KOLB DANIEL, rektor szkoły mariackiej
| Linia 3: | Linia 3: | ||
[[File: Daniel_Kolb.jpg |thumb| Lista osób, którym Daniel Kolb dedykował swoją końcową pracę bronioną w Gimnazjum Akademickim]] | [[File: Daniel_Kolb.jpg |thumb| Lista osób, którym Daniel Kolb dedykował swoją końcową pracę bronioną w Gimnazjum Akademickim]] | ||
'''DANIEL KOLB''' (ok. 1665 Gdańsk – pochowany 11 IV 1738 Gdańsk), rektor [[SZKOŁA MARIACKA | szkoły mariackiej]]. Syn kuśnierza Daniela, od 14 IV 1665 posiadającego potwierdzone pracownicze (rzemieślnicze) [[OBYWATELSTWO MIEJSKIE | obywatelstwo Gdańska]] jako tzw. Bürger-Kind (dziecko gdańskich obywateli) oraz Marii, brat Gabriela (chrzest 4 III 1668). <br/><br/> | '''DANIEL KOLB''' (ok. 1665 Gdańsk – pochowany 11 IV 1738 Gdańsk), rektor [[SZKOŁA MARIACKA | szkoły mariackiej]]. Syn kuśnierza Daniela, od 14 IV 1665 posiadającego potwierdzone pracownicze (rzemieślnicze) [[OBYWATELSTWO MIEJSKIE | obywatelstwo Gdańska]] jako tzw. Bürger-Kind (dziecko gdańskich obywateli) oraz Marii, brat Gabriela (chrzest 4 III 1668). <br/><br/> | ||
| − | W kwietniu 1682 zapisany został do przedostatniej klasy (secundy) gdańskiego [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]]. Jako uczeń, wraz z kolegą, Carlem Möringiem, był w 1688 autorem wiersza żegnającego odchodzącego na emeryturę profesora [[TITIUS JOHANN PETER, profesor Gimnazjum Akademickiego | Johanna Petera Titiusa]] i witającego jego następcę na katedrze wymowy i poezji, Christopha Behra. Także autor wierszy gratulacyjnych, zamieszczonych w drukowanych dysertacjach kolegów (np. póżniejszego profesora [[MÖLLER JOHANN GOTTLIEB, profesor Gimnazjum Akademickiego| Johanna Gottlieba Möllera]] 1688, późniejszego kaznodziei [[LÜSCHNER ERNST, kaznodzieja w kościele Bożego Ciała | Ernsta Gottlieba Lüschnera]] 1689). Naukę kończył 7 VII 1689 rozprawą pod kierunkiem [[SCHELWIG SAMUEL, rektor Gimnazjum Akademickiego, pastor | Samuela Schelwiga]]. Studiował teologię w Kilonii (1689) i w Lipsku (od 1690), uzyskania tytułu magistra w 1694 gratulowali mu wierszem m.in. gdańszczanie Samuel Schelwig czy późniejszy burmistrz [[GRODDECK ABRAHAM, burmistrz Gdańska | Abraham Groddeck]]. Przez kilka lat był wychowawcą dzieci księcia Johanna Ludwiga Anhalt-Dornburg (1656–1704). Po powrocie do Gdańska od 1705 był konrektorem, a od 9 IX 1707 do śmierci rektorem szkoły mariackiej.<br/><br/> | + | W kwietniu 1682 zapisany został do przedostatniej klasy (secundy) gdańskiego [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]]. Jako uczeń dołączył swój wiersz żałobny do zbioru powstałego po śmierci (19 VI 1687) pastora [[MÖLLER SALOMON, pastor kościoła św. Jana | Salomona Möllera]], wraz z kolegą, Carlem Möringiem, był w 1688 autorem wiersza żegnającego odchodzącego na emeryturę profesora [[TITIUS JOHANN PETER, profesor Gimnazjum Akademickiego | Johanna Petera Titiusa]] i witającego jego następcę na katedrze wymowy i poezji, Christopha Behra. Także autor wierszy gratulacyjnych, zamieszczonych w drukowanych dysertacjach kolegów (np. póżniejszego profesora [[MÖLLER JOHANN GOTTLIEB, profesor Gimnazjum Akademickiego| Johanna Gottlieba Möllera]] 1688, późniejszego kaznodziei [[LÜSCHNER ERNST, kaznodzieja w kościele Bożego Ciała | Ernsta Gottlieba Lüschnera]] 1689). Naukę kończył 7 VII 1689 rozprawą pod kierunkiem [[SCHELWIG SAMUEL, rektor Gimnazjum Akademickiego, pastor | Samuela Schelwiga]]. Studiował teologię w Kilonii (1689) i w Lipsku (od 1690), uzyskania tytułu magistra w 1694 gratulowali mu wierszem m.in. gdańszczanie Samuel Schelwig czy późniejszy burmistrz [[GRODDECK ABRAHAM, burmistrz Gdańska | Abraham Groddeck]]. Przez kilka lat był wychowawcą dzieci księcia Johanna Ludwiga Anhalt-Dornburg (1656–1704). Po powrocie do Gdańska od 1705 był konrektorem, a od 9 IX 1707 do śmierci rektorem szkoły mariackiej.<br/><br/> |
