CMENTARZ WOJSKOWY FRANCUSKI, Gdańsk–Siedlce

Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
 
Linia 8: Linia 8:
  
 
'''CMENTARZ WOJSKOWY FRANCUSKI''' ('''Wojskowy Cmentarz Francuski'''), w dzielnicy Gdańsk–[[SIEDLCE |Siedlce]], przy ul. Powstańców Warszawskich 35. Założony w 1807 dla poległych w trakcie oblężenia Gdańska żołnierzy wojsk napoleońskich ([[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1807–1815 | I Wolne Miasto Gdańsk]]). W marcu 1948 konsul generalny Francji w Gdańsku,  Charles Peretii, wystąpił z inicjatywą utworzenia w tym miejscu cmentarza obywateli francuskich zmarłych na Wybrzeżu podczas II wojny światowej. Na podstawie umowy rządów Polski i Francji w 1949 uporządkowany (projekt [[GRUSZKOWSKI WIESŁAW JULIAN, profesor Politechniki Gdańskiej | Wiesław Gruszkowski]], [[HAUPT ADAM, rektor Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych | Adam Haupt]]) jako miejsce pochówku 1320 obywateli francuskich zmarłych podczas II wojny światowej z całej Polski. 2 XI 1961, w obecności m.in. przewodniczącego Prezydium Miejskiej Rady Narodowej [[SZMIDT STANISŁAW, przewodniczący Prezydium MRN | Stanisława Szmidta]] i francuskich gości: chargé d’affaires  Emmanuela d’Harcourta, attaché wojskowego mjr. Louisa Molbose i konsula francuskiego na Wybrzeżu Marcela Grisarda odsłonięto pomnik ufundowany przez rząd Francji.<br/><br/>
 
'''CMENTARZ WOJSKOWY FRANCUSKI''' ('''Wojskowy Cmentarz Francuski'''), w dzielnicy Gdańsk–[[SIEDLCE |Siedlce]], przy ul. Powstańców Warszawskich 35. Założony w 1807 dla poległych w trakcie oblężenia Gdańska żołnierzy wojsk napoleońskich ([[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1807–1815 | I Wolne Miasto Gdańsk]]). W marcu 1948 konsul generalny Francji w Gdańsku,  Charles Peretii, wystąpił z inicjatywą utworzenia w tym miejscu cmentarza obywateli francuskich zmarłych na Wybrzeżu podczas II wojny światowej. Na podstawie umowy rządów Polski i Francji w 1949 uporządkowany (projekt [[GRUSZKOWSKI WIESŁAW JULIAN, profesor Politechniki Gdańskiej | Wiesław Gruszkowski]], [[HAUPT ADAM, rektor Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych | Adam Haupt]]) jako miejsce pochówku 1320 obywateli francuskich zmarłych podczas II wojny światowej z całej Polski. 2 XI 1961, w obecności m.in. przewodniczącego Prezydium Miejskiej Rady Narodowej [[SZMIDT STANISŁAW, przewodniczący Prezydium MRN | Stanisława Szmidta]] i francuskich gości: chargé d’affaires  Emmanuela d’Harcourta, attaché wojskowego mjr. Louisa Molbose i konsula francuskiego na Wybrzeżu Marcela Grisarda odsłonięto pomnik ufundowany przez rząd Francji.<br/><br/>
W 1967, nakładem finansowym Ambasady Francuskiej, przy okazji przygotowań do wizyty w Gdańsku prezydenta Francji Charles’a de Gaulle’a teren uprzątnięto, tworząc nekropolię około 1500 żołnierzy francuskich i osób cywilnych z różnych epok, których szczątki ekshumowano z różnych cmentarzy w Polsce, w większości jeńców francuskich z I i II wojny światowej. Po południu 10 IX 1967 prezydent Charles de Gaulle złożył na cmentarzu wieniec. <br/><br/>
+
W 1967, nakładem finansowym Ambasady Francuskiej, przy okazji przygotowań do [[WIZYTA PREZYDENTA FRANCJI CHARLESA DE GAULLE’A, 1967 | wizyty w Gdańsku prezydenta Francji Charlesa de Gaulle’a]] teren uprzątnięto, tworząc nekropolię około 1500 żołnierzy francuskich i osób cywilnych z różnych epok, których szczątki ekshumowano z różnych cmentarzy w Polsce, w większości jeńców francuskich z I i II wojny światowej. Po południu 10 IX 1967 prezydent Charles de Gaulle złożył na cmentarzu wieniec. <br/><br/>
 
