GOŁATA STANISŁAW, prawnik, adwokat
| Linia 4: | Linia 4: | ||
[[File:GAIT LOGOTYP.jpg|thumb|'''Partner redakcji''']] | [[File:GAIT LOGOTYP.jpg|thumb|'''Partner redakcji''']] | ||
| − | '''STANISŁAW GOŁATA''' (20 XII 1922 Żołędowo koło Bydgoszczy – 20 VIII 2002 Gdańsk), prawnik, adwokat, dziekan [[ADWOKATURA | Rady Adwokackiej w Gdańsku]]. Urodził się w wielodzietnej rodzinie | + | '''STANISŁAW GOŁATA''' (20 XII 1922 Żołędowo koło Bydgoszczy – 20 VIII 2002 Gdańsk), prawnik, adwokat, dziekan [[ADWOKATURA | Rady Adwokackiej w Gdańsku]]. Urodził się w wielodzietnej rodzinie rolnika Franciszka, w czasie okupacji pracował jako robotnik rolny. W 1946 zdał maturę i wstąpił na Wydział Prawa Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, który ukończył cztery lata później. 28 III 1953 wpisany na listę aplikantów adwokackich w Zespole Adwokackim nr 1 w Gdańsku, 30 listopada tego roku zwolniony przez Ministra Sprawiedliwości z wymogu dalszego odbywania aplikacji i egzaminu, wpisany na listę adwokatów w Gdańsku. 7 XII 1953 powołany przez Ministra Sprawiedliwości do Rady Adwokackiej, 19 XII 1953 wpisany na listę adwokatów.<br/><br/> |
W latach 1964–1967, 1970–1973, 1976–1979 był wicedziekanem Okręgowej Rady Adwokackiej w Gdańsku. Przez dziesięć lat – od 15 V 1979 do 14 V 1989 – pełnił funkcję dziekana Rady. W latach 1989–1992 i 1998–2001 był przewodniczącym Komisji Rewizyjnej, w 1995–1998 skarbnikiem. <br/><br/> | W latach 1964–1967, 1970–1973, 1976–1979 był wicedziekanem Okręgowej Rady Adwokackiej w Gdańsku. Przez dziesięć lat – od 15 V 1979 do 14 V 1989 – pełnił funkcję dziekana Rady. W latach 1989–1992 i 1998–2001 był przewodniczącym Komisji Rewizyjnej, w 1995–1998 skarbnikiem. <br/><br/> | ||
| − | W latach 80. XX wieku był | + | W latach 80. XX wieku był m.in. obrońcą w procesach politycznych (na przykład skazanego na cztery i pół roku więzienia Kazimierza Masiaka, przewodniczącego Komisji Zakładowej NSZZ „Solidarność” w Centrum Techniki Wytwarzania Przemysłu Okrętowego w Gdańsku). Należał do inicjatorów budowy Domu Adwokata przy ul. Chlebnickiej 48/51. Po przejściu na emeryturę w 1989 pozostawał czynny zawodowo. <br/><br/> |
Został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi (1997), uhonorowany Złotą Odznaką „Adwokatura Zasłużonym”. Pochowany na [[CMENTARZE WE WRZESZCZU. SREBRZYSKO | cmentarzu Srebrzysko]]. 21 XII 2002, dzień po osiemdziesiątej rocznicy urodzin, w budynku Okręgowej Rady Adwokackiej odsłonięto tablicę poświęconą jego pamięci. {{author: CR}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | Został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi (1997), uhonorowany Złotą Odznaką „Adwokatura Zasłużonym”. Pochowany na [[CMENTARZE WE WRZESZCZU. SREBRZYSKO | cmentarzu Srebrzysko]]. 21 XII 2002, dzień po osiemdziesiątej rocznicy urodzin, w budynku Okręgowej Rady Adwokackiej odsłonięto tablicę poświęconą jego pamięci. {{author: CR}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | ||
'''Bibliografia''':<br/> | '''Bibliografia''':<br/> | ||
Golec Krzysztof, ''Dziekani Pomorskiej Izby Adwokackiej w latach 1945–1989'', „Gdański Kwartalnik Adwokacki”, 2016 (wydanie jubileuszowe) s. 50. | Golec Krzysztof, ''Dziekani Pomorskiej Izby Adwokackiej w latach 1945–1989'', „Gdański Kwartalnik Adwokacki”, 2016 (wydanie jubileuszowe) s. 50. | ||
Aktualna wersja na dzień 14:30, 19 sie 2024
STANISŁAW GOŁATA (20 XII 1922 Żołędowo koło Bydgoszczy – 20 VIII 2002 Gdańsk), prawnik, adwokat, dziekan Rady Adwokackiej w Gdańsku. Urodził się w wielodzietnej rodzinie rolnika Franciszka, w czasie okupacji pracował jako robotnik rolny. W 1946 zdał maturę i wstąpił na Wydział Prawa Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, który ukończył cztery lata później. 28 III 1953 wpisany na listę aplikantów adwokackich w Zespole Adwokackim nr 1 w Gdańsku, 30 listopada tego roku zwolniony przez Ministra Sprawiedliwości z wymogu dalszego odbywania aplikacji i egzaminu, wpisany na listę adwokatów w Gdańsku. 7 XII 1953 powołany przez Ministra Sprawiedliwości do Rady Adwokackiej, 19 XII 1953 wpisany na listę adwokatów.
W latach 1964–1967, 1970–1973, 1976–1979 był wicedziekanem Okręgowej Rady Adwokackiej w Gdańsku. Przez dziesięć lat – od 15 V 1979 do 14 V 1989 – pełnił funkcję dziekana Rady. W latach 1989–1992 i 1998–2001 był przewodniczącym Komisji Rewizyjnej, w 1995–1998 skarbnikiem.
W latach 80. XX wieku był m.in. obrońcą w procesach politycznych (na przykład skazanego na cztery i pół roku więzienia Kazimierza Masiaka, przewodniczącego Komisji Zakładowej NSZZ „Solidarność” w Centrum Techniki Wytwarzania Przemysłu Okrętowego w Gdańsku). Należał do inicjatorów budowy Domu Adwokata przy ul. Chlebnickiej 48/51. Po przejściu na emeryturę w 1989 pozostawał czynny zawodowo.
Został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi (1997), uhonorowany Złotą Odznaką „Adwokatura Zasłużonym”. Pochowany na cmentarzu Srebrzysko. 21 XII 2002, dzień po osiemdziesiątej rocznicy urodzin, w budynku Okręgowej Rady Adwokackiej odsłonięto tablicę poświęconą jego pamięci.
Bibliografia:
Golec Krzysztof, Dziekani Pomorskiej Izby Adwokackiej w latach 1945–1989, „Gdański Kwartalnik Adwokacki”, 2016 (wydanie jubileuszowe) s. 50.
