GRÜTZMACHER FRANZ, złotnik
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | '''FRANZ (FRANCISCUS) GRÜTZMACHER''' (14 IX 1670 Królewiec – 30 V 1724 Gdańsk), złotnik, właściciel wytwórni złotego i srebrnego drutu. Syn Antoniusa, złotnika z Królewca. W Gdańsku od 1701 był czeladnikiem u [[SCHLAUBITZ NATHANIEL, złotnik | Nathanaela Schlaubitza]]. Mistrz od 1704, 6 III 1706 nabył kupieckie [[OBYWATELSTWO MIEJSKIE | obywatelstwo Gdańska]]. Uczyli się u niego Daniel | + | '''FRANZ (FRANCISCUS) GRÜTZMACHER''' (14 IX 1670 Królewiec – 30 V 1724 Gdańsk), złotnik, właściciel wytwórni złotego i srebrnego drutu. Syn Antoniusa, złotnika z Królewca. W Gdańsku od 1701 był czeladnikiem u [[SCHLAUBITZ NATHANIEL, złotnik | Nathanaela Schlaubitza]]. Mistrz od 1704, 6 III 1706 nabył kupieckie [[OBYWATELSTWO MIEJSKIE | obywatelstwo Gdańska]]. Uczyli się u niego Daniel Gottschalck (1707), Gottlieb Hertel (1710), Martin Michael Königsberg (1715), Christian Arend Bestwader (1723) oraz syn Andreas (1723). Czeladnikiem był Gottfried Unruh. <br/><br/> |
Był dwukrotnie żonaty. Po raz pierwszy od 1698 (imię żony nieznane), po raz drugi od 1720 z Dorotheą Constancią, córką złotnika Tobiasa Schmidta, która jako wdowa wyszła za mąż w 1728 za złotnika Benjamina Ephraima Schmidta (1697–1745). Ojciec Susanny Luisy (zm. po 1766), żony kaznodziei z Wisłoujścia [[GEBHARDT JOHANN CHRISTOPH, kaznodzieja w Wisłoujściu | Johanna Christiana Gebhardta]], lekarza Franza (ojca lekarza [[GRÜTZMACHER CHRISTIAN BENEDIKT, lekarz | Christiana Benedikta]]) i złotnika Andreasa, który po nauce u ojca wykonał w 1733 majsterszyk u Benjamina Ephraima Schmidta, od 1735 mistrza, od 28 VI 1735 posiadającego potwierdzenie obywatelstwa gdańskiego jako tzw. Bürger-Kind (dziecko gdańskich obywateli). <br/><br/> | Był dwukrotnie żonaty. Po raz pierwszy od 1698 (imię żony nieznane), po raz drugi od 1720 z Dorotheą Constancią, córką złotnika Tobiasa Schmidta, która jako wdowa wyszła za mąż w 1728 za złotnika Benjamina Ephraima Schmidta (1697–1745). Ojciec Susanny Luisy (zm. po 1766), żony kaznodziei z Wisłoujścia [[GEBHARDT JOHANN CHRISTOPH, kaznodzieja w Wisłoujściu | Johanna Christiana Gebhardta]], lekarza Franza (ojca lekarza [[GRÜTZMACHER CHRISTIAN BENEDIKT, lekarz | Christiana Benedikta]]) i złotnika Andreasa, który po nauce u ojca wykonał w 1733 majsterszyk u Benjamina Ephraima Schmidta, od 1735 mistrza, od 28 VI 1735 posiadającego potwierdzenie obywatelstwa gdańskiego jako tzw. Bürger-Kind (dziecko gdańskich obywateli). <br/><br/> | ||
| − | Pochowany 9 VI 1724 w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]] pod płytą nr 100. {{author:MrGl}} {{author:BŚ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] <br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | + | Pochowany 9 VI 1724 w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]] pod płytą nr 100. Wdowa prowadziła warsztat co najmniej do 1725. {{author:MrGl}} {{author:BŚ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] <br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> |
Aktualna wersja na dzień 07:45, 16 paź 2024
FRANZ (FRANCISCUS) GRÜTZMACHER (14 IX 1670 Królewiec – 30 V 1724 Gdańsk), złotnik, właściciel wytwórni złotego i srebrnego drutu. Syn Antoniusa, złotnika z Królewca. W Gdańsku od 1701 był czeladnikiem u Nathanaela Schlaubitza. Mistrz od 1704, 6 III 1706 nabył kupieckie obywatelstwo Gdańska. Uczyli się u niego Daniel Gottschalck (1707), Gottlieb Hertel (1710), Martin Michael Königsberg (1715), Christian Arend Bestwader (1723) oraz syn Andreas (1723). Czeladnikiem był Gottfried Unruh.
Był dwukrotnie żonaty. Po raz pierwszy od 1698 (imię żony nieznane), po raz drugi od 1720 z Dorotheą Constancią, córką złotnika Tobiasa Schmidta, która jako wdowa wyszła za mąż w 1728 za złotnika Benjamina Ephraima Schmidta (1697–1745). Ojciec Susanny Luisy (zm. po 1766), żony kaznodziei z Wisłoujścia Johanna Christiana Gebhardta, lekarza Franza (ojca lekarza Christiana Benedikta) i złotnika Andreasa, który po nauce u ojca wykonał w 1733 majsterszyk u Benjamina Ephraima Schmidta, od 1735 mistrza, od 28 VI 1735 posiadającego potwierdzenie obywatelstwa gdańskiego jako tzw. Bürger-Kind (dziecko gdańskich obywateli).
Pochowany 9 VI 1724 w kościele Najświętszej Marii Panny pod płytą nr 100. Wdowa prowadziła warsztat co najmniej do 1725.
Bibliografia:
Księga przyjęć do prawa miejskiego w Gdańsku 1536–1814, wyd. Andrzej Groth, Ewa Łączyńska-Bartoszek, Dariusz Kaczor, Gdańsk 2019, t. VII, s. 449.
Kriegseisen Jacek, O gdańskich złotnikach w latach 1700–1816, w: … łyżek srebrnych dwa tuziny. Srebra domowe w Gdańsku 1700–1816, Gdańsk 2007, s. 167.
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert, Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 2, 331.
