DRUET CZESŁAW, profesor, oceanolog

Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
Linia 1: Linia 1:
 
{{paper}}
 
{{paper}}
 
[[File:Czesław_Druet.JPG|thumb|Czesław Druet]]
 
[[File:Czesław_Druet.JPG|thumb|Czesław Druet]]
'''CZESŁAW DRUET''' (ur. 29 III 1926 Wilno), naukowiec, oceanolog. Przed wybuchem II w. świat. przyjęty do Gimnazjum Króla Zygmunta Augusta w Wilnie, podczas okupacji robotnik przymusowy we Frankfurcie n. Menem i na jego przedmieściach Fechenheim. W 1945 w Barnsley (Anglia) ukończył gim. na poziomie małej matury, w grudniu 1947 wrócił do Polski (do Gdyni) jako żołnierz II Korpusu VIII Armii Brytyjskiej. Zdał maturę 1949 w Prywatnym Wieczorowym Liceum dla Pracujących w Pasłęku, 1949–55 studiował na Wydz. Inżynierii Lądowo-Wodnej q PG. W 1953, po ukończeniu I stopnia studiów, został pracownikiem q Instytutu Budownictwa Wodnego PAN (do 1977), 1960 dr (w IBW PAN kierował Pracownią Dynamiki Morza), 1966 dr hab. (habilitacja na PG), 1974 prof. tytularny, 1980 prof. zw., 1979 czł. korespondent PAN, 1986 czł. rzeczywisty. W 1970–96 wykładał w Inst. Oceanografii q UG. W 1976 pracował nad utworzeniem w ramach PAN Inst. Oceanologii: 1977–83 kier. samodzielnego Zakładu Oceanologii PAN, 1984–90 dyr. Inst. Oceanologii (Sopot, ul. Powstańców Warszawskich 55), 1991–2002 przew. rady nauk. tego instytutu, w kadencji 2011–14 czł. rady. W 1980–83 sekr. nauk. Oddziału PAN w Gd., 1993–2002 czł. prezydium PAN. Od 1975 współpracował z Międzyrządową Komisją Oceanograficzną (MKO) UNESCO, początkowo jako ekspert, następnie wiceprezydent komisji ds. służb oceanograficznych i programów nauk., do 1982 był przew. jej rady programowej, do 2002 pol. pełnomocnik ds. kontaktów roboczych. W 1996–2007 przew. Narodowego Komitetu ds. współpracy z Międzynarodowym Komitetem Badań Oceanicznych SCOR, 1996–2007 przew. prezydium Komitetu Badań Morza PAN, od 2008 czł. prezydium. Specjalista w dynamice i fizyce morza (m.in. falowanie swobodnej powierzchni morza, turbulencja przepływów z granicami swobodnymi), autor m.in. ''Nomographic Chart for Determination Monochromatic Wave Type in the Region of Foundation of Hydrotechnical Structure'' (1965), ''Hydrodynamika morskich budowli i akwenów portowych'' (1978), ''Dynamika stratyfikowanego oceanu'' (1994), ''Elementy hydromechaniki geofizycznej'' (1995), ''Dynamika morza'' (2000), ''The Structure of Marine Hydrophysical Fields and its Influence on the Plankton Behaviour'' (2003). Od 1970 prowadził przy budowie q Portu Północnego pomiary falowania i skuteczności osłony akwenów portowych przed falowaniem sztormowym, za co 1976 znalazł się wśród odbiorców zespołowej Nagrody Państwowej I stopnia „Za prace naukowo-badawcze, projekt i budowę Portu Północnego w Gd.”. W 2009 dr h.c. UG. W 1996 otrzymał najwyższe pol. odznaczenie oceanograficzne: Medal im. prof. Kazimierza Demela. Odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim OOP (1977), Krzyżem Oficerskim OOP (1988), Krzyżem Komandorskim OOP (2003). Był prezesem q Klubu Studentów Wybrzeża Żak i AZS. [[Category: Encyklopedia]]
+
'''CZESŁAW DRUET''' (ur. 29 III 1926 Wilno), naukowiec, oceanolog. Przed wybuchem II w. świat. przyjęty do Gimnazjum Króla Zygmunta Augusta w Wilnie, podczas okupacji robotnik przymusowy we Frankfurcie n. Menem i na jego przedmieściach Fechenheim. W 1945 w Barnsley (Anglia) ukończył gim. na poziomie małej matury, w grudniu 1947 wrócił do Polski (do Gdyni) jako żołnierz II Korpusu VIII Armii Brytyjskiej. Zdał maturę 1949 w Prywatnym Wieczorowym Liceum dla Pracujących w Pasłęku, 1949–55 studiował na Wydz. Inżynierii Lądowo-Wodnej q PG. W 1953, po ukończeniu I stopnia studiów, został pracownikiem q Instytutu Budownictwa Wodnego PAN (do 1977), 1960 dr (w IBW PAN kierował Pracownią Dynamiki Morza), 1966 dr hab. (habilitacja na PG), 1974 prof. tytularny, 1980 prof. zw., 1979 czł. korespondent PAN, 1986 czł. rzeczywisty. W 1970–96 wykładał w Inst. Oceanografii q UG. W 1976 pracował nad utworzeniem w ramach PAN Inst. Oceanologii: 1977–83 kier. samodzielnego Zakładu Oceanologii PAN, 1984–90 dyr. Inst. Oceanologii (Sopot, ul. Powstańców Warszawskich 55), 1991–2002 przew. rady nauk. tego instytutu, w kadencji 2011–14 czł. rady. W 1980–83 sekr. nauk. Oddziału PAN w Gd., 1993–2002 czł. prezydium PAN. Od 1975 współpracował z Międzyrządową Komisją Oceanograficzną (MKO) UNESCO, początkowo jako ekspert, następnie wiceprezydent komisji ds. służb oceanograficznych i programów nauk., do 1982 był przew. jej rady programowej, do 2002 pol. pełnomocnik ds. kontaktów roboczych. W 1996–2007 przew. Narodowego Komitetu ds. współpracy z Międzynarodowym Komitetem Badań Oceanicznych SCOR, 1996–2007 przew. prezydium Komitetu Badań Morza PAN, od 2008 czł. prezydium. Specjalista w dynamice i fizyce morza (m.in. falowanie swobodnej powierzchni morza, turbulencja przepływów z granicami swobodnymi), autor m.in. ''Nomographic Chart for Determination Monochromatic Wave Type in the Region of Foundation of Hydrotechnical Structure'' (1965), ''Hydrodynamika morskich budowli i akwenów portowych'' (1978), ''Dynamika stratyfikowanego oceanu'' (1994), ''Elementy hydromechaniki geofizycznej'' (1995), ''Dynamika morza'' (2000), ''The Structure of Marine Hydrophysical Fields and its Influence on the Plankton Behaviour'' (2003). Od 1970 prowadził przy budowie q Portu Północnego pomiary falowania i skuteczności osłony akwenów portowych przed falowaniem sztormowym, za co 1976 znalazł się wśród odbiorców zespołowej Nagrody Państwowej I stopnia „Za prace naukowo-badawcze, projekt i budowę Portu Północnego w Gd.”. W 2009 dr h.c. UG. W 1996 otrzymał najwyższe pol. odznaczenie oceanograficzne: Medal im. prof. Kazimierza Demela. Odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim OOP (1977), Krzyżem Oficerskim OOP (1988), Krzyżem Komandorskim OOP (2003). Był prezesem q Klubu Studentów Wybrzeża Żak i AZS. {{author:red.}}[[Category: Encyklopedia]]

