BAPTYŚCI

Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
Linia 1: Linia 1:
 
{{paper}}
 
{{paper}}
'''BAPTYŚCI''', nurt chrześcijaństwa należący do protestantyzmu, akcentujący indywidualizm w relacji z Bogiem i nadrzędną rolę Pisma Świętego. Zbawienie jest osiągalne na podstawie łaski przez wiarę osobistą, istnieje autonomia poszczególnych zborów i rozdział Kościoła od państwa. Na Pomorzu pojawili się w 1. poł. XIX w. Pierwszym zamieszkałym w Gd. baptystą był Johann Guttmann, ochrzczony w Tczewie w 1860. Pierwszy chrzest w Gd. odbył się 2 X 1864. Zbór przy Jopengasse 16 (ul. Piwna) erygowano 12 XII 1875. Pierwszym kaznodzieją został Wilhelm Schulz, społeczność b. liczyła 116 osób. W 1881 otwarto nowo wybudowaną kaplicę z baptysterium przy Schießstange 17/18 (ul. Kurkowa). Dług zaciągnięty na jej budowę spłacono dzięki kweście kaznodziei Augusta Penskiego wśród b. amerykańskich w 1884–85. W 1882 miał miejsce najliczniejszy chrzest w dziejach gd. b., przyjęły go 82 osoby. Był to rezultat działalności przybyłego z Teksasu ewangelisty Kyfera. 25 V 1898 zbór w Gd. uzyskał osobowość prawną, 1904–11 otwarto kaplice w Sopocie, Sztutowie i q Świbnie.  Liczba członków przekraczała wówczas 400 osób i w ciągu kolejnych 30 lat podwoiła się. Podczas II w. świat. z mniejszych wspólnot ewangelicznych jedynie b. mieli prawo do zgromadzeń rel. Spowodowało to, że do gd. zboru przyłączyły się m.in. wspólnoty Kościoła Chrystusowego i Kościoła Wiary Ewangelicznej (tzw. q zielonoświątkowcy). Na skutek działań wojennych i powojennej migracji praktycznie cała niem. wspólnota b. w Gd. rozproszyła się, zniszczona została kaplica przy ul. Kurkowej. Działalność zboru podjęli pol. b., którzy osiedlili się w Gd., ok. 30 osób. Siedzibą zboru, inaugurującego działalność 3 II 1946, była kaplica ewang. przy ul. Dąbrowskiego 11. Pierwszym powojennym kaznodzieją został Paweł Bajeński. Po jego odejściu ze wspólnoty wraz z grupą wyznawców Kościoła Chrystusowego obowiązki duszpasterskie podzielono między Piotra Żółtko oraz q Łukasza Dziekucia-Maleja. W czerwcu 1946 zbór zorganizował zlot młodzieży b., 6 X 1946 na plaży w q Brzeźnie odbył się pierwszy powojenny chrzest. W tym czasie utworzono chór, przez wiele lat uchodzący za najlepszy chór zborowy we wszystkich pol. kościołach ewangelicznych. W 1979 wystąpił, jako jedyny chór protest., z koncertem w katedrze w Kolonii. W styczniu 1951 na kaznodzieję powołany został Adam Piasecki, który funkcję tę pełnił do 1975. W 1980–85 w miejscu starej zrujnowanej kaplicy przy ul. Dąbrowskiego postawiono nowy budynek. W 1985 z gd. wyodrębnił się samodzielny zbór w Gdyni. W 1998 utworzono drugi zbór w Gd., początkowo przy ul. Waryńskiego, ob. przy ul. Leczkowa, 2001 – zbór w Sopocie. Zbór pierwszy liczy ob. ok. 200 dorosłych osób, zbór drugi – 60. {{author:DSZ}} [[Category: Encyklopedia]]
+
'''BAPTYŚCI''', nurt chrześcijaństwa należący do protestantyzmu, akcentujący indywidualizm w relacji z Bogiem i nadrzędną rolę Pisma Świętego. Zbawienie jest osiągalne na podstawie łaski przez wiarę osobistą, istnieje autonomia poszczególnych zborów i rozdział Kościoła od państwa. Na Pomorzu pojawili się w 1. połowie XIX wieku. Pierwszym zamieszkałym w Gdańsku baptystą był Johann Guttmann, ochrzczony w Tczewie w roku 1860. Pierwszy chrzest w Gdańsku odbył się 2 X 1864. Zbór przy Jopengasse 16 (ul. Piwna) erygowano 12 XII 1875. Pierwszym kaznodzieją został Wilhelm Schulz, społeczność baptystów liczyła 116 osób. W roku 1881 otwarto nowo wybudowaną kaplicę z baptysterium przy Schießstange 17/18 (ul. Kurkowa). Dług zaciągnięty na jej budowę spłacono dzięki kweście kaznodziei Augusta Penskiego wśród baptystów amerykańskich w latach 1884–1885. W 1882 miał miejsce najliczniejszy chrzest w dziejach gdańskich baptystów, przyjęły go 82 osoby. Był to rezultat działalności przybyłego z Teksasu ewangelisty Kyfera. 25 V 1898 zbór w Gdańsku uzyskał osobowość prawną, w latach 1904–1911 otwarto kaplice w Sopocie, Sztutowie i q Świbnie.  Liczba członków przekraczała wówczas 400 osób i w ciągu kolejnych 30 lat podwoiła się. Podczas II wojny światowej z mniejszych wspólnot ewangelicznych jedynie baptyści mieli prawo do zgromadzeń religijnych. Spowodowało to, że do gdańskiego zboru przyłączyły się m.in. wspólnoty Kościoła Chrystusowego i Kościoła Wiary Ewangelicznej (tzw. q zielonoświątkowcy). Na skutek działań wojennych i powojennej migracji praktycznie cała niemiecka wspólnota baptystów w Gdańsku rozproszyła się, zniszczona została kaplica przy ul. Kurkowej. Działalność zboru podjęli polscy baptyści, którzy osiedlili się w Gdańsku, około 30 osób. Siedzibą zboru, inaugurującego działalność 3 II 1946, była kaplica ewangelicka przy ul. Dąbrowskiego 11. Pierwszym powojennym kaznodzieją został Paweł Bajeński. Po jego odejściu ze wspólnoty wraz z grupą wyznawców Kościoła Chrystusowego obowiązki duszpasterskie podzielono między Piotra Żółtko oraz q Łukasza Dziekucia-Maleja. W czerwcu roku 1946 zbór zorganizował zlot młodzieży baptystycznej, 6 X 1946 na plaży w q Brzeźnie odbył się pierwszy powojenny chrzest. W tym czasie utworzono chór, przez wiele lat uchodzący za najlepszy chór zborowy we wszystkich polskich kościołach ewangelicznych. W roku 1979 wystąpił, jako jedyny chór protestancki, z koncertem w katedrze w Kolonii. W styczniu 1951 na kaznodzieję powołany został Adam Piasecki, który funkcję tę pełnił do 1975. W latach 1980–1985 w miejscu starej zrujnowanej kaplicy przy ul. Dąbrowskiego postawiono nowy budynek. W roku 1985 z gdańskiego wyodrębnił się samodzielny zbór w Gdyni. W 1998 utworzono drugi zbór w Gdańsku, początkowo przy ul. Waryńskiego, obecnie przy ul. Leczkowa, 2001 – zbór w Sopocie. Zbór pierwszy liczy obecnie około 200 dorosłych osób, zbór drugi – 60. {{author:DSZ}} [[Category: Encyklopedia]]

