PFENNING JOHANN GOTTLIEB, pastor kościoła Zbawiciela
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
[[File: Johann_G._Pfenning.jpg |thumb| Strona tytułowa rozprawy, którą Johann Gottlieb Pfenning kończył w 1726 gdańskie Gimnazjum Akademickie]] | [[File: Johann_G._Pfenning.jpg |thumb| Strona tytułowa rozprawy, którą Johann Gottlieb Pfenning kończył w 1726 gdańskie Gimnazjum Akademickie]] | ||
− | '''JOHANN GOTTLEIB PFENNING''' (21 IV 1708 Schlieben, Brandenburgia – 23 II 1755 Gdańsk), pastor [[KOŚCIÓŁ ZBAWICIELA (I) | kościoła Zbawiciela]] (Salwatora) na [[ZAROŚLAK | Zaroślaku]]. W listopadzie 1723 zapisany do ostatniej klasy (primy) gdańskiego [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]]. Naukę kończył w 1726 rozprawą o układzie planet, przygotowaną pod opieką [[KULMUS JOHANN ADAM, lekarz, profesor Gimnazjum Akademickiego | Johanna Adama Kulmusa]]. Po studiach w 1735 zweryfikowany przez gdańskie [[LUTERANIE | Ministerium Duchowne]] i jego kandydat do urzędu. Od lutego 1744 kaznodzieja w [[DOM DOBROCZYNNOŚCI | Domu Dobroczynności]] (Spendhaus), od października tego roku (1744) do śmierci pastor kościoła Zbawiciela. Autor m.in. wiersza żałobnego napisanego po śmierci diakona [[KOŚCIÓŁ I KLASZTOR FRANCISZKANÓW ŚW. TRÓJCY | kościoła św. Trójcy]] [[SARTORIUS MICHAEL GOTTLIEB, diakon kościoła św. Trójcy| Michaela Gottlieba]].<br/><br/> | + | '''JOHANN GOTTLEIB PFENNING''' (21 IV 1708 Schlieben, Brandenburgia – 23 II 1755 Gdańsk), pastor [[KOŚCIÓŁ ZBAWICIELA (I) | kościoła Zbawiciela]] (Salwatora) na [[ZAROŚLAK | Zaroślaku]]. W listopadzie 1723 zapisany do ostatniej klasy (primy) gdańskiego [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]]. Naukę kończył w 1726 rozprawą o układzie planet, przygotowaną pod opieką [[KULMUS JOHANN ADAM, lekarz, profesor Gimnazjum Akademickiego | Johanna Adama Kulmusa]]. Po studiach w 1735 zweryfikowany przez gdańskie [[LUTERANIE | Ministerium Duchowne]] i jego kandydat do urzędu. Od lutego 1744 kaznodzieja w [[DOM DOBROCZYNNOŚCI | Domu Dobroczynności]] (Spendhaus), od października tego roku (1744) do śmierci pastor kościoła Zbawiciela. Autor m.in. wiersza żałobnego napisanego po śmierci diakona [[KOŚCIÓŁ I KLASZTOR FRANCISZKANÓW ŚW. TRÓJCY | kościoła św. Trójcy]] [[SARTORIUS MICHAEL GOTTLIEB, diakon kościoła św. Trójcy| Michaela Gottlieba Sartoriusa]].<br/><br/> |
Od marca 1742 żonaty był z Marią Renatą (1722 – pochowana 31 XI 1774), córką prawnika Johanna Carla von Horn (zm. 1757), która jako wdowa wyszła ponownie za mąż w 1762 za [[KRÜGER EPHRAIM, lekarz, dyrektor Towarzystwa Przyrodniczego| Ephraima Krügera]], lekarza i dyrektora gdańskiego [[TOWARZYSTWO PRZYRODNICZE | Towarzystwa Przyrodniczego]]. <br/><br/> | Od marca 1742 żonaty był z Marią Renatą (1722 – pochowana 31 XI 1774), córką prawnika Johanna Carla von Horn (zm. 1757), która jako wdowa wyszła ponownie za mąż w 1762 za [[KRÜGER EPHRAIM, lekarz, dyrektor Towarzystwa Przyrodniczego| Ephraima Krügera]], lekarza i dyrektora gdańskiego [[TOWARZYSTWO PRZYRODNICZE | Towarzystwa Przyrodniczego]]. <br/><br/> | ||
Pochowany 14 III 1755 w kościele Św. Trójcy. {{author:RED}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] <br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | Pochowany 14 III 1755 w kościele Św. Trójcy. {{author:RED}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] <br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> |
Aktualna wersja na dzień 20:25, 21 lis 2024
JOHANN GOTTLEIB PFENNING (21 IV 1708 Schlieben, Brandenburgia – 23 II 1755 Gdańsk), pastor kościoła Zbawiciela (Salwatora) na Zaroślaku. W listopadzie 1723 zapisany do ostatniej klasy (primy) gdańskiego Gimnazjum Akademickiego. Naukę kończył w 1726 rozprawą o układzie planet, przygotowaną pod opieką Johanna Adama Kulmusa. Po studiach w 1735 zweryfikowany przez gdańskie Ministerium Duchowne i jego kandydat do urzędu. Od lutego 1744 kaznodzieja w Domu Dobroczynności (Spendhaus), od października tego roku (1744) do śmierci pastor kościoła Zbawiciela. Autor m.in. wiersza żałobnego napisanego po śmierci diakona kościoła św. Trójcy Michaela Gottlieba Sartoriusa.
Od marca 1742 żonaty był z Marią Renatą (1722 – pochowana 31 XI 1774), córką prawnika Johanna Carla von Horn (zm. 1757), która jako wdowa wyszła ponownie za mąż w 1762 za Ephraima Krügera, lekarza i dyrektora gdańskiego Towarzystwa Przyrodniczego.
Pochowany 14 III 1755 w kościele Św. Trójcy.
Bibliografia:
Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814, wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 307.
Kotarski Edmund, Gdańska poezja okolicznościowa XVIII wieku, Gdańsk 1997, s. 181.
Praetorius Ephraim, Dantziger-Lehrer Gedächtniβ..., Danzig und Leipzig, 1760, s. 23, 35, 90.
Rhesa Ludwig, Kurzgefaßte Nachrichten von allen seit der Reformation an den evangelischen Kirchen in Westpreuszen angestellten Predigern, Königsberg 1834, s. 72.
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert, Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 2, 453; 3, 434.