BRANDT HANS, architekt, rzeźbiarz
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''HANS BRANDT''' (XV | + | '''HANS BRANDT''' (XV wiek), architekt i rzeźbiarz. W roku 1476 zatrudniony przez abp. gnieźnieńskiego Jakuba z Sienna do wykonania jego nagrobka w katedrze w Gnieźnie (zachowała się jedynie tarcza herbowa z parą trzymających ją aniołów), około lat 1478–1486 wykonał dla tej katedry nagrobek św. Wojciecha (zachowana płyta wierzchnia, 2 reliefy z boków tumby oraz para tablic inskrypcyjnych). Pracował równolegle w Toruniu (przy wznoszeniu ratusza staromiejskiego, 1481; budowie kruchty południowej i wykonaniu dekoracji przyziemia wieży w kościoła św. Jana, 1484) oraz w Gdańsku. W roku 1485 zawarł umowę na prace budowlane w q kościele NMP. Pokrewieństwo stylistyczno-warsztatowe pozwala także wiązać z nim rzeźbę q ''Święty Jerzy'' z lat 1481–1487 w q Dworze Artusa. Posługiwał się delikatnym detalem, być może o południowoniemieckim rodowodzie. Bardzo wysokim poziomem artystycznym i perfekcją techniczną odznaczają się jego prace rzeźbiarskie, zdradzające dobrą znajomość sztuki niderlandzkiej, górnoreńskiej, włoskiej. Po raz ostatni wzmiankowany w 1491 przy budowie rzeźni w Toruniu. {{author:AW}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 14:01, 23 kwi 2013
HANS BRANDT (XV wiek), architekt i rzeźbiarz. W roku 1476 zatrudniony przez abp. gnieźnieńskiego Jakuba z Sienna do wykonania jego nagrobka w katedrze w Gnieźnie (zachowała się jedynie tarcza herbowa z parą trzymających ją aniołów), około lat 1478–1486 wykonał dla tej katedry nagrobek św. Wojciecha (zachowana płyta wierzchnia, 2 reliefy z boków tumby oraz para tablic inskrypcyjnych). Pracował równolegle w Toruniu (przy wznoszeniu ratusza staromiejskiego, 1481; budowie kruchty południowej i wykonaniu dekoracji przyziemia wieży w kościoła św. Jana, 1484) oraz w Gdańsku. W roku 1485 zawarł umowę na prace budowlane w q kościele NMP. Pokrewieństwo stylistyczno-warsztatowe pozwala także wiązać z nim rzeźbę q Święty Jerzy z lat 1481–1487 w q Dworze Artusa. Posługiwał się delikatnym detalem, być może o południowoniemieckim rodowodzie. Bardzo wysokim poziomem artystycznym i perfekcją techniczną odznaczają się jego prace rzeźbiarskie, zdradzające dobrą znajomość sztuki niderlandzkiej, górnoreńskiej, włoskiej. Po raz ostatni wzmiankowany w 1491 przy budowie rzeźni w Toruniu.
