BABICKI KRZYSZTOF, reżyser
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
[[File:Babicki Krzysztof.jpg|thumb|Krzysztof Babicki (z prawej)<br /> z Günterem Grassem]] | [[File:Babicki Krzysztof.jpg|thumb|Krzysztof Babicki (z prawej)<br /> z Günterem Grassem]] | ||
| − | '''KRZYSZTOF BABICKI''' (ur. 19 VII 1956 Gdańsk), reżyser. Absolwent polonistyki na q UG (1979) i reżyserii w PWST w | + | '''KRZYSZTOF BABICKI''' (ur. 19 VII 1956 Gdańsk), reżyser. Absolwent polonistyki na q UG (1979) i reżyserii w PWST w Krakowie (1982). W latach 1976–1981 w Gdańsku współzałożyciel i reżyser Studyjnego Teatru Jedynka, wystawiał sztuki według własnych scenariuszy. Debiutował w roku 1982 w Teatrze imienia Juliusza Słowackiego w Krakowie spektaklem Hiob we własnej adaptacji. Od 1982 w q Teatrze Wybrzeże, w latach 1991–1994 jego kierownik artystyczny. Od 2000 dyrektor artystyczny Teatru imienia Juliusza Osterwy w Lublinie, od 2011 Teatru Miejskiego w Gdyni. W Teatrze Wybrzeże reżyserował m.in. ''Sonatę widm'' Strindberga (1982), ''Kordiana'' Słowackiego (1982), ''Pułapkę'' Różewicza (1984), ''Wiśniowy sad'' Czechowa (1985), ''Wallensteina'' Schillera (1987, prapremiera polska), ''Antoniusza i Kleopatrę'' Szekspira (1992), ''Kobietę i morze'' Ibsena (1992), ''Trzy siostry'' Czechowa (1995), ''Wszystko dobre, co się dobrze kończy'' Szekspira (1998), ''Don Carlosa'' Schillera (2003); poza przestrzenią teatru, w mieszkaniu prywatnym, wystawił ''Wróżby kumaka'' wg q Güntera Grassa (2000), w scenerii q kościoła św. Jana ''Tragedię o bogaczu i Łazarzu'' (2001) – moralitet z roku 1643 gdańskiego autora q Jana Gulińskiego. Realizował spektakle telewizyjne i teatralne w kraju, m.in. w Katowicach, Lublinie, Poznaniu, Wrocławiu, i za granicą, m.in. w Finlandii, Holandii, Korei Południowej, Niemczech, Rosji. W 2001 odznaczony q Medalem Księcia Mściwoja II. {{author: EK}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 22:09, 26 mar 2013
_z_G%C3%BCnterem_Grassem.jpg)
z Günterem Grassem
KRZYSZTOF BABICKI (ur. 19 VII 1956 Gdańsk), reżyser. Absolwent polonistyki na q UG (1979) i reżyserii w PWST w Krakowie (1982). W latach 1976–1981 w Gdańsku współzałożyciel i reżyser Studyjnego Teatru Jedynka, wystawiał sztuki według własnych scenariuszy. Debiutował w roku 1982 w Teatrze imienia Juliusza Słowackiego w Krakowie spektaklem Hiob we własnej adaptacji. Od 1982 w q Teatrze Wybrzeże, w latach 1991–1994 jego kierownik artystyczny. Od 2000 dyrektor artystyczny Teatru imienia Juliusza Osterwy w Lublinie, od 2011 Teatru Miejskiego w Gdyni. W Teatrze Wybrzeże reżyserował m.in. Sonatę widm Strindberga (1982), Kordiana Słowackiego (1982), Pułapkę Różewicza (1984), Wiśniowy sad Czechowa (1985), Wallensteina Schillera (1987, prapremiera polska), Antoniusza i Kleopatrę Szekspira (1992), Kobietę i morze Ibsena (1992), Trzy siostry Czechowa (1995), Wszystko dobre, co się dobrze kończy Szekspira (1998), Don Carlosa Schillera (2003); poza przestrzenią teatru, w mieszkaniu prywatnym, wystawił Wróżby kumaka wg q Güntera Grassa (2000), w scenerii q kościoła św. Jana Tragedię o bogaczu i Łazarzu (2001) – moralitet z roku 1643 gdańskiego autora q Jana Gulińskiego. Realizował spektakle telewizyjne i teatralne w kraju, m.in. w Katowicach, Lublinie, Poznaniu, Wrocławiu, i za granicą, m.in. w Finlandii, Holandii, Korei Południowej, Niemczech, Rosji. W 2001 odznaczony q Medalem Księcia Mściwoja II.
