GLIMM ENGELHARDT, profesor Technische Hochschule Danzig
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
− | '''ENGELHARDT GLIMM''' (1 XI 1877 Brzoza, gmina Nowa Wieś Wielka pow. Bydgoszcz – 14 VI 1960 Bad Godesberg), profesor [[TECHNISCHE HOCHSCHULE DANZIG | Technische Hochschule Danzig]] (THD). W 1896–1900 studiował chemię w Technische Hochschule w Darmstadt. Od 1901 doktor (przewód na uniwersytecie we Freiburgu). W latach 1902–1904 pracował w instytucie browarnictwa w Norymberdze. Po uzyskaniu stypendium państwowego uzupełniał wiedzę z zakresu chemii spożywczej w Carlsberg Laboratorium w Kopenhadze. <br/><br/> | + | '''ENGELHARDT GLIMM''' (1 XI 1877 Brzoza, gmina Nowa Wieś Wielka pow. Bydgoszcz – 14 VI 1960 Bad Godesberg, (obecnie dzielnica Bonn)), profesor [[TECHNISCHE HOCHSCHULE DANZIG | Technische Hochschule Danzig]] (THD). W 1896–1900 studiował chemię w Technische Hochschule w Darmstadt. Od 1901 doktor (przewód na uniwersytecie we Freiburgu). W latach 1902–1904 pracował w instytucie browarnictwa w Norymberdze. Po uzyskaniu stypendium państwowego uzupełniał wiedzę z zakresu chemii spożywczej w Carlsberg Laboratorium w Kopenhadze. <br/><br/> |
− | W Gdańsku od 1 VII 1904 do 1 IV 1908 asystent w Katedrze Gospodarki Rolnej THD, po habilitacji od 1910 docent. Przez cały okres I wojny światowej w stopniu lejtnanta służył na froncie. Od 28 VIII 1918 profesor tytularny, od 1933 profesor etatowy THD. Mieszkał w Sopocie Brombergstrasse 9 (ul. Andersa). W 1945 wyjechał z Gdańska do Niemiec. Żonaty był z Elfriedą Margarettą (ur. 31 V 1889 Gdańsk), córką kupca Paula Hermanna Neissa. {{author:MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] <br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | + | W Gdańsku od 1 VII 1904 do 1 IV 1908 asystent w Katedrze Gospodarki Rolnej THD, po habilitacji od 1910 docent. Przez cały okres I wojny światowej w stopniu lejtnanta służył na froncie. Od 28 VIII 1918 profesor tytularny, od 1933 profesor etatowy THD. Członek [[TOWARZYSTWO PRZYRODNICZE | Towarzystwia Przyrodniczego]] (Naturforschende Gesellschaft). Mieszkał w Sopocie Brombergstrasse 9 (ul. Andersa). W 1945 wyjechał z Gdańska do Niemiec. Żonaty był z Elfriedą Margarettą (ur. 31 V 1889 Gdańsk), córką kupca Paula Hermanna Neissa. {{author:MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] <br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> |
'''Bibliografia''': <br/> | '''Bibliografia''': <br/> | ||
Archiwum Państwowe Gdańsk, syg. 988, t. 105–108 (akta personalne pracowników technische Hochschule Danzig). <br/> | Archiwum Państwowe Gdańsk, syg. 988, t. 105–108 (akta personalne pracowników technische Hochschule Danzig). <br/> | ||
''Beiträge und Dokumente zur Geschichte der Technischen Hochschule Danzig 1904–1945'', Hannover 1979, s. 135. | ''Beiträge und Dokumente zur Geschichte der Technischen Hochschule Danzig 1904–1945'', Hannover 1979, s. 135. |
Aktualna wersja na dzień 07:48, 2 sie 2024
ENGELHARDT GLIMM (1 XI 1877 Brzoza, gmina Nowa Wieś Wielka pow. Bydgoszcz – 14 VI 1960 Bad Godesberg, (obecnie dzielnica Bonn)), profesor Technische Hochschule Danzig (THD). W 1896–1900 studiował chemię w Technische Hochschule w Darmstadt. Od 1901 doktor (przewód na uniwersytecie we Freiburgu). W latach 1902–1904 pracował w instytucie browarnictwa w Norymberdze. Po uzyskaniu stypendium państwowego uzupełniał wiedzę z zakresu chemii spożywczej w Carlsberg Laboratorium w Kopenhadze.
W Gdańsku od 1 VII 1904 do 1 IV 1908 asystent w Katedrze Gospodarki Rolnej THD, po habilitacji od 1910 docent. Przez cały okres I wojny światowej w stopniu lejtnanta służył na froncie. Od 28 VIII 1918 profesor tytularny, od 1933 profesor etatowy THD. Członek Towarzystwia Przyrodniczego (Naturforschende Gesellschaft). Mieszkał w Sopocie Brombergstrasse 9 (ul. Andersa). W 1945 wyjechał z Gdańska do Niemiec. Żonaty był z Elfriedą Margarettą (ur. 31 V 1889 Gdańsk), córką kupca Paula Hermanna Neissa.
Bibliografia:
Archiwum Państwowe Gdańsk, syg. 988, t. 105–108 (akta personalne pracowników technische Hochschule Danzig).
Beiträge und Dokumente zur Geschichte der Technischen Hochschule Danzig 1904–1945, Hannover 1979, s. 135.