PRAETORIUS JACOB, nauczyciel języka polskiego
| Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File: Jacob_Praetorius_katechizm.png |thumb| Strona tytułowa katechizmu [[MAUKISCH JOHANN, rektor Gimnazjum Akademickiego | Johanna Maukischa]], przetłumaczonego na język polski przez Jacoba Praetoriusa w 1668]] | [[File: Jacob_Praetorius_katechizm.png |thumb| Strona tytułowa katechizmu [[MAUKISCH JOHANN, rektor Gimnazjum Akademickiego | Johanna Maukischa]], przetłumaczonego na język polski przez Jacoba Praetoriusa w 1668]] | ||
'''JACOB PRAETORIUS''' (Rhein (Ryn) – 1679 Gdańsk), nauczyciel. Od 1634 studiował w Królewcu, od 1656 nauczyciel języka polskiego w czwartej (czyli drugiej) klasie gdańskiego [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]]. Przypuszcza się, że udzielał także lekcji łaciny. W 1668 przetłumaczył na język polski katechizm [[MAUKISCH JOHANN, rektor Gimnazjum Akademickiego | Johanna Maukischa]]. <br/><br/> | '''JACOB PRAETORIUS''' (Rhein (Ryn) – 1679 Gdańsk), nauczyciel. Od 1634 studiował w Królewcu, od 1656 nauczyciel języka polskiego w czwartej (czyli drugiej) klasie gdańskiego [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]]. Przypuszcza się, że udzielał także lekcji łaciny. W 1668 przetłumaczył na język polski katechizm [[MAUKISCH JOHANN, rektor Gimnazjum Akademickiego | Johanna Maukischa]]. <br/><br/> | ||
| − | Był dwukrotnie żonaty. Po raz pierwszy z bliżej nieznana Heleną, po raz drugi w 1659 z Suzanną, córką Johanna Nausena, która jako wdowa ponownie wyszła z mąż w 1680 za Bartela Heina. Ojciec Barbary (chrzest 15 II 1652 w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]] oraz Salomona (chrzest tamże 5 IV 1661), zapisanego w kwietniu 1670 do | + | Był dwukrotnie żonaty. Po raz pierwszy z bliżej nieznana Heleną, po raz drugi w 1659 z Suzanną, córką Johanna Nausena, która jako wdowa ponownie wyszła z mąż w 1680 za Bartela Heina. Ojciec Barbary (chrzest 15 II 1652 w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]] oraz Salomona (chrzest tamże 5 IV 1661), zapisanego w kwietniu 1670 do początkowej (piątej) klasy Gimnazjum Akademickiego i (jeśli to ta sama osoba) ponownie w styczniu 16580 do klasy trzeciej. {{author:RED}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] <br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> |
'''Bibliografia''': <br/> | '''Bibliografia''': <br/> | ||
''Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814'', wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 219, 238.<br/> | ''Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814'', wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 219, 238.<br/> | ||
Aktualna wersja na dzień 14:26, 13 lis 2024
JACOB PRAETORIUS (Rhein (Ryn) – 1679 Gdańsk), nauczyciel. Od 1634 studiował w Królewcu, od 1656 nauczyciel języka polskiego w czwartej (czyli drugiej) klasie gdańskiego Gimnazjum Akademickiego. Przypuszcza się, że udzielał także lekcji łaciny. W 1668 przetłumaczył na język polski katechizm Johanna Maukischa.
Był dwukrotnie żonaty. Po raz pierwszy z bliżej nieznana Heleną, po raz drugi w 1659 z Suzanną, córką Johanna Nausena, która jako wdowa ponownie wyszła z mąż w 1680 za Bartela Heina. Ojciec Barbary (chrzest 15 II 1652 w kościele Najświętszej Marii Panny oraz Salomona (chrzest tamże 5 IV 1661), zapisanego w kwietniu 1670 do początkowej (piątej) klasy Gimnazjum Akademickiego i (jeśli to ta sama osoba) ponownie w styczniu 16580 do klasy trzeciej.
Bibliografia:
Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814, wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 219, 238.
Faber Walther, Die polnische Sprache im Danziger Schul- und Kirchenwesen von der Reformation bis zum Weltkrieg, „Zeitschrift des Westpreußischen Geschichtsvereins”, H. 70, 1930, s. 106–107.
Pniewski Władysław, Język polski w dawnych szkołach gdańskich, Gdańsk 1938, s. 110.
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert, Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 3, 455.
