MUZALEWSCY JANINA I PIOTR, konserwatorzy zabytków
| Linia 8: | Linia 8: | ||
'''Janina''' (4 V 1935 Gdynia – 4 X 1992 Gdańsk), córka Zofii z domu Marx (1909–1939) oraz kapitana żeglugi wielkiej Jana Romualda Nałęcz-Ćwiklińskiego (6 II 1901 Horodenka – 20 VI 1976 Malaga, Hiszpania), uczestnika obrony Lwowa w 1918, w 1939 kapitana statku pasażerskiego „Warszawa”, a następnie transatlantyku „Batory” (30 IV 1946 wprowadził go do Gdyni). Wobec nasilającego się zainteresowania Służby Bezpieczeństwa ojciec w 1953 opuścił „Batorego”, prosząc o azyl w Londynie. Rodzinę wysiedlono z Gdyni i szykanowano. Janina zdążyła ukończyć szkołę podstawową jeszcze w Gdyni, do szkoły średniej uczęszczała już w Wiśle, w latach 1958–1962 studiowała na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu im. Mikołaja Kopernika w Toruniu na kierunku konserwacja zabytków. W latach 1962–1992 pracowała jako konserwator zabytków w Gdańsku w [[PRZEDSIĘBIORSTWO PAŃSTWOWE PRACOWNIE KONSERWACJI ZABYTKÓW| Przedsiębiorstwie Państwowym Pracownie Konserwacji Zabytków]]. Pochowana na [[CMENTARZE WE WRZESZCZU. SREBRZYSKO | cmentarzu Srebrzysko]]. <br/><br/> | '''Janina''' (4 V 1935 Gdynia – 4 X 1992 Gdańsk), córka Zofii z domu Marx (1909–1939) oraz kapitana żeglugi wielkiej Jana Romualda Nałęcz-Ćwiklińskiego (6 II 1901 Horodenka – 20 VI 1976 Malaga, Hiszpania), uczestnika obrony Lwowa w 1918, w 1939 kapitana statku pasażerskiego „Warszawa”, a następnie transatlantyku „Batory” (30 IV 1946 wprowadził go do Gdyni). Wobec nasilającego się zainteresowania Służby Bezpieczeństwa ojciec w 1953 opuścił „Batorego”, prosząc o azyl w Londynie. Rodzinę wysiedlono z Gdyni i szykanowano. Janina zdążyła ukończyć szkołę podstawową jeszcze w Gdyni, do szkoły średniej uczęszczała już w Wiśle, w latach 1958–1962 studiowała na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu im. Mikołaja Kopernika w Toruniu na kierunku konserwacja zabytków. W latach 1962–1992 pracowała jako konserwator zabytków w Gdańsku w [[PRZEDSIĘBIORSTWO PAŃSTWOWE PRACOWNIE KONSERWACJI ZABYTKÓW| Przedsiębiorstwie Państwowym Pracownie Konserwacji Zabytków]]. Pochowana na [[CMENTARZE WE WRZESZCZU. SREBRZYSKO | cmentarzu Srebrzysko]]. <br/><br/> | ||
| − | '''Piotr''' (7 III 1940 Chełmża – pochowany 26 X 2024), syn Walerii z domu Jagielskiej (1910–1992), farmaceutki pracującej w toruńskiej Aptece pod Lwem, i Józefa (1908–1979), prawnika, sędziego i prokuratora. Edukację podstawową i średnią ukończył w Toruniu, w latach 1957–1963 studiował na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu na kierunku konserwacja zabytków, podobnie jak Janina, z którą ożenił się podczas studiów. W latach 1963–1995 był, tak jak żona, pracownikiem konserwacji zabytków w Gdańsku.<br><br/> | + | '''Piotr''' (7 III 1940 Chełmża – pochowany 26 X 2024), syn Walerii z domu Jagielskiej (1910–1992), farmaceutki pracującej w toruńskiej Aptece pod Lwem, i Józefa (1908–1979), prawnika, sędziego i prokuratora. Edukację podstawową i średnią ukończył w Toruniu, w latach 1957–1963 studiował na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu na kierunku konserwacja zabytków, podobnie jak Janina, z którą ożenił się podczas studiów. W latach 1963–1995 był, tak jak żona, pracownikiem konserwacji zabytków w Gdańsku. Pochowany na [[CMENTARZE WE WRZESZCZU. SREBRZYSKO | cmentarzu Srebrzysko]]. <br><br/> |