Wersja z 20:43, 11 maj 2013

CZESŁAW DRUET (ur. 29 III 1926 Wilno), naukowiec, oceanolog. Przed wybuchem II w. świat. przyjęty do Gimnazjum Króla Zygmunta Augusta w Wilnie, podczas okupacji robotnik przymusowy we Frankfurcie n. Menem i na jego przedmieściach Fechenheim. W 1945 w Barnsley (Anglia) ukończył gim. na poziomie małej matury, w grudniu 1947 wrócił do Polski (do Gdyni) jako żołnierz II Korpusu VIII Armii Brytyjskiej. Zdał maturę 1949 w Prywatnym Wieczorowym Liceum dla Pracujących w Pasłęku, 1949–55 studiował na Wydz. Inżynierii Lądowo-Wodnej q PG. W 1953, po ukończeniu I stopnia studiów, został pracownikiem q Instytutu Budownictwa Wodnego PAN (do 1977), 1960 dr (w IBW PAN kierował Pracownią Dynamiki Morza), 1966 dr hab. (habilitacja na PG), 1974 prof. tytularny, 1980 prof. zw., 1979 czł. korespondent PAN, 1986 czł. rzeczywisty. W 1970–96 wykładał w Inst. Oceanografii q UG. W 1976 pracował nad utworzeniem w ramach PAN Inst. Oceanologii: 1977–83 kier. samodzielnego Zakładu Oceanologii PAN, 1984–90 dyr. Inst. Oceanologii (Sopot, ul. Powstańców Warszawskich 55), 1991–2002 przew. rady nauk. tego instytutu, w kadencji 2011–14 czł. rady. W 1980–83 sekr. nauk. Oddziału PAN w Gd., 1993–2002 czł. prezydium PAN. Od 1975 współpracował z Międzyrządową Komisją Oceanograficzną (MKO) UNESCO, początkowo jako ekspert, następnie wiceprezydent komisji ds. służb oceanograficznych i programów nauk., do 1982 był przew. jej rady programowej, do 2002 pol. pełnomocnik ds. kontaktów roboczych. W 1996–2007 przew. Narodowego Komitetu ds. współpracy z Międzynarodowym Komitetem Badań Oceanicznych SCOR, 1996–2007 przew. prezydium Komitetu Badań Morza PAN, od 2008 czł. prezydium. Specjalista w dynamice i fizyce morza (m.in. falowanie swobodnej powierzchni morza, turbulencja przepływów z granicami swobodnymi), autor m.in. Nomographic Chart for Determination Monochromatic Wave Type in the Region of Foundation of Hydrotechnical Structure (1965), Hydrodynamika morskich budowli i akwenów portowych (1978), Dynamika stratyfikowanego oceanu (1994), Elementy hydromechaniki geofizycznej (1995), Dynamika morza (2000), The Structure of Marine Hydrophysical Fields and its Influence on the Plankton Behaviour (2003). Od 1970 prowadził przy budowie q Portu Północnego pomiary falowania i skuteczności osłony akwenów portowych przed falowaniem sztormowym, za co 1976 znalazł się wśród odbiorców zespołowej Nagrody Państwowej I stopnia „Za prace naukowo-badawcze, projekt i budowę Portu Północnego w Gd.”. W 2009 dr h.c. UG. W 1996 otrzymał najwyższe pol. odznaczenie oceanograficzne: Medal im. prof. Kazimierza Demela. Odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim OOP (1977), Krzyżem Oficerskim OOP (1988), Krzyżem Komandorskim OOP (2003). Był prezesem q Klubu Studentów Wybrzeża Żak i AZS. red.

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania