DWORZEC BRAMA WYŻYNNA

[[File:Dworzec_kolejowy_Brama_Wyżynna__początek_XX_wieku.JPG|thumb|Dworzec kolejowy Brama Wyżynna, początek XX wieku]][[File:Dworzec_kolejowy_Brama_Wyżynna__koniec_XIX_wieku.JPG|thumb|Dworzec kolejowy Brama Wyżynna, koniec XIX wieku]]'''DWORZEC BRAMA WYŻYNNA''' (Hohetor Bahnhof), oddany do użytku 1 X 1867 wraz z nową linią Ostbahn (Kolej Wschodnia), wiodącą od q Dworca Brama Nizinna i Gd.-Oruni do Nowego Portu (q kolej). Jego parterowy szachulcowy budynek obsługi podróżnych oraz sąsiadujący z nim mały, jednopiętrowy dla obsługi kolejowej znajdowały się na wysokości późniejszej q szkoły wojennej (ob. budynku adm.) przy Promenade 10 (ul. 3 Maja). Dworzec dostępny był tylko od strony ob. ul. 3 Maja: na 8-metrową skarpę prowadziły jednobiegowe proste schody w miejscu ob. q dworca autobusowego. Obok d. znajdowała się obrotnica dla lokomotyw oraz mała zajezdnia z zapleczem tech. W czerwcu 1870 do rejonu d. doprowadzono tory pryw. kolei szczecińskiej Berlin-Stettiner Eisenbahn-Gesellschaft (BSE) (Berlińsko-Szczecińskie Towarzystwo Kolejowe), łączącej Gd. przez Sopot, Lębork ze Stargardem Szczecińskim. Końcowy przystanek tej linii, zwanej przez gdańszczan Koleją Pomorską, znajdował się koło skarpy, w rejonie ob. schodów prowadzących na ul. 3 Maja i dworca PKS. 1 VII 1870 o 6.30 odjechała stąd do stacji Sopot lokomotywa Roland z kilkoma wagonami 2. i 3. klasy, inaugurując stałą linię pociągów podmiejskich Gd. – Sopot – Gd. Z tego przystanku 1 IX 1870 wyruszył pierwszy pociąg dalekobieżny do Słupska. Firma, jak się uważa, korzystała z kasy biletowej i poczekalni na d., a jej pasażerowie ze schodów tego d., aby dostać się na Promenade (ul. 3 Maja), gdzie czekały na nich dorożki i omnibusy miejskich firm. W maju 1876 d. połączony został nowym pomostem z peronem obsługującym ruch podmiejski i dalekobieżny w kierunku Sopotu. W 1880 firma szczecińska, po upaństwowieniu w 1877, została ostatecznie przejęta przez niem. koleje państw., reprezentowane na Pomorzu przez Ostbahn (Kolej Wschodnia). Pełną obsługę pasażerów obu linii przejął d.B.W. Z przebudową rejonu d. po 1880 wiąże się budowa znanego z fotografii z ok. 1893 ślimakowatego krytego ciągu schodów (tzw. Trąba Słonia), prowadzących z peronu na Promenade (ul. 3 Maja), na wys. ówczesnego cmentarza kośc. NMP (brak daty ich budowy). Rosnący szybko ruch kolejowy oraz wydana w przez władze wojsk. zgoda na niwelację fortyfikacji miejskich pozwoliły podjąć decyzję o wybudowaniu 1896–1900 w najbliższym sąsiedztwie q Dworca Gd. Główny. Dworzec B.W. zamknięto 30 IX 1896 i rozebrano w czasie budowy tego nowego dworca. Obsługę pasażerów przejął q Dworzec Centralny, z parterowym pawilonem obsługi podróżnych obok ob. wiaduktu q Błędnik.{{author: MZM}},{{author: MrGl}}  [[Category: Encyklopedia]]