DALITZ FRIEDRICH RUDOLPH, budowniczy organów i fortepianów
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''FRIEDRICH RUDOLPH DALITZ''' (ochrzczony 28 XII 1721 Gdańsk – pochowany 1 III 1804 Gdańsk), budowniczy organów i fortepianów, syn złotnika. Uczeń i współpracownik q Andreasa Hildebrandta. W roku 1750 zbudował Probestück – organy z 19 registrami w Koźlinach na Żuławach. Pracował w Królewcu i Saksonii. Namówiony przez A. Hildebrandta wrócił do Gdańska, gdzie około roku 1756 przejął jego pracownię, a 23 VIII 1759 przyjął obywatelstwo | + | '''FRIEDRICH RUDOLPH DALITZ''' (ochrzczony 28 XII 1721 Gdańsk – pochowany 1 III 1804 Gdańsk), budowniczy organów i fortepianów, syn złotnika. Uczeń i współpracownik q Andreasa Hildebrandta. W roku 1750 zbudował Probestück – organy z 19 registrami w Koźlinach na Żuławach. Pracował w Królewcu i Saksonii. Namówiony przez A. Hildebrandta wrócił do Gdańska, gdzie około roku 1756 przejął jego pracownię, a 23 VIII 1759 przyjął q obywatelstwo miejskie. Znanych jest około 22 jego prac organomistrzowskich w Gdańsku – m.in. przebudował duże organy w q kościele NMP (1758–1760), zbudował organy w q kościele Bożego Ciała (1765–1767), w kościele NMP (1777/1778) i w q kościele św. Ducha (1782) – Prusach Wschodnich z Elblągiem i Toruniem włącznie. W latach 1791–1793 przebudował organy Michała Wulffa w Oliwie. Znany jako budowniczy fortepianów, rejestrów piszczałkowych w klawesynach q Johanna W. Wogego, Clavecin Royal m.in. z rejestrem fletowym, katarynek, mechanizmów grających do zegarów, dzwonów kurantowych. W roku 1778 chorąży Drugiej Chorągwi Niebieskiego Pułku Kwartału Szerokiego (q kwartały). {{author: BV}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 00:01, 10 cze 2013
FRIEDRICH RUDOLPH DALITZ (ochrzczony 28 XII 1721 Gdańsk – pochowany 1 III 1804 Gdańsk), budowniczy organów i fortepianów, syn złotnika. Uczeń i współpracownik q Andreasa Hildebrandta. W roku 1750 zbudował Probestück – organy z 19 registrami w Koźlinach na Żuławach. Pracował w Królewcu i Saksonii. Namówiony przez A. Hildebrandta wrócił do Gdańska, gdzie około roku 1756 przejął jego pracownię, a 23 VIII 1759 przyjął q obywatelstwo miejskie. Znanych jest około 22 jego prac organomistrzowskich w Gdańsku – m.in. przebudował duże organy w q kościele NMP (1758–1760), zbudował organy w q kościele Bożego Ciała (1765–1767), w kościele NMP (1777/1778) i w q kościele św. Ducha (1782) – Prusach Wschodnich z Elblągiem i Toruniem włącznie. W latach 1791–1793 przebudował organy Michała Wulffa w Oliwie. Znany jako budowniczy fortepianów, rejestrów piszczałkowych w klawesynach q Johanna W. Wogego, Clavecin Royal m.in. z rejestrem fletowym, katarynek, mechanizmów grających do zegarów, dzwonów kurantowych. W roku 1778 chorąży Drugiej Chorągwi Niebieskiego Pułku Kwartału Szerokiego (q kwartały).
