OKRĘGOWA IZBA APTEKARSKA
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
− | '''OKRĘGOWA IZBA APTEKARSKA''' (GOIA) od 1945, Wrzeszcz, ul. Batorego 18. 31 V 1945, na podstawie ustawy Sejmu RP z 15 VI 1939, gd. aptekarze powołali Gd. Okręgową Izbę Aptekarską. Izba uruchamiała apteki, zapewniała zaopatrzenie, jako pierwsza w Polsce po II w. świat. opracowała cennik leków. Członkowie GOIA zgłosili 14 VI 1945 projekt powołania i uczestniczyli w organizacji Wydz. Farmaceutycznego przy powstającej ALG (q GUMed). Organizowali kursy pomocników aptekarskich i techników farmaceutycznych, kursy dokształcające. Przynależność do GOIA była obowiązkowa dla pracowników aptek i hurtowni farmaceutycznych. Od czerwca 1945 funkcjonowała ogólnopol. Naczelna Rada Aptekarska i Bank Aptekarski. W 1949 zorganizowano Gd. Oddział Polskiego Towarzystwa Farmaceutycznego. Izby Aptekarskie i apteki pryw. zlikwidowano ustawą sejmową 8 | + | '''OKRĘGOWA IZBA APTEKARSKA''' (GOIA) od 1945, Wrzeszcz, ul. Batorego 18. 31 V 1945, na podstawie ustawy Sejmu RP z 15 VI 1939, gd. aptekarze powołali Gd. Okręgową Izbę Aptekarską. Izba uruchamiała apteki, zapewniała zaopatrzenie, jako pierwsza w Polsce po II w. świat. opracowała cennik leków. Członkowie GOIA zgłosili 14 VI 1945 projekt powołania i uczestniczyli w organizacji Wydz. Farmaceutycznego przy powstającej ALG (q GUMed). Organizowali kursy pomocników aptekarskich i techników farmaceutycznych, kursy dokształcające. Przynależność do GOIA była obowiązkowa dla pracowników aptek i hurtowni farmaceutycznych. Od czerwca 1945 funkcjonowała ogólnopol. Naczelna Rada Aptekarska i Bank Aptekarski. W 1949 zorganizowano Gd. Oddział Polskiego Towarzystwa Farmaceutycznego. Izby Aptekarskie i apteki pryw. zlikwidowano ustawą sejmową 8 I 1951. Odrodzenie samorządu farmaceutycznego planowano w początkowych latach 80. XX w., w Polskim Towarzystwie Farmaceutycznym powstał zespół do opracowania ustawy, Gd. reprezentował dr Henryk Mionskowski. Minister Zdrowia dopiero 29 VII 1991 powołał Komitet Organizacyjny Izb Aptekarskich (na mocy ustawy z 19 IV 1991), przew. został dr Stanisław Vogel z Elbląga. Farmaceuci z woj. gd. i elbląskiego 29 X 1991 wybrali Prezydium i Radę GOIA, 14 grudnia powstała Naczelna Rada Aptekarska (czł. był S. Vogel, w 1998 wiceprezes). GOIA współpracowała m.in. z Ministerstwem Zdrowia, Wojewódzką Inspekcją Farmaceutyczną, AMG (kursy, Ośrodek Szkolenia Podyplomowego) i Polskim Towarzystwem Farmaceutycznym. W 1993 uchwalono „gd.” projekt Kodeksu Etyki Aptekarza RP, zorganizowano Fundusz Pomocy Aptekarskiej, od kwietnia 1992 ukazuje się miesięcznik „Przegląd Farmaceutyczny”. Władzą GOIA jest Zjazd Krajowy (co 4 lata) i coroczne Zjazdy Okręgowe (co 4 lata wybory). Wybiera się Okręgową Radę Aptekarską, tj. prezesa, prezydium, Rzecznika Odpowiedzialności Zawodowej, Sąd Aptekarski i Komisję Rewizyjną. Zasłużonym członkom przyznaje się medale (1995 wybito 10 medali „50-lecie Izby”, od 1999 medal im. Bronisława Koskowskiego). GOIA broni członków, dba o etykę zawodową, współdziała z uczelniami i towarzystwami nauk., opiniuje akty prawne oraz wnioski o uruchomienie aptek i hurtowni.{{author: ZK}} |
