KOSTKA JAN II, opat oliwski
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''JAN KOSTKA II''' h. Dąbrowa (ok. 1560 – 28 X 1588 Chełmża), opat oliwski. Syn wojewody pomor. Krzysztofa Kostki, bratanek kasztelana Gd. q Jana Kostki. 11 IX 1582 otrzymał kanonię warmińską, przed 1583 został kanonikiem chełmińskim i archidiakonem włocławskim, był też kanonikiem krakowskim. Jako koadiutor (pomocnik) q Kaspra Geschkaua został po jego śmierci wybrany przez konwent 22 IV 1584 opatem oliwskim, wbrew woli króla pol. Stefana Batorego i bp. włocławskiego q Hieronima Rozrażewskiego, ślącego pisma w sprawie nieprawnego wyboru do króla, nuncjusza papieskiego Bolognettiego i do oficjała gd.-pomor. Mikołaja Myloniusza. 7 | + | '''JAN KOSTKA II''' h. Dąbrowa (ok. 1560 – 28 X 1588 Chełmża), opat oliwski. Syn wojewody pomor. Krzysztofa Kostki, bratanek kasztelana Gd. q Jana Kostki. 11 IX 1582 otrzymał kanonię warmińską, przed 1583 został kanonikiem chełmińskim i archidiakonem włocławskim, był też kanonikiem krakowskim. Jako koadiutor (pomocnik) q Kaspra Geschkaua został po jego śmierci wybrany przez konwent 22 IV 1584 opatem oliwskim, wbrew woli króla pol. Stefana Batorego i bp. włocławskiego q Hieronima Rozrażewskiego, ślącego pisma w sprawie nieprawnego wyboru do króla, nuncjusza papieskiego Bolognettiego i do oficjała gd.-pomor. Mikołaja Myloniusza. 7 I 1585 bp Hieronim Rozrażewski wydał we Włocławku wyrok uznający wybór K. na opata za nielegalny, czego ten nie uznał, otrzymując zatwierdzenie wyboru przez opata generalnego cystersów. Nie złożył jednak profesji, dlatego określany był tylko nominatem. Uzyskał w 1578 poparcie nowego króla pol. Zygmunta III Wazy, 1588 z powodu zarazy opuścił Gd., zm. w Chełmży, pochowany w tamtejszej katedrze. {{author: MAB}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 01:35, 5 cze 2013
JAN KOSTKA II h. Dąbrowa (ok. 1560 – 28 X 1588 Chełmża), opat oliwski. Syn wojewody pomor. Krzysztofa Kostki, bratanek kasztelana Gd. q Jana Kostki. 11 IX 1582 otrzymał kanonię warmińską, przed 1583 został kanonikiem chełmińskim i archidiakonem włocławskim, był też kanonikiem krakowskim. Jako koadiutor (pomocnik) q Kaspra Geschkaua został po jego śmierci wybrany przez konwent 22 IV 1584 opatem oliwskim, wbrew woli króla pol. Stefana Batorego i bp. włocławskiego q Hieronima Rozrażewskiego, ślącego pisma w sprawie nieprawnego wyboru do króla, nuncjusza papieskiego Bolognettiego i do oficjała gd.-pomor. Mikołaja Myloniusza. 7 I 1585 bp Hieronim Rozrażewski wydał we Włocławku wyrok uznający wybór K. na opata za nielegalny, czego ten nie uznał, otrzymując zatwierdzenie wyboru przez opata generalnego cystersów. Nie złożył jednak profesji, dlatego określany był tylko nominatem. Uzyskał w 1578 poparcie nowego króla pol. Zygmunta III Wazy, 1588 z powodu zarazy opuścił Gd., zm. w Chełmży, pochowany w tamtejszej katedrze.
