GIESELER, rodzina gdańskich konwisarzy
m (M.Ogonowska przeniósł stronę GIESELER, rodzina gd na GIESELER, rodzina gdańskich konwisarzy, bez pozostawienia przekierowania pod starym tytułem) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''GIESELER''', rodzina gd. konwisarzy (q konwisarstwo). Z 5 poświadczonych w źródłach jej przedstawicieli znane są ob. dzieła: Daniela | + | '''GIESELER''', rodzina gd. konwisarzy (q konwisarstwo). Z 5 poświadczonych w źródłach jej przedstawicieli znane są ob. dzieła: Daniela I (po 1532–1600), prawdopodobnie syna Dionysiusa (w cechu gd. konwisarzy od 1532), mistrza od 1565, o którego wysokim poziomie i dużej skali warsztatu świadczyło zamówienie na cynowy sarkofag króla pol. Stefana Batorego (Kr., katedra na Wawelu, 1587), sygnowany gmerkiem oraz inicjałami DG, z reliefową, polichromowaną i złoconą dekoracją o rozbudowanym programie ikonograficznym, ukazującym personifikacje cnót władcy przeciwstawione przywarom. Salomona, mistrza od 1655, z którego warsztatu pochodziły sarkofagi cynowe Anny, córki księcia szczecińskiego Bogusława XIII i żony Ernesta księcia Croy i Aerschot w Brabancji (1661) oraz jej syna Ernesta Bogusława von Croy (1684) z kośc. zamkowego św. Jacka w Słupsku (ob. Muzeum Pomorza Środkowego w Słupsku) z reliefową dekoracją heraldyczną i kwiatową, sygnowane gmerkiem; misa chrzcielna w kośc. parafialnym w Stegnie oraz zbiornik lawaterza (ob. q Muzeum Narodowe). Notowani byli także Daniel II (1569–1653), mistrz od 1594, i Daniel III (1604–1653), mistrz od 1621, prawdopodobnie prowadzący duży warsztat (liczne wzmianki o uczniach przyjmowanych na naukę 1622–1636). {{author: ABF}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 00:15, 15 maj 2013
GIESELER, rodzina gd. konwisarzy (q konwisarstwo). Z 5 poświadczonych w źródłach jej przedstawicieli znane są ob. dzieła: Daniela I (po 1532–1600), prawdopodobnie syna Dionysiusa (w cechu gd. konwisarzy od 1532), mistrza od 1565, o którego wysokim poziomie i dużej skali warsztatu świadczyło zamówienie na cynowy sarkofag króla pol. Stefana Batorego (Kr., katedra na Wawelu, 1587), sygnowany gmerkiem oraz inicjałami DG, z reliefową, polichromowaną i złoconą dekoracją o rozbudowanym programie ikonograficznym, ukazującym personifikacje cnót władcy przeciwstawione przywarom. Salomona, mistrza od 1655, z którego warsztatu pochodziły sarkofagi cynowe Anny, córki księcia szczecińskiego Bogusława XIII i żony Ernesta księcia Croy i Aerschot w Brabancji (1661) oraz jej syna Ernesta Bogusława von Croy (1684) z kośc. zamkowego św. Jacka w Słupsku (ob. Muzeum Pomorza Środkowego w Słupsku) z reliefową dekoracją heraldyczną i kwiatową, sygnowane gmerkiem; misa chrzcielna w kośc. parafialnym w Stegnie oraz zbiornik lawaterza (ob. q Muzeum Narodowe). Notowani byli także Daniel II (1569–1653), mistrz od 1594, i Daniel III (1604–1653), mistrz od 1621, prawdopodobnie prowadzący duży warsztat (liczne wzmianki o uczniach przyjmowanych na naukę 1622–1636).
