CZARLEWSKI SŁAWOMIR, działacz opozycji demokratycznej, dyplomata
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
[[File:Sławomir_Czarlewski.JPG|thumb|Sławomir Czarlewski]] | [[File:Sławomir_Czarlewski.JPG|thumb|Sławomir Czarlewski]] | ||
| − | '''SŁAWOMIR CZARLEWSKI''' (ur. 7 V 1955 Gdańsk), działacz opozycji demokratycznej, dyplomata. Wnuk pracownika Poczty Polskiej w | + | '''SŁAWOMIR CZARLEWSKI''' (ur. 7 V 1955 Gdańsk), działacz opozycji demokratycznej, dyplomata. Wnuk pracownika Poczty Polskiej w Gdańsku Floriana Nitki, zamordowanego w q obozie Stutthof. W latach 1970–1974 uczył się w q II i X LO, w 1975–1980 studiował prawo na UG (w 1978 czasowo usunięty za działalność polityczną w Studenckim Komitecie Solidarność). W roku 1980 pracował w Państwowej Inspekcji Handlowej jako młodszy inspektor. Od roku 1978 działał w ROPCiO, od 1979 w q RMP. W latach 1980–1981 w Biurze Komisji Krajowej q NSZZ „Solidarność” w Gdańsku był kierownikiem działu do spraw współpracy z rządem, po wyjeździe do Francji w 1981–1984 członek władz Biura Zagranicznego NSZZ „S” w Brukseli (oficjalna reprezentacja NSZZ „S” za granicą), współzałożyciel i współprzewodniczący Komitetu Koordynacyjnego NSZZ „S” we Francji. Studiował historię najnowszą w Instytucie Nauk Politycznych w Paryżu. W latach 1986–1990 pracował w Misji Katolickiej we Francji, redaktor pisma „Głos Katolicki”. W 1991–1996 konsul generalny RP w Lyonie, w 1997–2002 minister pełnomocny w ambasadzie RP w Paryżu. Po powrocie do Polski kierownik projektu Spotkania Europejskie Stowarzyszenia Francja – Polska, w latach 2005–2007 pracował dla Biblioteki Polskiej w Paryżu, równocześnie w 2006–2007 pełnomocnik prezydenta Gdańska do spraw q Europejskiego Centrum Solidarności. Od czerwca 2007 do lutego 2012 ambasador RP w Belgii. Autor publikacji historycznych, m.in. ''Obraz Francji w polskiej prasie katolickiej 1945–1948'' (1986). W roku 2009 odznaczony Krzyżem Oficerskim OOP. {{author: BŚ}}, {{author: JMY}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 19:14, 11 maj 2013
SŁAWOMIR CZARLEWSKI (ur. 7 V 1955 Gdańsk), działacz opozycji demokratycznej, dyplomata. Wnuk pracownika Poczty Polskiej w Gdańsku Floriana Nitki, zamordowanego w q obozie Stutthof. W latach 1970–1974 uczył się w q II i X LO, w 1975–1980 studiował prawo na UG (w 1978 czasowo usunięty za działalność polityczną w Studenckim Komitecie Solidarność). W roku 1980 pracował w Państwowej Inspekcji Handlowej jako młodszy inspektor. Od roku 1978 działał w ROPCiO, od 1979 w q RMP. W latach 1980–1981 w Biurze Komisji Krajowej q NSZZ „Solidarność” w Gdańsku był kierownikiem działu do spraw współpracy z rządem, po wyjeździe do Francji w 1981–1984 członek władz Biura Zagranicznego NSZZ „S” w Brukseli (oficjalna reprezentacja NSZZ „S” za granicą), współzałożyciel i współprzewodniczący Komitetu Koordynacyjnego NSZZ „S” we Francji. Studiował historię najnowszą w Instytucie Nauk Politycznych w Paryżu. W latach 1986–1990 pracował w Misji Katolickiej we Francji, redaktor pisma „Głos Katolicki”. W 1991–1996 konsul generalny RP w Lyonie, w 1997–2002 minister pełnomocny w ambasadzie RP w Paryżu. Po powrocie do Polski kierownik projektu Spotkania Europejskie Stowarzyszenia Francja – Polska, w latach 2005–2007 pracował dla Biblioteki Polskiej w Paryżu, równocześnie w 2006–2007 pełnomocnik prezydenta Gdańska do spraw q Europejskiego Centrum Solidarności. Od czerwca 2007 do lutego 2012 ambasador RP w Belgii. Autor publikacji historycznych, m.in. Obraz Francji w polskiej prasie katolickiej 1945–1948 (1986). W roku 2009 odznaczony Krzyżem Oficerskim OOP. ,
