ROZENKRANZ EDWIN, profesor Uniwersytetu Gdańskiego
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''EDWIN ROZENKRANZ''' (2 VI 1925 Czatkowy k. Tczewa – 13 IX 1992 Gdańsk), naukowiec. Edukację pobierał w Tczewie, jego naukę w szkole średniej przerwał wybuch II w. świat. i przeniesienie się rodziny do Lublina, a 1943 – do Warszawy. Uczestnik powstania warszawskiego (w batalionie Gozdawa); ranny. W 1948 zdał maturę w Gd., 1952 ukończył studia prawnicze na uniw. w Toruniu. Od 1952 prac. woj. komisji planowania w Gd. Od 1960 | + | '''EDWIN ROZENKRANZ''' (2 VI 1925 Czatkowy k. Tczewa – 13 IX 1992 Gdańsk), naukowiec. Edukację pobierał w Tczewie, jego naukę w szkole średniej przerwał wybuch II w. świat. i przeniesienie się rodziny do Lublina, a 1943 – do Warszawy. Uczestnik powstania warszawskiego (w batalionie Gozdawa); ranny. W 1948 zdał maturę w Gd., 1952 ukończył studia prawnicze na uniw. w Toruniu. Od 1952 prac. woj. komisji planowania w Gd. Od 1960 doktor (na podstawie pracy ''Początki i ustrój miast Pomorza Gdańskiego do schyłku XIV stulecia'') i prac. q WSP, w Katedrze Hist. Starożytnej i Średniowiecznej. W 1968 uzyskał habilitację (m.in. za pracę ''Recepcja prawa lubeckiego w miastach nadbałtyckich''). W okresie powstawania q UG jeden z organizatorów Wydz. Prawa. Od 1973 kierował Zakładem, a po 1981 – Katedrą Powszechnej Historii Państwa i Prawa. Od 1984 profesor tytularny. W badaniach koncentrował się nad średniowiecznym rozwojem przestrzennym miast, hist. ustroju i praw miejskich, archeologią prawną. Kolekcjoner monet i medali, po 1989 zaangażowany w działalność polit. w Zjednoczeniu Chrześcijańsko-Narodowym. {{author: BŚ}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 09:26, 15 kwi 2013
EDWIN ROZENKRANZ (2 VI 1925 Czatkowy k. Tczewa – 13 IX 1992 Gdańsk), naukowiec. Edukację pobierał w Tczewie, jego naukę w szkole średniej przerwał wybuch II w. świat. i przeniesienie się rodziny do Lublina, a 1943 – do Warszawy. Uczestnik powstania warszawskiego (w batalionie Gozdawa); ranny. W 1948 zdał maturę w Gd., 1952 ukończył studia prawnicze na uniw. w Toruniu. Od 1952 prac. woj. komisji planowania w Gd. Od 1960 doktor (na podstawie pracy Początki i ustrój miast Pomorza Gdańskiego do schyłku XIV stulecia) i prac. q WSP, w Katedrze Hist. Starożytnej i Średniowiecznej. W 1968 uzyskał habilitację (m.in. za pracę Recepcja prawa lubeckiego w miastach nadbałtyckich). W okresie powstawania q UG jeden z organizatorów Wydz. Prawa. Od 1973 kierował Zakładem, a po 1981 – Katedrą Powszechnej Historii Państwa i Prawa. Od 1984 profesor tytularny. W badaniach koncentrował się nad średniowiecznym rozwojem przestrzennym miast, hist. ustroju i praw miejskich, archeologią prawną. Kolekcjoner monet i medali, po 1989 zaangażowany w działalność polit. w Zjednoczeniu Chrześcijańsko-Narodowym.