Uchodził za człowieka pogodnego. Interesował się losem swoich wychowanków (m.in. współautor gratulacji w 1733 przy promocji na stopień doktora Paula Heinricha Gerarda Moehringa), z kolei oni wzmiankowali go w dedykacjch-podziękowaniach, drukowanych np. w dysertacjach, którymi kończyli Gimnazjum Akademickie (np. w 1732 (z podkreśleniem owej pogodności) Georg Theophil Świetlicki, brat pastora [[ŚWIETLICKI PAUL, pastor kościoła św. Jana | Paul Świetlickiego]]). Pochowany w kościele NMP pod płytą nr 111. {{author:BŚ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] <br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> <br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | Uchodził za człowieka pogodnego. Interesował się losem swoich wychowanków (m.in. współautor gratulacji w 1733 przy promocji na stopień doktora Paula Heinricha Gerarda Moehringa), z kolei oni wzmiankowali go w dedykacjch-podziękowaniach, drukowanych np. w dysertacjach, którymi kończyli Gimnazjum Akademickie (np. w 1732 (z podkreśleniem owej pogodności) Georg Theophil Świetlicki, brat pastora [[ŚWIETLICKI PAUL, pastor kościoła św. Jana | Paul Świetlickiego]]). Pochowany w kościele NMP pod płytą nr 111. {{author:BŚ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] <br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> <br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | ||
'''Bibliografia''': <br/> | '''Bibliografia''': <br/> | ||
Wersja z 13:16, 7 gru 2024
DANIEL KOLB (ok. 1665 Gdańsk – pochowany 11 IV 1738 Gdańsk), rektor szkoły mariackiej. Syn kuśnierza Daniela, od 14 IV 1665 posiadającego potwierdzone pracownicze (rzemieślnicze) obywatelstwo Gdańska jako tzw. Bürger-Kind (dziecko gdańskich obywateli) oraz Marii, brat Gabriela (chrzest 4 III 1668).
W kwietniu 1682 zapisany został do przedostatniej klasy (secundy) gdańskiego Gimnazjum Akademickiego. Jako uczeń dołączył swój wiersz żałobny do zbioru powstałego po śmierci (19 VI 1687) pastora Salomona Möllera, wraz z kolegą, Carlem Möringiem, był w 1688 autorem wiersza żegnającego odchodzącego na emeryturę profesora Johanna Petera Titiusa i witającego jego następcę na katedrze wymowy i poezji, Christopha Behra. Także autor wierszy gratulacyjnych, zamieszczonych w drukowanych dysertacjach kolegów (np. póżniejszego profesora Johanna Gottlieba Möllera 1688, późniejszego kaznodziei Ernsta Gottlieba Lüschnera 1689). Naukę kończył 7 VII 1689 rozprawą pod kierunkiem Samuela Schelwiga. Studiował teologię w Kilonii (1689) i w Lipsku (od 1690), uzyskania tytułu magistra w 1694 gratulowali mu wierszem m.in. gdańszczanie Samuel Schelwig czy późniejszy burmistrz Abraham Groddeck. Przez kilka lat był wychowawcą dzieci księcia Johanna Ludwiga Anhalt-Dornburg (1656–1704). Po powrocie do Gdańska od 1705 był konrektorem, a od 9 IX 1707 do śmierci rektorem szkoły mariackiej.
Uchodził za człowieka pogodnego. Interesował się losem swoich wychowanków (m.in. współautor gratulacji w 1733 przy promocji na stopień doktora Paula Heinricha Gerarda Moehringa), z kolei oni wzmiankowali go w dedykacjch-podziękowaniach, drukowanych np. w dysertacjach, którymi kończyli Gimnazjum Akademickie (np. w 1732 (z podkreśleniem owej pogodności) Georg Theophil Świetlicki, brat pastora Paul Świetlickiego). Pochowany w kościele NMP pod płytą nr 111.
Bibliografia:
Księga przyjęć do prawa miejskiego w Gdańsku 1536–1814, wyd. Andrzej Groth, Ewa Łączyńska-Bartoszek, Dariusz Kaczor, Gdańsk 2019, t VI, s. 372.
Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814, wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 241.
Praetorius Ephraim, Athenae Gedanenses sive commentarius historico-chronologicus succinctus originem et constitutionem Gymnasii Dantisci …, Lipsiae 1713, s. 179.
Kotarski Edmund, Gdańska poezja okolicznościowa XVII wieku, Gdańsk 1993, s. 245.
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert, Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 3, 131.
