DUNAJEWSKI WALDEMAR, menedżer, energetyk
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''WALDEMAR DUNAJEWSKI''' (ur. 12 III 1947 Romankowo), menedżer, energetyk. Absolwent | + | '''WALDEMAR DUNAJEWSKI''' (ur. 12 III 1947 Romankowo), menedżer, energetyk. Absolwent Wydziału Elektrycznego q PG (1971), specjalność: elektrownie i gospodarka elektro-energetyczna. Ukończył także studia podyplomowe w zakresie energetyki jądrowej oraz organizacji, ekonomii i zarządzania przemysłem. W latach 1972–1979 zatrudniony w Elektrociepłowni Elbląg na stanowiskach, kolejno: inżyniera, energetyka, kierownika wydziału i głównego specjalisty do spraw inwestycji; w latach 1980–1987 pracował w Zakładzie Energetycznym Elbląg, gdzie awansował do stanowiska I zastępcy dyrektora zakładu. Następnie dyrektor Elektrociepłowni Wybrzeże (1987–1988), dyrektor naczelny Zespołu Elektrociepłowni Gdańsk PP (1989–1993), prezes zarządu oraz dyrektor generalny spółki q Elektrociepłownie Wybrzeże SA (1994–2000). Pod jego kierownictwem doszło do komercjalizacji i prywatyzacji zakładu, wybudowano i przekazano do eksploatacji 2 nowe bloki energetyczne w Gdańsku i Gdyni, wycofano z eksploatacji 3 przestarzałe elektrociepłownie. Osobiście zaangażował się we współtworzenie q Filharmonii Bałtyckiej na terenach po byłej elektrociepłowni Ołowianka. W latach 1998–2008 prezes Związku Pracodawców Elektrociepłowni w Polsce, członek Rady Zarządzającej Polskiego Komitetu Światowej Rady Energetyki (2009–2012), prezes Stowarzyszenia Elektryków Polskich Oddział SEP Gdańsk (od 2010), prezes Stowarzyszenia na Rzecz Elektrowni Jądrowej w Województwie Pomorskim (od 2011). Odznaczony Krzyżem Kawalerskim OOP (1999).{{author: DSZ}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 21:41, 8 cze 2013
WALDEMAR DUNAJEWSKI (ur. 12 III 1947 Romankowo), menedżer, energetyk. Absolwent Wydziału Elektrycznego q PG (1971), specjalność: elektrownie i gospodarka elektro-energetyczna. Ukończył także studia podyplomowe w zakresie energetyki jądrowej oraz organizacji, ekonomii i zarządzania przemysłem. W latach 1972–1979 zatrudniony w Elektrociepłowni Elbląg na stanowiskach, kolejno: inżyniera, energetyka, kierownika wydziału i głównego specjalisty do spraw inwestycji; w latach 1980–1987 pracował w Zakładzie Energetycznym Elbląg, gdzie awansował do stanowiska I zastępcy dyrektora zakładu. Następnie dyrektor Elektrociepłowni Wybrzeże (1987–1988), dyrektor naczelny Zespołu Elektrociepłowni Gdańsk PP (1989–1993), prezes zarządu oraz dyrektor generalny spółki q Elektrociepłownie Wybrzeże SA (1994–2000). Pod jego kierownictwem doszło do komercjalizacji i prywatyzacji zakładu, wybudowano i przekazano do eksploatacji 2 nowe bloki energetyczne w Gdańsku i Gdyni, wycofano z eksploatacji 3 przestarzałe elektrociepłownie. Osobiście zaangażował się we współtworzenie q Filharmonii Bałtyckiej na terenach po byłej elektrociepłowni Ołowianka. W latach 1998–2008 prezes Związku Pracodawców Elektrociepłowni w Polsce, członek Rady Zarządzającej Polskiego Komitetu Światowej Rady Energetyki (2009–2012), prezes Stowarzyszenia Elektryków Polskich Oddział SEP Gdańsk (od 2010), prezes Stowarzyszenia na Rzecz Elektrowni Jądrowej w Województwie Pomorskim (od 2011). Odznaczony Krzyżem Kawalerskim OOP (1999).
