DIRCKSEN ERNST, budowniczy
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''ERNST DIRCKSEN''' (31 V 1830 Gdańsk – 11 V 1899 Erfurt), budowniczy. Syn Friedricha, nauczyciela | + | '''ERNST DIRCKSEN''' (31 V 1830 Gdańsk – 11 V 1899 Erfurt), budowniczy. Syn Friedricha, nauczyciela gdańskich szkół elementarnych. Uczęszczał do q szkół św. Jana i q św. Piotra i Pawła. Po uzyskaniu stypendium z q Towarzystwa Pokoju studiował w Królewskim Instytucie Przemysłowym w Berlinie. W 1853 roku otrzymał uprawnienia budowlane. Pracował w ramach stażu w kilku firmach budowlanych, następnie poświęcił się budownictwu kolejowemu. W latach 1859–1867 pracował jako inspektor nadzorujący budownictwo kolejowe w Wielkopolsce i na Śląsku, w czasie wojny prusko-francuskiej (1870–1871) był odpowiedzialny za linie kolejowe w centralnej części frontu. Zbudował 37-kilometrową linię kolejową z Remilly do Pont à Mousson, co przyśpieszyło zdobycie francuskiej twierdzy Mainz i zadecydowało o ostatecznej klęsce Francji. Od 1874 roku jako tajny radca zaprojektował i zbudował nowoczesny berliński węzeł kolejowy (wraz z istniejącą obecnie obwodnicą). Podobne rozwiązania techniczne zastosował w budownictwie kolejowym w Erfurcie (od 1890). Kierował z Erfurtu budową nowych linii na całym górzystym terenie Lasu Turyńskiego i w rejonie Frankfurtu nad Odrą. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 12:20, 5 cze 2013
ERNST DIRCKSEN (31 V 1830 Gdańsk – 11 V 1899 Erfurt), budowniczy. Syn Friedricha, nauczyciela gdańskich szkół elementarnych. Uczęszczał do q szkół św. Jana i q św. Piotra i Pawła. Po uzyskaniu stypendium z q Towarzystwa Pokoju studiował w Królewskim Instytucie Przemysłowym w Berlinie. W 1853 roku otrzymał uprawnienia budowlane. Pracował w ramach stażu w kilku firmach budowlanych, następnie poświęcił się budownictwu kolejowemu. W latach 1859–1867 pracował jako inspektor nadzorujący budownictwo kolejowe w Wielkopolsce i na Śląsku, w czasie wojny prusko-francuskiej (1870–1871) był odpowiedzialny za linie kolejowe w centralnej części frontu. Zbudował 37-kilometrową linię kolejową z Remilly do Pont à Mousson, co przyśpieszyło zdobycie francuskiej twierdzy Mainz i zadecydowało o ostatecznej klęsce Francji. Od 1874 roku jako tajny radca zaprojektował i zbudował nowoczesny berliński węzeł kolejowy (wraz z istniejącą obecnie obwodnicą). Podobne rozwiązania techniczne zastosował w budownictwie kolejowym w Erfurcie (od 1890). Kierował z Erfurtu budową nowych linii na całym górzystym terenie Lasu Turyńskiego i w rejonie Frankfurtu nad Odrą.
