FESTIWAL POLSKICH FILMÓW FABULARNYCH W GDAŃSKU
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''FESTIWAL POLSKICH FILMÓW FABULARNYCH W GDAŃSKU.''' Od 1974 największa, coroczna pol. impreza filmowa, będąca przeglądem najnowszych dokonań krajowej kinematografii, wyróżniająca najwybitniejsze filmy fabularne i ich twórców, promująca je w kraju i za granicą (q Klub Studentów Wybrzeża Żak, q Lucjan Bokiniec). Główną nagrodą (Grand Prix) były 1974–79 Lwy Gd., 1979–93 Złote Lwy Gd., od 1993 Złote Lwy; przyznawanych było kilkanaście nagród w różnych kategoriach. Z braku zaplecza w Gd. (m.in. brak obiektu mogącego spełniać warunki kina festiwalowego i hotelu mogącego pomieścić uczestników całej imprezy), pierwszy festiwal odbył się w 4 kinach Gd., Gdyni i Sopotu; gł. kinem (na użytek gości) był sopocki Bałtyk. W 1975–86 (z przerwą w q stanie wojennym 1982–83) odbywał się tylko w Gd., w sali budynku NOT przy ul. Rajskiej 6 i z dublowanymi projekcjami w q kinie Leningrad (nast. Neptun, ul. Długa 57). Ze względu na niewystarczające zaplecze (NOT zapewniał na widowni jedynie 300 miejsc), 1987 przeniesiony do Teatru Muzycznego w Gdyni. | + | '''FESTIWAL POLSKICH FILMÓW FABULARNYCH W GDAŃSKU.''' Od 1974 największa, coroczna pol. impreza filmowa, będąca przeglądem najnowszych dokonań krajowej kinematografii, wyróżniająca najwybitniejsze filmy fabularne i ich twórców, promująca je w kraju i za granicą (q Klub Studentów Wybrzeża Żak, q Lucjan Bokiniec). Główną nagrodą (Grand Prix) były 1974–79 Lwy Gd., 1979–93 Złote Lwy Gd., od 1993 Złote Lwy; przyznawanych było kilkanaście nagród w różnych kategoriach. Z braku zaplecza w Gd. (m.in. brak obiektu mogącego spełniać warunki kina festiwalowego i hotelu mogącego pomieścić uczestników całej imprezy), pierwszy festiwal odbył się w 4 kinach Gd., Gdyni i Sopotu; gł. kinem (na użytek gości) był sopocki Bałtyk. W 1975–86 (z przerwą w q stanie wojennym 1982–83) odbywał się tylko w Gd., w sali budynku NOT przy ul. Rajskiej 6 i z dublowanymi projekcjami w q kinie Leningrad (nast. Neptun, ul. Długa 57). Ze względu na niewystarczające zaplecze (NOT zapewniał na widowni jedynie 300 miejsc), 1987 przeniesiony do Teatru Muzycznego w Gdyni. {{author:red.}} |
{| | {| | ||
! ead | | ! ead | | ||
Wersja z 20:56, 11 maj 2013
FESTIWAL POLSKICH FILMÓW FABULARNYCH W GDAŃSKU. Od 1974 największa, coroczna pol. impreza filmowa, będąca przeglądem najnowszych dokonań krajowej kinematografii, wyróżniająca najwybitniejsze filmy fabularne i ich twórców, promująca je w kraju i za granicą (q Klub Studentów Wybrzeża Żak, q Lucjan Bokiniec). Główną nagrodą (Grand Prix) były 1974–79 Lwy Gd., 1979–93 Złote Lwy Gd., od 1993 Złote Lwy; przyznawanych było kilkanaście nagród w różnych kategoriach. Z braku zaplecza w Gd. (m.in. brak obiektu mogącego spełniać warunki kina festiwalowego i hotelu mogącego pomieścić uczestników całej imprezy), pierwszy festiwal odbył się w 4 kinach Gd., Gdyni i Sopotu; gł. kinem (na użytek gości) był sopocki Bałtyk. W 1975–86 (z przerwą w q stanie wojennym 1982–83) odbywał się tylko w Gd., w sali budynku NOT przy ul. Rajskiej 6 i z dublowanymi projekcjami w q kinie Leningrad (nast. Neptun, ul. Długa 57). Ze względu na niewystarczające zaplecze (NOT zapewniał na widowni jedynie 300 miejsc), 1987 przeniesiony do Teatru Muzycznego w Gdyni.
| Filmy-laureaci FPFF w Gdańsku | ||
| Rok | Tytuł | Reżyser |
| 1974 | Potop | Jerzy Hoffman |
| 1975 | Noce i dnie Ziemia obiecana | Jerzy Antczak Andrzej Wajda |
| 1976 | Grand Prix nie przyznano | |
| 1977 | Barwy ochronne | Krzysztof Zanussi |
| 1978 | Pasja Bez znieczulenia | Stanisław RóżewiczAndrzej Wajda |
| 1979 | Amator | Krzysztof Kieślowski |
| 1980 | Paciorki jednego różańca | Kazimierz Kutz |
| 1981 | Gorączka | Agnieszka Holland |
| 1984 | Austeria | Jerzy Kawalerowicz |
| 1985 | Kobieta w kapeluszu | Stanisław Różewicz |
| 1986 | Siekierezada | Witold Leszczyński |
