JANCZAK ANTONI, komendant miejski MO w Gdańsku
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
'''ANTONI JANCZAK''' (Jańczak) (ur. 24 XII 1923 Drohiczyn Poleski), kapitan, komendant miejski [[MILICJA OBYWATELSKA | Milicji Obywatelskiej]] (MO) w Gdańsku. Syn rolnika Andrzeja i Marii. Deklarował wyznanie rzymskokatolickie. Ukończył siedem klas szkoły powszechnej i nie posiadał wyuczonego zawodu. Posługiwał się biegle językiem rosyjskim. Podczas II wojny światowej służył w Armii Czerwonej, ukończył | '''ANTONI JANCZAK''' (Jańczak) (ur. 24 XII 1923 Drohiczyn Poleski), kapitan, komendant miejski [[MILICJA OBYWATELSKA | Milicji Obywatelskiej]] (MO) w Gdańsku. Syn rolnika Andrzeja i Marii. Deklarował wyznanie rzymskokatolickie. Ukończył siedem klas szkoły powszechnej i nie posiadał wyuczonego zawodu. Posługiwał się biegle językiem rosyjskim. Podczas II wojny światowej służył w Armii Czerwonej, ukończył | ||
| − | polską Oficerską Szkołę Piechoty w Riazaniu w stopniu porucznika. Przydzielony został do sztabu dywizji piechoty w Sielcach. Jako ochotnik zgłosił się do służby w batalionie szturmowym (Polski Samodzielny Batalion Specjalny) i został dowódcą 13-osobowej grupy spadochronowej (ps. „Antek”), która 15 VII 1944 została zrzucona w pobliżu Podlesia (powiat Miechów) z zadaniem przyłączenia się do partyzantki. Był dowódcą, w stopniu kapitana, oddziału I Brygady Ziemi Krakowskiej Armii Ludowej im. Bartosza Głowackiego. Podczas walk został czterokrotnie ranny. | + | polską Oficerską Szkołę Piechoty w Riazaniu w stopniu porucznika. Przydzielony został do sztabu dywizji piechoty w Sielcach. Jako ochotnik zgłosił się do służby w batalionie szturmowym (Polski Samodzielny Batalion Specjalny) i został dowódcą 13-osobowej grupy spadochronowej (ps. „Antek”), która 15 VII 1944 została zrzucona w pobliżu Podlesia (powiat Miechów) z zadaniem przyłączenia się do partyzantki. Był dowódcą, w stopniu kapitana, oddziału I Brygady Ziemi Krakowskiej Armii Ludowej im. Bartosza Głowackiego. Podczas walk został czterokrotnie ranny. 18 VIII 1944 Brygada została rozwiązana i jako całość wcielona do Milicji Obywatelskiej.<br/><br/> |
Od marca 1945 naczelnik Wydziału Służby Zewnętrznej Komendy Wojewódzkiej (KW) MO w Rzeszowie. 16 VIII 1945 został przeniesiony do KW MO w Gdańsku. Następnie skierowany do Elbląga na stanowisko komendanta Komisariatu Morskiego MO, który polecono mu zorganizować. 18 I 1946 przeniesiony do Komendy Miejskiej MO w Gdańsku na stanowisko komendanta miejskiego. Postrzegano go jako osobę mało opanowaną i szorstką w kontaktach z podwładnymi. Jednocześnie chwalono jego przyjazne nastawienie do ZSSR i Rządu. 18 IX 1946 z nieznanych powodów został przekazany do dyspozycji szefa wydziału specjalnego Komendy Głównej MO. Dalsze losy pozostają nieznane. <br/><br/> | Od marca 1945 naczelnik Wydziału Służby Zewnętrznej Komendy Wojewódzkiej (KW) MO w Rzeszowie. 16 VIII 1945 został przeniesiony do KW MO w Gdańsku. Następnie skierowany do Elbląga na stanowisko komendanta Komisariatu Morskiego MO, który polecono mu zorganizować. 18 I 1946 przeniesiony do Komendy Miejskiej MO w Gdańsku na stanowisko komendanta miejskiego. Postrzegano go jako osobę mało opanowaną i szorstką w kontaktach z podwładnymi. Jednocześnie chwalono jego przyjazne nastawienie do ZSSR i Rządu. 18 IX 1946 z nieznanych powodów został przekazany do dyspozycji szefa wydziału specjalnego Komendy Głównej MO. Dalsze losy pozostają nieznane. <br/><br/> | ||