Oboje zajmowali się konserwacją przede wszystkim dzieł malarstwa, rzeźby polichromowanej oraz fresków. Początkowo pracowali w zespołach konserwatorskich, następnie prowadzili wiele prac samodzielnie lub wspólnie. Uczestniczyli w konserwacji ołtarzy kościoła w Boppard i katedry w Trewirze (1979), wystroju sal audiencyjnej, jadalnianej, muzycznej i reprezentacyjnej klatki schodowej w pałacu w Brühl (1978, 1980–1982) oraz sali tronowej Zamku Królewskiego w Warszawie (1979). W Gdańsku w latach 70. i 80. XX wieku pracowali m.in. przy konserwacji wyposażenia [[DWÓR ARTUSA| Dworu Artusa]] i kościoła [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościoła Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny]].<br/><br/> | Oboje zajmowali się konserwacją przede wszystkim dzieł malarstwa, rzeźby polichromowanej oraz fresków. Początkowo pracowali w zespołach konserwatorskich, następnie prowadzili wiele prac samodzielnie lub wspólnie. Uczestniczyli w konserwacji ołtarzy kościoła w Boppard i katedry w Trewirze (1979), wystroju sal audiencyjnej, jadalnianej, muzycznej i reprezentacyjnej klatki schodowej w pałacu w Brühl (1978, 1980–1982) oraz sali tronowej Zamku Królewskiego w Warszawie (1979). W Gdańsku w latach 70. i 80. XX wieku pracowali m.in. przy konserwacji wyposażenia [[DWÓR ARTUSA| Dworu Artusa]] i kościoła [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościoła Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny]].<br/><br/> | ||
Mieli córkę Joannę (ur. 1968). {{author: CzB}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | Mieli córkę Joannę (ur. 1968). {{author: CzB}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Aktualna wersja na dzień 08:34, 27 lis 2024
MUZALEWSCY JANINA I PIOTR, małżeństwo konserwatorów zabytków.
Janina (4 V 1935 Gdynia – 4 X 1992 Gdańsk), córka Zofii z domu Marx (1909–1939) oraz kapitana żeglugi wielkiej Jana Romualda Nałęcz-Ćwiklińskiego (6 II 1901 Horodenka – 20 VI 1976 Malaga, Hiszpania), uczestnika obrony Lwowa w 1918, w 1939 kapitana statku pasażerskiego „Warszawa”, a następnie transatlantyku „Batory” (30 IV 1946 wprowadził go do Gdyni). Wobec nasilającego się zainteresowania Służby Bezpieczeństwa ojciec w 1953 opuścił „Batorego”, prosząc o azyl w Londynie. Rodzinę wysiedlono z Gdyni i szykanowano. Janina zdążyła ukończyć szkołę podstawową jeszcze w Gdyni, do szkoły średniej uczęszczała już w Wiśle, w latach 1958–1962 studiowała na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu im. Mikołaja Kopernika w Toruniu na kierunku konserwacja zabytków. W latach 1962–1992 pracowała jako konserwator zabytków w Gdańsku w Przedsiębiorstwie Państwowym Pracownie Konserwacji Zabytków. Pochowana na cmentarzu Srebrzysko.
Piotr (7 III 1940 Chełmża – pochowany 26 X 2024), syn Walerii z domu Jagielskiej (1910–1992), farmaceutki pracującej w toruńskiej Aptece pod Lwem, i Józefa (1908–1979), prawnika, sędziego i prokuratora. Edukację podstawową i średnią ukończył w Toruniu, w latach 1957–1963 studiował na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu na kierunku konserwacja zabytków, podobnie jak Janina, z którą ożenił się podczas studiów. W latach 1963–1995 był, tak jak żona, pracownikiem konserwacji zabytków w Gdańsku. Pochowany na cmentarzu Srebrzysko.
Oboje zajmowali się konserwacją przede wszystkim dzieł malarstwa, rzeźby polichromowanej oraz fresków. Początkowo pracowali w zespołach konserwatorskich, następnie prowadzili wiele prac samodzielnie lub wspólnie. Uczestniczyli w konserwacji ołtarzy kościoła w Boppard i katedry w Trewirze (1979), wystroju sal audiencyjnej, jadalnianej, muzycznej i reprezentacyjnej klatki schodowej w pałacu w Brühl (1978, 1980–1982) oraz sali tronowej Zamku Królewskiego w Warszawie (1979). W Gdańsku w latach 70. i 80. XX wieku pracowali m.in. przy konserwacji wyposażenia Dworu Artusa i kościoła kościoła Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny.
Mieli córkę Joannę (ur. 1968).
