (1988), ''Stangret jaśnie pani'' (1989), ''Portret dziewczyny na zielonym tle'' (1991), ''Łza'' (1992), ''Nie wracają na obiad'' (1998), ''Noc pod Alpami'' (1999). Na motywach powieści ''Pozwólcie nam krzyczeć'' powstał pol.-niem. film ''Spotkania w mroku'' (1960), którego była współscenarzystką, na podstawie ''Wycieczka-ucieczka'' 5-odcinkowy serial telewizyjny dla dzieci (1972), na podstawie ''Papuga pana profesora'' film ''Nicponie'' (1973), na podstawie powieści o Gdyni ''Tak trzymać'' film hist. ''Miasto z morza'' (2009). Autorka spektakli telewizyjnych: ''Dialogi z minionym czasem'' (1968), ''Gruszeczka, czyli wizyta obcej Pani'' (1968), ''Ludzie znad zatoki, Tam i gdzie indziej'' (1969), ''Korzeń, łodyga, kwiat'' (1972), ''Poszukiwania'' (1974). Opowiadania i powieści emitowało Polskie Radio. Utwory tłumaczone były na ang., czes., niem., ros., słow. i węg. W 1955 do muzyki q Kazimierza Wiłkomirskiego napisała tekst Kantaty gdańskiej. <br /><br />Odznaczona m.in. Krzyżem Kawalerskim OOP (1964), Krzyżem Oficerskim OOP (1969), Krzyżem Komandorskim OOP (1976). W 1958 otrzymała nagrodę lit. miasta Gd., 1974 nagrodę wojewody gd. za wybitne osiągnięcia w dziedzinie kultury, 1985 nagrodę prezydenta miasta Gd. Pochowana na cment. Komunalnym w Sopocie. Spuścizna po pisarce przechowywana jest w q BG PAN. {{author:red.}}[[Category: Encyklopedia]]