Wersja z 18:18, 21 lis 2012
BELLWON MICHAŁ (22 IV 1869 Kozłowo, pow. grudziądzki – 6 VII 1948 Gdańsk), działacz społ. Rozpoczął pracę zawodową 1887 w urzędzie pocztowym w Łasinie, nast. pracował w Lubawie. W 1903, z powodu przynależności do Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół”, karnie przeniesiony do Gd. Aktywny działacz Tajnego Komitetu Nauczania Języka Polskiego w Gd., jeden ze współzał. i długoletni prezes Towarzystwa Ludowego „Jedność”. W 1918–19 współzał. pierwszego Związku Urzędników Pocztowych Polaków, obejmującego Gd., Pomorze, Warmię i Mazury. 10 i 1920 witał jako czł. delegacji dr. q Kazimierza Lenartowicza, przedstawiciela pol. władz pocztowych, pełniącego obowiązki komisarza przejmującego obszar Naddyrekcji Pocztowej w Gd., późniejszego pierwszego prezesa Dyrekcji Poczt i Telegrafów RP w Gd. (q poczta). 10 II 1920 wchodził w skład dele- gacji gd. na uroczystości zaślubin Polski z morzem w Pucku. Mianowany w 1920 przez władze pol. urzędnikiem pocztowym, współorganizator pierwszego pol. urzędu pocztowego w Gd. Otrzymał stanowisko kier. ekspedycji w kancelarii gł. w utworzonej Dyrekcji Okręgu Poczt i Telegrafów na Pomorzu w Gd., nast. pełnił funkcję kier. kancelarii Dyrekcji Poczt i Telegrafów RP w Gd. przy Heveliusplatz (pl. Obrońców Poczty Polskiej nr 1– 2). Po uruchomieniu 5 i 1925 Polskiego Urzędu Pocztowo-Telekomunikacyjnego Gdańsk 1 został przeniesiony na stanowisko kier. działu doręczeń przesyłek, który w warunkach walki polit. o pol. skrzynki pocztowe organizował służbę doręczeń przez listonoszy na terenie miasta. Od 1 V 1931 na emeryturze. Był długoletnim prezesem Towarzystwa Ludowego „Gwiazda” we Wrzeszczu i czł. Zarządu q Gminy Polskiej Związku Polaków, pełnił funkcję tzw. ławnika Towarzystwa Byłych Wojaków. Przypadkowo uniknął aresztowania 1 IX 1939, wyjechał do córki do Warszawy. Po powstaniu warszawskim przebywał w obozie dla ludności cywilnej w Pruszkowie. Do Gd. powrócił w marcu 1945 z pierwszą ekipą ministerstwa administracji publicznej. Zaangażował się w działalność społ. na rzecz Polonii gd. W 1945–46 zasiadał w Wojewódzkiej Komisji Weryfikacyjnej (q weryfikacja narodowościowa po II w. świat.). 1 XII 1946 został ojcem chrzestnym nowego sztandaru Koła Miejscowego Gdańsk pierwszego Związku Zawodowego Pracowników Poczt i Telekomunikacji, udekorowanego Krzyżem Virtuti Militari. 14 IX 1947 jako nestor Polonii gd. został ojcem chrzestnym sztandaru Gd. Pułku Artylerii Lekkiej. W 1947 był przew. sekcji emerytów przy Zarządzie Okręgowym Związku Zawodowego Pracowników Poczt i Telekomunikacji w Gd. Pochowany na q cment. Srebrzysko. Jego żona Balbina, więźniarka w 1940–45 KL Ravensbrück, zm. 20 i 1952.
EG