Odznaczony był Srebrnym Krzyżem Zasługi (1945). Żonaty z Marią z domu Bzura (ur. 26 XII 1925 Kraska koło Łomży), sanitariuszką i spadochroniarką w batalionie późniejszego męża, po zrzuceniu szefową sanitarną Brygady w stopniu podporucznika, po wojnie wraz z mężem funkcjonariuszką MO (do stopnia porucznika), o wspólnych losach nieznanych od października 1946, w latach 1949–1954 zatrudnioną w Ministerstwie Bezpieczeństwa Publicznego w Warszawie, odznaczoną Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari (1945), a także Srebrnym Krzyżem Zasługi (1945) oraz Medalem Partyzanckim. Mieli córkę Teresę Mieczysławę (ur. 1 I 1946). {{author: MSL}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] <br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | Odznaczony był Srebrnym Krzyżem Zasługi (1945). Żonaty z Marią z domu Bzura (ur. 26 XII 1925 Kraska koło Łomży), sanitariuszką i spadochroniarką w batalionie późniejszego męża, po zrzuceniu szefową sanitarną Brygady w stopniu podporucznika, po wojnie wraz z mężem funkcjonariuszką MO (do stopnia porucznika), o wspólnych losach nieznanych od października 1946, w latach 1949–1954 zatrudnioną w Ministerstwie Bezpieczeństwa Publicznego w Warszawie, odznaczoną Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari (1945), a także Srebrnym Krzyżem Zasługi (1945) oraz Medalem Partyzanckim. Mieli córkę Teresę Mieczysławę (ur. 1 I 1946). {{author: MSL}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] <br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | ||
Aktualna wersja na dzień 09:09, 5 gru 2024
ANTONI JANCZAK (Jańczak) (ur. 24 XII 1923 Drohiczyn Poleski), kapitan, komendant miejski Milicji Obywatelskiej (MO) w Gdańsku. Syn rolnika Andrzeja i Marii. Deklarował wyznanie rzymskokatolickie. Ukończył siedem klas szkoły powszechnej i nie posiadał wyuczonego zawodu. Posługiwał się biegle językiem rosyjskim. Podczas II wojny światowej służył w Armii Czerwonej, ukończył
polską Oficerską Szkołę Piechoty w Riazaniu w stopniu porucznika. Przydzielony został do sztabu dywizji piechoty w Sielcach. Jako ochotnik zgłosił się do służby w batalionie szturmowym (Polski Samodzielny Batalion Specjalny) i został dowódcą 13-osobowej grupy spadochronowej (ps. „Antek”), która 15 VII 1944 została zrzucona w pobliżu Podlesia (powiat Miechów) z zadaniem przyłączenia się do partyzantki. Był dowódcą, w stopniu kapitana, oddziału I Brygady Ziemi Krakowskiej Armii Ludowej im. Bartosza Głowackiego. Podczas walk został czterokrotnie ranny. 18 VIII 1944 Brygada została rozwiązana i jako całość wcielona do Milicji Obywatelskiej.
Od marca 1945 naczelnik Wydziału Służby Zewnętrznej Komendy Wojewódzkiej (KW) MO w Rzeszowie. 16 VIII 1945 został przeniesiony do KW MO w Gdańsku. Następnie skierowany do Elbląga na stanowisko komendanta Komisariatu Morskiego MO, który polecono mu zorganizować. 18 I 1946 przeniesiony do Komendy Miejskiej MO w Gdańsku na stanowisko komendanta miejskiego. Postrzegano go jako osobę mało opanowaną i szorstką w kontaktach z podwładnymi. Jednocześnie chwalono jego przyjazne nastawienie do ZSSR i Rządu. 18 IX 1946 z nieznanych powodów został przekazany do dyspozycji szefa wydziału specjalnego Komendy Głównej MO. Dalsze losy pozostają nieznane.
Odznaczony był Srebrnym Krzyżem Zasługi (1945). Żonaty z Marią z domu Bzura (ur. 26 XII 1925 Kraska koło Łomży), sanitariuszką i spadochroniarką w batalionie późniejszego męża, po zrzuceniu szefową sanitarną Brygady w stopniu podporucznika, po wojnie wraz z mężem funkcjonariuszką MO (do stopnia porucznika), o wspólnych losach nieznanych od października 1946, w latach 1949–1954 zatrudnioną w Ministerstwie Bezpieczeństwa Publicznego w Warszawie, odznaczoną Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari (1945), a także Srebrnym Krzyżem Zasługi (1945) oraz Medalem Partyzanckim. Mieli córkę Teresę Mieczysławę (ur. 1 I 1946).
Bibliografia:
Archiwum Instytutu Pamięci Narodowej Gdańsk, 067/410 (akta osobowe Antoniego Janczaka).
Archiwum Generał Elżbiety Zawackiej, https://kpbc.umk.pl/Content/198394/Bzura_Maria_3358_WSK.pdf.
Sywula Michał, Milicja Obywatelska w województwie gdańskim 1945–1949, Gdańsk–Warszawa 2020.
https://katalog.bip.ipn.gov.pl/informacje/584155.
