DWÓR IV „JUTRZENKA”
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
− | '''DWÓR IV''', ul. Polanki 119. Wzmiankowany od 1626 lub 1632, kiedy pierwszym właścicielem był Johann Morgenroth. Początkowo drewniany | + | '''DWÓR IV''', ul. Polanki 119. Wzmiankowany od roku 1626 lub 1632, kiedy pierwszym właścicielem był Johann Morgenroth. Początkowo drewniany dwór zastąpiła w XVIII wieku murowana, rokokowa rezydencja, przebudowana następnie w stylu klasycystycznym. Właścicielami byli m.in. Georg von Wachsschläger (od 1732), Jan Losehart (1737–1741), q Karl Groddeck (od 1741), Fridrich von Kempen (1805). W roku 1909 roku mieścił się w dworze Okręgowy Zakład Ubezpieczeń dla Prus Wschodnich, następnie szkoła dla dziewcząt. W 1945 roku urządzono tam szpital dziecięcy, w 1950 utworzono Państwowe Przeciwgruźlicze Sanatorium Dziecięce, obecnie (od 1976) q Specjalistyczny Zakład Opieki Zdrowotnej nad Matką i Dzieckiem. Zachował się główny budynek dworu. Piętrowy, zbudowany na planie prostokąta w XVIII wieku, po wielu przebudowach nie sprawia dziś imponującego wrażenia. Prowadzi do niego aleja lipowa, która wraz ze stawami przypomina o dawnym założeniu parkowym. {{author: AK}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 11:48, 9 cze 2013
DWÓR IV, ul. Polanki 119. Wzmiankowany od roku 1626 lub 1632, kiedy pierwszym właścicielem był Johann Morgenroth. Początkowo drewniany dwór zastąpiła w XVIII wieku murowana, rokokowa rezydencja, przebudowana następnie w stylu klasycystycznym. Właścicielami byli m.in. Georg von Wachsschläger (od 1732), Jan Losehart (1737–1741), q Karl Groddeck (od 1741), Fridrich von Kempen (1805). W roku 1909 roku mieścił się w dworze Okręgowy Zakład Ubezpieczeń dla Prus Wschodnich, następnie szkoła dla dziewcząt. W 1945 roku urządzono tam szpital dziecięcy, w 1950 utworzono Państwowe Przeciwgruźlicze Sanatorium Dziecięce, obecnie (od 1976) q Specjalistyczny Zakład Opieki Zdrowotnej nad Matką i Dzieckiem. Zachował się główny budynek dworu. Piętrowy, zbudowany na planie prostokąta w XVIII wieku, po wielu przebudowach nie sprawia dziś imponującego wrażenia. Prowadzi do niego aleja lipowa, która wraz ze stawami przypomina o dawnym założeniu parkowym.