CIEŚLAK EDMUND, historyk, profesor
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
[[File:Edmund_Cieślak_.JPG|thumb|Edmund Cieślak]] | [[File:Edmund_Cieślak_.JPG|thumb|Edmund Cieślak]] | ||
| − | '''EDMUND CIEŚLAK''' (7 XI 1922 Toruń – 19 IX 2007 Gdańsk), naukowiec, historyk. W 1939 zdał tzw. małą maturę w gim. w Toruniu, podczas II w. świat. wywieziony na roboty przymusowe. Maturę zdał w Polskim Liceum im. Cypriana Norwida Willard-de-Lans pod Grenoble, 1946–48 studiował prawo na uniw. w Lille. W Polsce od 1948, ukończył prawo (1949) na uniw. w Toruniu, gdzie pracował do 1953. Od 1950 dr, od 1953 doc. Od 1953 pracownik | + | '''EDMUND CIEŚLAK''' (7 XI 1922 Toruń – 19 IX 2007 Gdańsk), naukowiec, historyk. W 1939 zdał tzw. małą maturę w gim. w Toruniu, podczas II w. świat. wywieziony na roboty przymusowe. Maturę zdał w Polskim Liceum im. Cypriana Norwida Willard-de-Lans pod Grenoble, 1946–48 studiował prawo na uniw. w Lille. W Polsce od 1948, ukończył prawo (1949) na uniw. w Toruniu, gdzie pracował do 1953. Od 1950 dr, od 1953 doc. Od 1953 pracownik Instytutu Historii PAN, początkowo w pracowni w Toruniu, od października 1954 w Gd., w Pracowni Zakładu Historii Pomorza IH PAN. Od 1 I 1955 do 31 XII 1992 (emerytura) kier. gd. placówki. Od 1963 prof. tytularny, od 1974 prof. zw. Pracował na q WSP (1960–62 dziekan Wydz. Humanistycznego) oraz q UG. Specjalista z historii strefy bałtyckiej, obejmował badaniami okres od XV do XVIII w. Członek PAU, 1993 laureat Nagrody Naukowej Miasta Gd. im. Jana Heweliusza (q nagrody miasta Gd.), 1995 dr h.c. UG. Redaktor nauk. ''Historii Gdańska'' (5 t., 1978 i nast.), największego dotychczas zarysu dziejów miasta. Autor wielu nowatorskich rozpraw hist. Współautor (z q Czesławem Biernatem) popularnego zarysu ''Dzieje Gdańska'' (1969, wyd. 2: 1975, wyd. w jęz. ang.: 1988). Autor m.in. prac ''Miasto wierne Rzeczypospolitej. Szkice gdańskie XVII–XVIII w.'' (1959), ''Walki ustrojowe w Gdańsku i Toruniu oraz niektórych miastach hanzeatyckich w XV w.'' (1960), ''Walki społeczno-polityczne w Gdańsku w drugiej połowie XVII wieku'' (1962), ''Konflikty polityczne i społeczne w Gdańsku w połowie XVIII w.'' (1972), ''W obronie króla Stanisława Leszczyńskiego'' (1986), ''Stanisław Leszczyński'' (1994), ''Francuska placówka konsularna w Gdańsku w XVIII wieku'' (1999). Pochowany na q cment. Srebrzysko. {{author: BŚ}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 12:30, 28 mar 2013
EDMUND CIEŚLAK (7 XI 1922 Toruń – 19 IX 2007 Gdańsk), naukowiec, historyk. W 1939 zdał tzw. małą maturę w gim. w Toruniu, podczas II w. świat. wywieziony na roboty przymusowe. Maturę zdał w Polskim Liceum im. Cypriana Norwida Willard-de-Lans pod Grenoble, 1946–48 studiował prawo na uniw. w Lille. W Polsce od 1948, ukończył prawo (1949) na uniw. w Toruniu, gdzie pracował do 1953. Od 1950 dr, od 1953 doc. Od 1953 pracownik Instytutu Historii PAN, początkowo w pracowni w Toruniu, od października 1954 w Gd., w Pracowni Zakładu Historii Pomorza IH PAN. Od 1 I 1955 do 31 XII 1992 (emerytura) kier. gd. placówki. Od 1963 prof. tytularny, od 1974 prof. zw. Pracował na q WSP (1960–62 dziekan Wydz. Humanistycznego) oraz q UG. Specjalista z historii strefy bałtyckiej, obejmował badaniami okres od XV do XVIII w. Członek PAU, 1993 laureat Nagrody Naukowej Miasta Gd. im. Jana Heweliusza (q nagrody miasta Gd.), 1995 dr h.c. UG. Redaktor nauk. Historii Gdańska (5 t., 1978 i nast.), największego dotychczas zarysu dziejów miasta. Autor wielu nowatorskich rozpraw hist. Współautor (z q Czesławem Biernatem) popularnego zarysu Dzieje Gdańska (1969, wyd. 2: 1975, wyd. w jęz. ang.: 1988). Autor m.in. prac Miasto wierne Rzeczypospolitej. Szkice gdańskie XVII–XVIII w. (1959), Walki ustrojowe w Gdańsku i Toruniu oraz niektórych miastach hanzeatyckich w XV w. (1960), Walki społeczno-polityczne w Gdańsku w drugiej połowie XVII wieku (1962), Konflikty polityczne i społeczne w Gdańsku w połowie XVIII w. (1972), W obronie króla Stanisława Leszczyńskiego (1986), Stanisław Leszczyński (1994), Francuska placówka konsularna w Gdańsku w XVIII wieku (1999). Pochowany na q cment. Srebrzysko.