Wersja z 00:23, 27 mar 2013

BAPTYŚCI, nurt chrześcijaństwa należący do protestantyzmu, akcentujący indywidualizm w relacji z Bogiem i nadrzędną rolę Pisma Świętego. Zbawienie jest osiągalne na podstawie łaski przez wiarę osobistą, istnieje autonomia poszczególnych zborów i rozdział Kościoła od państwa. Na Pomorzu pojawili się w 1. połowie XIX wieku. Pierwszym zamieszkałym w Gdańsku baptystą był Johann Guttmann, ochrzczony w Tczewie w roku 1860. Pierwszy chrzest w Gdańsku odbył się 2 X 1864. Zbór przy Jopengasse 16 (ul. Piwna) erygowano 12 XII 1875. Pierwszym kaznodzieją został Wilhelm Schulz, społeczność baptystów liczyła 116 osób. W roku 1881 otwarto nowo wybudowaną kaplicę z baptysterium przy Schießstange 17/18 (ul. Kurkowa). Dług zaciągnięty na jej budowę spłacono dzięki kweście kaznodziei Augusta Penskiego wśród baptystów amerykańskich w latach 1884–1885. W 1882 miał miejsce najliczniejszy chrzest w dziejach gdańskich baptystów, przyjęły go 82 osoby. Był to rezultat działalności przybyłego z Teksasu ewangelisty Kyfera. 25 V 1898 zbór w Gdańsku uzyskał osobowość prawną, w latach 1904–1911 otwarto kaplice w Sopocie, Sztutowie i q Świbnie. Liczba członków przekraczała wówczas 400 osób i w ciągu kolejnych 30 lat podwoiła się. Podczas II wojny światowej z mniejszych wspólnot ewangelicznych jedynie baptyści mieli prawo do zgromadzeń religijnych. Spowodowało to, że do gdańskiego zboru przyłączyły się m.in. wspólnoty Kościoła Chrystusowego i Kościoła Wiary Ewangelicznej (tzw. q zielonoświątkowcy). Na skutek działań wojennych i powojennej migracji praktycznie cała niemiecka wspólnota baptystów w Gdańsku rozproszyła się, zniszczona została kaplica przy ul. Kurkowej. Działalność zboru podjęli polscy baptyści, którzy osiedlili się w Gdańsku, około 30 osób. Siedzibą zboru, inaugurującego działalność 3 II 1946, była kaplica ewangelicka przy ul. Dąbrowskiego 11. Pierwszym powojennym kaznodzieją został Paweł Bajeński. Po jego odejściu ze wspólnoty wraz z grupą wyznawców Kościoła Chrystusowego obowiązki duszpasterskie podzielono między Piotra Żółtko oraz q Łukasza Dziekucia-Maleja. W czerwcu roku 1946 zbór zorganizował zlot młodzieży baptystycznej, 6 X 1946 na plaży w q Brzeźnie odbył się pierwszy powojenny chrzest. W tym czasie utworzono chór, przez wiele lat uchodzący za najlepszy chór zborowy we wszystkich polskich kościołach ewangelicznych. W roku 1979 wystąpił, jako jedyny chór protestancki, z koncertem w katedrze w Kolonii. W styczniu 1951 na kaznodzieję powołany został Adam Piasecki, który funkcję tę pełnił do 1975. W latach 1980–1985 w miejscu starej zrujnowanej kaplicy przy ul. Dąbrowskiego postawiono nowy budynek. W roku 1985 z gdańskiego wyodrębnił się samodzielny zbór w Gdyni. W 1998 utworzono drugi zbór w Gdańsku, początkowo przy ul. Waryńskiego, obecnie przy ul. Leczkowa, 2001 – zbór w Sopocie. Zbór pierwszy liczy obecnie około 200 dorosłych osób, zbór drugi – 60. DSZ

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania