CZARNECKI ERAZM, działacz gdańskiej Polonii
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
[[File:Erazm_Czarnecki.JPG|thumb|Erazm Czarnecki]] | [[File:Erazm_Czarnecki.JPG|thumb|Erazm Czarnecki]] | ||
− | '''ERAZM CZARNECKI''' (3 VI 1892 Pakość, | + | '''ERAZM CZARNECKI''' (3 VI 1892 Pakość, powiat Mogilno – 4 IX 1949 Gdańsk), działacz polityczny. W roku 1913 ukończył Państwowy Instytut Techniczny w Poznaniu. Od 1916 w Gdańsku, pracownik Stoczni Cesarskiej (q Stocznia Królewska). Od roku 1919 brał udział w zbieraniu i opracowaniu materiałów na konferencję ambasadorów w Paryżu uzasadniających prawo Polski do Gdańska i Pomorza Wschodniego. Od 1923 kierownik działu technicznego w q Komisariacie Generalnym RP, od 1925 zasiadał w q Radzie Portów i Dróg Wodnych. Jeden z założycieli q Gminy Polskiej,w latach 1924–1927 sekretarz generalny, w 1931–1934 prezes. Należał do grona działaczy q Zjednoczenia Zawodowego Polskiego i q Macierzy Szkolnej. W latach 1930–1935 poseł do q Volkstagu IV i V kadencji. Dążył do zapobieżenia rozbiciu gdańskiej Polonii. W roku 1935 oddelegowany do Pragi na stanowisko wicedyrektora i radcy Przedstawicielstwa Portów Polskich i Ministerstwa Komunikacji. Podczas II wojny światowej przebywał w Bratysławie, pracując w 1941–1945 w słowackiej Żegludze Dunajskiej. Od września 1945 do 1948 dyrektor Urzędu Morskiego w Gdańsku. {{author: MA}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 19:27, 11 maj 2013
ERAZM CZARNECKI (3 VI 1892 Pakość, powiat Mogilno – 4 IX 1949 Gdańsk), działacz polityczny. W roku 1913 ukończył Państwowy Instytut Techniczny w Poznaniu. Od 1916 w Gdańsku, pracownik Stoczni Cesarskiej (q Stocznia Królewska). Od roku 1919 brał udział w zbieraniu i opracowaniu materiałów na konferencję ambasadorów w Paryżu uzasadniających prawo Polski do Gdańska i Pomorza Wschodniego. Od 1923 kierownik działu technicznego w q Komisariacie Generalnym RP, od 1925 zasiadał w q Radzie Portów i Dróg Wodnych. Jeden z założycieli q Gminy Polskiej,w latach 1924–1927 sekretarz generalny, w 1931–1934 prezes. Należał do grona działaczy q Zjednoczenia Zawodowego Polskiego i q Macierzy Szkolnej. W latach 1930–1935 poseł do q Volkstagu IV i V kadencji. Dążył do zapobieżenia rozbiciu gdańskiej Polonii. W roku 1935 oddelegowany do Pragi na stanowisko wicedyrektora i radcy Przedstawicielstwa Portów Polskich i Ministerstwa Komunikacji. Podczas II wojny światowej przebywał w Bratysławie, pracując w 1941–1945 w słowackiej Żegludze Dunajskiej. Od września 1945 do 1948 dyrektor Urzędu Morskiego w Gdańsku.