{| | {| | ||
! ead | | ! ead | |
Wersja z 11:08, 5 kwi 2013
OKRĘGOWA IZBA APTEKARSKA (GOIA) od 1945, Wrzeszcz, ul. Batorego 18. 31 V 1945, na podstawie ustawy Sejmu RP z 15 VI 1939, gd. aptekarze powołali Gd. Okręgową Izbę Aptekarską. Izba uruchamiała apteki, zapewniała zaopatrzenie, jako pierwsza w Polsce po II w. świat. opracowała cennik leków. Członkowie GOIA zgłosili 14 VI 1945 projekt powołania i uczestniczyli w organizacji Wydz. Farmaceutycznego przy powstającej ALG (q GUMed). Organizowali kursy pomocników aptekarskich i techników farmaceutycznych, kursy dokształcające. Przynależność do GOIA była obowiązkowa dla pracowników aptek i hurtowni farmaceutycznych. Od czerwca 1945 funkcjonowała ogólnopol. Naczelna Rada Aptekarska i Bank Aptekarski. W 1949 zorganizowano Gd. Oddział Polskiego Towarzystwa Farmaceutycznego. Izby Aptekarskie i apteki pryw. zlikwidowano ustawą sejmową 8 I 1951. Odrodzenie samorządu farmaceutycznego planowano w początkowych latach 80. XX w., w Polskim Towarzystwie Farmaceutycznym powstał zespół do opracowania ustawy, Gd. reprezentował dr Henryk Mionskowski. Minister Zdrowia dopiero 29 VII 1991 powołał Komitet Organizacyjny Izb Aptekarskich (na mocy ustawy z 19 IV 1991), przew. został dr Stanisław Vogel z Elbląga. Farmaceuci z woj. gd. i elbląskiego 29 X 1991 wybrali Prezydium i Radę GOIA, 14 grudnia powstała Naczelna Rada Aptekarska (czł. był S. Vogel, w 1998 wiceprezes). GOIA współpracowała m.in. z Ministerstwem Zdrowia, Wojewódzką Inspekcją Farmaceutyczną, AMG (kursy, Ośrodek Szkolenia Podyplomowego) i Polskim Towarzystwem Farmaceutycznym. W 1993 uchwalono „gd.” projekt Kodeksu Etyki Aptekarza RP, zorganizowano Fundusz Pomocy Aptekarskiej, od kwietnia 1992 ukazuje się miesięcznik „Przegląd Farmaceutyczny”. Władzą GOIA jest Zjazd Krajowy (co 4 lata) i coroczne Zjazdy Okręgowe (co 4 lata wybory). Wybiera się Okręgową Radę Aptekarską, tj. prezesa, prezydium, Rzecznika Odpowiedzialności Zawodowej, Sąd Aptekarski i Komisję Rewizyjną. Zasłużonym członkom przyznaje się medale (1995 wybito 10 medali „50-lecie Izby”, od 1999 medal im. Bronisława Koskowskiego). GOIA broni członków, dba o etykę zawodową, współdziała z uczelniami i towarzystwami nauk., opiniuje akty prawne oraz wnioski o uruchomienie aptek i hurtowni.
Prezesi Okręgowej Izby Aptekarskiej | |
1945–1948 | mgr Antoni Małecki |
1948–1951 | dr Jerzy Tułecki (nominacja MZ) |
1991–1999 | dr Stanisław Vogel |
1999–2003 | mgr Wojciech Prokurat |
2003–2007 | dr Stanisław Vogel |
2007– | mgr Michał Pietrzykowski |