HERMANN, proboszcz kościoła św. Katarzyny
(korekta EJ) |
|||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
'''HERMANN''' (zm. 1299), proboszcz [[KOŚCIÓŁ ŚW. KATARZYNY ALEKSANDRYJSKIEJ | kościoła św. Katarzyny]] w Gdańsku. Pochodzenie nieznane, dyskusyjne są też początki jego kariery. Mógł być tożsamy z Hermannem, notariuszem dworu księcia wielkopolskiego Przemysła II, wraz z tym księciem przybyłym jesienią 1294 do Świecia nad Wisłą i Gdańska, do łoża umierającego [[MŚCIWOJ II | Mściwoja II]] (zm. 25 XII 1294). Jeśli taka identyfikacja jest trafna, wówczas po przejęciu władzy nad Pomorzem Wschodnim przez Przemysła II mógł otrzymać urząd proboszcza parafialnego dla gdańskiego miasta na [[PRAWO LUBECKIE | prawie lubeckim]] (zob. [[GDAŃSK – POCZĄTKI MIASTA | Gdańsk – początki miasta]]) kościoła św. Katarzyny. Godność proboszcza tego kościoła akurat wakowała po ustąpieniu poprzednika, [[WISŁAW, proboszcz kościoła św. Katarzyny| Wisława]], wybranego na biskupa elekta w Kamieniu Pomorskim. Powierzenie probostwa zaufanej osobie z kręgu nowego władcy miało też za zadanie wzmacniać realizowane przez niego dążenia integracyjne wielkopolsko-pomorskie. Pozostałby też na tej godności po zabójstwie Przemysła II (8 II 1296) i przejęciu władzy przez jego następcę, Władysława Łokietka. <br/><br/> | '''HERMANN''' (zm. 1299), proboszcz [[KOŚCIÓŁ ŚW. KATARZYNY ALEKSANDRYJSKIEJ | kościoła św. Katarzyny]] w Gdańsku. Pochodzenie nieznane, dyskusyjne są też początki jego kariery. Mógł być tożsamy z Hermannem, notariuszem dworu księcia wielkopolskiego Przemysła II, wraz z tym księciem przybyłym jesienią 1294 do Świecia nad Wisłą i Gdańska, do łoża umierającego [[MŚCIWOJ II | Mściwoja II]] (zm. 25 XII 1294). Jeśli taka identyfikacja jest trafna, wówczas po przejęciu władzy nad Pomorzem Wschodnim przez Przemysła II mógł otrzymać urząd proboszcza parafialnego dla gdańskiego miasta na [[PRAWO LUBECKIE | prawie lubeckim]] (zob. [[GDAŃSK – POCZĄTKI MIASTA | Gdańsk – początki miasta]]) kościoła św. Katarzyny. Godność proboszcza tego kościoła akurat wakowała po ustąpieniu poprzednika, [[WISŁAW, proboszcz kościoła św. Katarzyny| Wisława]], wybranego na biskupa elekta w Kamieniu Pomorskim. Powierzenie probostwa zaufanej osobie z kręgu nowego władcy miało też za zadanie wzmacniać realizowane przez niego dążenia integracyjne wielkopolsko-pomorskie. Pozostałby też na tej godności po zabójstwie Przemysła II (8 II 1296) i przejęciu władzy przez jego następcę, Władysława Łokietka. <br/><br/> | ||
| − | Proboszczem św. Katarzyny wzmiankowany był w niebudzący wątpliwości sposób 2 I 1297, jako świadek ogłoszenia przez plebana puckiego Lamberta nadania przez rycerza Radosława z Darżlubia na rzecz [[CYSTERSI | cystersów]] z [[OLIWA | Oliwy]]. Świadkami tego dokumentu byli także dwaj wikariusze kościoła św. Katarzyny, Mathias i Petrus. 16 IV 1298, w obecności księcia Władysława Łokietka, wspólnie z gdańskimi rajcami, oceniał autentyczność przywilejów klasztoru oliwskiego, wystawionych przez papieża Innocentego IV i kolejno [[ŚWIĘTOPEŁK | Świętopełka]], Mściwoja II i Przemysła II, w sporze klasztoru z byłym wojewodą gdańskim [[WAJSYL, wojewoda gdański | Wajsylem]] o wieś Rajkowy. Zmarł najpóźniej w 1299, kiedy jego następcą na probostwie został podkanclerzy pomorski [[CZESŁAW, proboszcz kościoła św. Katarzyny, XIII/XIV | + | Proboszczem św. Katarzyny wzmiankowany był w niebudzący wątpliwości sposób 2 I 1297, jako świadek ogłoszenia przez plebana puckiego Lamberta nadania przez rycerza Radosława z Darżlubia na rzecz [[CYSTERSI | cystersów]] z [[OLIWA | Oliwy]]. Świadkami tego dokumentu byli także dwaj wikariusze kościoła św. Katarzyny, Mathias i Petrus. 