BECKHER DANIEL, lekarz
| Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File:Daniel_Beckher.jpg|thumb|Daniel Beckher, według Johanna Hermanna, ok. 1653]] | [[File:Daniel_Beckher.jpg|thumb|Daniel Beckher, według Johanna Hermanna, ok. 1653]] | ||
| − | '''DANIEL BECKHER''' (Becker | + | '''DANIEL BECKHER''' (Becker) (13 IX 1594 Gdańsk – 14 X 1653 Królewiec), lekarz. Pochodził z rodziny patrycjuszowskiej [[STARE MIASTO | Starego Miasta]] (Kunze, około 1360 – około 1405, ławnik, rajca; Peter, około 1375 – około 1437, ławnik, rajca, burmistrz w latach 1419–1437; Jakob, około 1465 – 1520, ławnik). Syn kupca Johanna Beckhera (1557 – pochowany 1 II 1623 w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]]) i Barbary z domu Tidicaeus (pochowana 3 II 1614 tamże), miał dziewięcioro rodzeństwa.<br/><br/> |
W dzieciństwie wysłany do Polski w celu nauki języka polskiego. Po powrocie, w listopadzie 1610 zapisany został do gdańskiego [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]], kończył naukę w 1615 pod opieką [[OELHAF JOACHIM, lekarz, profesor Gimnazjum Akademickiego | Joachima Oelhafa]] rozprawą ''Sententiae vulgaris de usu lienis anascevastica''. Medycynę studiował w Heidelbergu, Wittenberdze, Kopenhadze. Po uzyskaniu w 1623 licencjatu lekarz miejski w Królewcu, od 1625 fizyk (lekarz) miejski w Królewcu-Knipawie, 1627 lekarz elektora brandenburskiego. Od 1638 profesor medycyny i fizyki na uniwersytecie w Królewcu, w latach 1639, 1643, 1647 i 1651 rektor tej uczelni. Z racji dokonań zwany przez królewieckiego poetą Simona Dacha (w wersach pod portretem) „pruskim Hipokratesem”, z podkreśleniem, że przeniósł sztukę lekarską z Gdańska do Prus (Książęcych). <br/><br/> | W dzieciństwie wysłany do Polski w celu nauki języka polskiego. Po powrocie, w listopadzie 1610 zapisany został do gdańskiego [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]], kończył naukę w 1615 pod opieką [[OELHAF JOACHIM, lekarz, profesor Gimnazjum Akademickiego | Joachima Oelhafa]] rozprawą ''Sententiae vulgaris de usu lienis anascevastica''. Medycynę studiował w Heidelbergu, Wittenberdze, Kopenhadze. Po uzyskaniu w 1623 licencjatu lekarz miejski w Królewcu, od 1625 fizyk (lekarz) miejski w Królewcu-Knipawie, 1627 lekarz elektora brandenburskiego. Od 1638 profesor medycyny i fizyki na uniwersytecie w Królewcu, w latach 1639, 1643, 1647 i 1651 rektor tej uczelni. Z racji dokonań zwany przez królewieckiego poetą Simona Dacha (w wersach pod portretem) „pruskim Hipokratesem”, z podkreśleniem, że przeniósł sztukę lekarską z Gdańska do Prus (Książęcych). <br/><br/> | ||
| − | Szczególną sławę przyniosła mu publikacja ''De cultrivoro Prussiaco observatio et curatio singularis'' (1636 i trzy kolejne wydania) o operacji żołądka | + | Szczególną sławę przyniosła mu publikacja ''De cultrivoro Prussiaco observatio et curatio singularis'' (1636 i trzy kolejne wydania) o operacji otwarcia jamy brzusznej i wyjęciu z żołądka połkniętego przez 22-letniego pacjenta noża, dokonanej w Królewcu 9 VII 1635 przez pochodzącego z Gdańska chirurga Daniela Schwabe (pacjent przeżył). Jego uczniami w Królewcu byli m.in. [[RUDENICK CHRISTIAN, lekarz | Christian Rudenick]] i [[SEGER GEORG, profesor Gimnazjum Akademickiego | Georg Seger]]. Zmarł podczas epidemii dżumy w trakcie leczenia chorych.<br/><br/> |
Od 1624 żonaty był z Marią z domu Brutz z Wittenbergi, ojciec Daniela (5 I 1627 Królewiec – 6 I 1670 Królewiec), także lekarza i rektor uniwersytetu w Królewcu. {{author:BŚ}}[[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/> <br/><br/><br/><br/><br/><br/> | Od 1624 żonaty był z Marią z domu Brutz z Wittenbergi, ojciec Daniela (5 I 1627 Królewiec – 6 I 1670 Królewiec), także lekarza i rektor uniwersytetu w Królewcu. {{author:BŚ}}[[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/> <br/><br/><br/><br/><br/><br/> | ||
'''Bibliografia''': <br/> | '''Bibliografia''': <br/> | ||
Aktualna wersja na dzień 12:40, 15 sie 2024
DANIEL BECKHER (Becker) (13 IX 1594 Gdańsk – 14 X 1653 Królewiec), lekarz. Pochodził z rodziny patrycjuszowskiej Starego Miasta (Kunze, około 1360 – około 1405, ławnik, rajca; Peter, około 1375 – około 1437, ławnik, rajca, burmistrz w latach 1419–1437; Jakob, około 1465 – 1520, ławnik). Syn kupca Johanna Beckhera (1557 – pochowany 1 II 1623 w kościele Najświętszej Marii Panny) i Barbary z domu Tidicaeus (pochowana 3 II 1614 tamże), miał dziewięcioro rodzeństwa.
W dzieciństwie wysłany do Polski w celu nauki języka polskiego. Po powrocie, w listopadzie 1610 zapisany został do gdańskiego Gimnazjum Akademickiego, kończył naukę w 1615 pod opieką Joachima Oelhafa rozprawą Sententiae vulgaris de usu lienis anascevastica. Medycynę studiował w Heidelbergu, Wittenberdze, Kopenhadze. Po uzyskaniu w 1623 licencjatu lekarz miejski w Królewcu, od 1625 fizyk (lekarz) miejski w Królewcu-Knipawie, 1627 lekarz elektora brandenburskiego. Od 1638 profesor medycyny i fizyki na uniwersytecie w Królewcu, w latach 1639, 1643, 1647 i 1651 rektor tej uczelni. Z racji dokonań zwany przez królewieckiego poetą Simona Dacha (w wersach pod portretem) „pruskim Hipokratesem”, z podkreśleniem, że przeniósł sztukę lekarską z Gdańska do Prus (Książęcych).
Szczególną sławę przyniosła mu publikacja De cultrivoro Prussiaco observatio et curatio singularis (1636 i trzy kolejne wydania) o operacji otwarcia jamy brzusznej i wyjęciu z żołądka połkniętego przez 22-letniego pacjenta noża, dokonanej w Królewcu 9 VII 1635 przez pochodzącego z Gdańska chirurga Daniela Schwabe (pacjent przeżył). Jego uczniami w Królewcu byli m.in. Christian Rudenick i Georg Seger. Zmarł podczas epidemii dżumy w trakcie leczenia chorych.
Od 1624 żonaty był z Marią z domu Brutz z Wittenbergi, ojciec Daniela (5 I 1627 Królewiec – 6 I 1670 Królewiec), także lekarza i rektor uniwersytetu w Królewcu.
Bibliografia:
Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814, wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 86.
Vitae medicorum Gedanensium Ludwiga von Hammena i Valentina Schlieffa, wyd. Bartłomiej Siek i Adam Szarszewski, Gdańsk 2015, s. 80.
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert, Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 5, 22.