16 IV 1298, w obecności księcia Władysława Łokietka, wspólnie z gdańskimi rajcami, oceniał autentyczność przywilejów klasztoru oliwskiego, wystawionych przez papieża Innocentego IV i kolejno [[ŚWIĘTOPEŁK | Świętopełka]], Mściwoja II i Przemysła II, w sporze klasztoru z byłym wojewodą gdańskim [[WAJSYL, wojewoda gdański | Wajsylem]] o wieś Rajkowy. Zmarł najpóźniej w 1299, kiedy jego następcą na probostwie został podkanclerzy pomorski [[CZESŁAW, proboszcz kościoła św. Katarzyny, XIII/XIV wiek| Czesław]]. {{author:BŚ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] <br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> |
'''Bibliografia''': <br/> | '''Bibliografia''': <br/> | ||
Jasiński Kazimierz, ''Chronologia kościołów gdańskich XII I XIII wieku'', „Zapiski Historyczne” 1985, t. 50, s. 75. <br/> | Jasiński Kazimierz, ''Chronologia kościołów gdańskich XII I XIII wieku'', „Zapiski Historyczne” 1985, t. 50, s. 75. <br/> | ||
| − | Śliwiński Błażej, ''Herman'', [w:] ''Słownik Biograficzny Pomorza Nadwiślańskiego'', t. 2, Gdańsk 1994, s. 192–193. | + | Śliwiński Błażej, ''Herman'', [w:] ''Słownik Biograficzny Pomorza Nadwiślańskiego'', t. 2, Gdańsk 1994, s. 192–193. |
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
Wersja z 19:02, 27 maj 2024
HERMANN (zm. 1299), proboszcz kościoła św. Katarzyny w Gdańsku. Pochodzenie nieznane, dyskusyjne są też początki jego kariery. Mógł być tożsamy z Hermannem, notariuszem dworu księcia wielkopolskiego Przemysła II, wraz z tym księciem przybyłym jesienią 1294 do Świecia nad Wisłą i Gdańska, do łoża umierającego Mściwoja II (zm. 25 XII 1294). Jeśli taka identyfikacja jest trafna, wówczas po przejęciu władzy nad Pomorzem Wschodnim przez Przemysła II mógł otrzymać urząd proboszcza parafialnego dla gdańskiego miasta na prawie lubeckim (zob. Gdańsk – początki miasta) kościoła św. Katarzyny. Godność proboszcza tego kościoła akurat wakowała po ustąpieniu poprzednika, Wisława, wybranego na biskupa elekta w Kamieniu Pomorskim. Powierzenie probostwa zaufanej osobie z kręgu nowego władcy miało też za zadanie wzmacniać realizowane przez niego dążenia integracyjne wielkopolsko-pomorskie. Pozostałby też na tej godności po zabójstwie Przemysła II (8 II 1296) i przejęciu władzy przez jego następcę, Władysława Łokietka.
Proboszczem św. Katarzyny wzmiankowany był w niebudzący wątpliwości sposób 2 I 1297, jako świadek ogłoszenia przez plebana puckiego Lamberta nadania przez rycerza Radosława z Darżlubia na rzecz cystersów z Oliwy. Świadkami tego dokumentu byli także dwaj wikariusze kościoła św. Katarzyny, Mathias i Petrus. 16 IV 1298, w obecności księcia Władysława Łokietka, wspólnie z gdańskimi rajcami, oceniał autentyczność przywilejów klasztoru oliwskiego, wystawionych przez papieża Innocentego IV i kolejno Świętopełka, Mściwoja II i Przemysła II, w sporze klasztoru z byłym wojewodą gdańskim Wajsylem o wieś Rajkowy. Zmarł najpóźniej w 1299, kiedy jego następcą na probostwie został podkanclerzy pomorski Czesław.
Bibliografia:
Jasiński Kazimierz, Chronologia kościołów gdańskich XII I XIII wieku, „Zapiski Historyczne” 1985, t. 50, s. 75.
Śliwiński Błażej, Herman, [w:] Słownik Biograficzny Pomorza Nadwiślańskiego, t. 2, Gdańsk 1994, s. 192–193.