Nieczynny, cmentarz-pomnik, odnowiony w 2002 (wymiana 1370 krzyży, murawy, ogrodzenia) ze środków przyznanych przez francuskie Ministerstwo Obrony, poświęcony przez [[GOCŁOWSKI TADEUSZ, arcybiskup gdański | abp. Tadeusza Gocłowskiego]] 18 VIII 2002 w obecności ambasadora Republiki Francuskiej w Polsce Patricka Gautrat, konsula honorowego Republiki Francji w Gdańsku Jacka Tarnowskiego oraz kadetów francuskiej szkoły wojskowej w Saint-Cyr.<br/><br/>
 
Nieczynny, cmentarz-pomnik, odnowiony w 2002 (wymiana 1370 krzyży, murawy, ogrodzenia) ze środków przyznanych przez francuskie Ministerstwo Obrony, poświęcony przez [[GOCŁOWSKI TADEUSZ, arcybiskup gdański | abp. Tadeusza Gocłowskiego]] 18 VIII 2002 w obecności ambasadora Republiki Francuskiej w Polsce Patricka Gautrat, konsula honorowego Republiki Francji w Gdańsku Jacka Tarnowskiego oraz kadetów francuskiej szkoły wojskowej w Saint-Cyr.<br/><br/>
 
Zajmuje powierzchnię około 2 ha, założony na planie prostokąta wydłużonego w kierunku północno-zachodnim i południowo-wschodnim. Wzdłuż osi cmentarza znajduje się centralna aleja z wzniesieniem z trzema krzyżami i główną tablicą pamiątkową z napisem: „Swoim synom zmarłym za Francję w Polsce / Wdzięczna Republika Francuska” („Ses fils morts pour la France en Pologne. La Republique Francaise Reconnaissante”). Prostopadłe do alei znajdują się trzy aleje poprzeczne, dzielące teren na osiem jednakowych kwater. W kwaterach w regularnych rzędach ustawione nagrobki. Do 1987 główne wejście prowadziło do strony południowej, od ul. Legnickiej, przeniesione na prośbę francuskiego konsula honorowego w Gdańsku na stronę wschodnią, od ul. Powstańców Warszawskich. {{author: JWL}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Przestrzeń miasta]]
 
Zajmuje powierzchnię około 2 ha, założony na planie prostokąta wydłużonego w kierunku północno-zachodnim i południowo-wschodnim. Wzdłuż osi cmentarza znajduje się centralna aleja z wzniesieniem z trzema krzyżami i główną tablicą pamiątkową z napisem: „Swoim synom zmarłym za Francję w Polsce / Wdzięczna Republika Francuska” („Ses fils morts pour la France en Pologne. La Republique Francaise Reconnaissante”). Prostopadłe do alei znajdują się trzy aleje poprzeczne, dzielące teren na osiem jednakowych kwater. W kwaterach w regularnych rzędach ustawione nagrobki. Do 1987 główne wejście prowadziło do strony południowej, od ul. Legnickiej, przeniesione na prośbę francuskiego konsula honorowego w Gdańsku na stronę wschodnią, od ul. Powstańców Warszawskich. {{author: JWL}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Przestrzeń miasta]]

Aktualna wersja na dzień 10:04, 25 maj 2024

Wojskowym Cmentarzu Francuskim, 1967
Prezydent Francji Charles de Gaulle na Wojskowym Cmentarzu Francuskim 10 IX 1967
Wojskowy Cmentarz Francuski, aleja główna
Wojskowy Cmentarz Francuski, groby
Cmentarz Wojskowy Francuski, krzyże na wzniesieniu


CMENTARZ WOJSKOWY FRANCUSKI (Wojskowy Cmentarz Francuski), w dzielnicy Gdańsk–Siedlce, przy ul. Powstańców Warszawskich 35. Założony w 1807 dla poległych w trakcie oblężenia Gdańska żołnierzy wojsk napoleońskich ( I Wolne Miasto Gdańsk). W marcu 1948 konsul generalny Francji w Gdańsku, Charles Peretii, wystąpił z inicjatywą utworzenia w tym miejscu cmentarza obywateli francuskich zmarłych na Wybrzeżu podczas II wojny światowej. Na podstawie umowy rządów Polski i Francji w 1949 uporządkowany (projekt Wiesław Gruszkowski, Adam Haupt) jako miejsce pochówku 1320 obywateli francuskich zmarłych podczas II wojny światowej z całej Polski. 2 XI 1961, w obecności m.in. przewodniczącego Prezydium Miejskiej Rady Narodowej Stanisława Szmidta i francuskich gości: chargé d’affaires Emmanuela d’Harcourta, attaché wojskowego mjr. Louisa Molbose i konsula francuskiego na Wybrzeżu Marcela Grisarda odsłonięto pomnik ufundowany przez rząd Francji.

W 1967, nakładem finansowym Ambasady Francuskiej, przy okazji przygotowań do wizyty w Gdańsku prezydenta Francji Charlesa de Gaulle’a teren uprzątnięto, tworząc nekropolię około 1500 żołnierzy francuskich i osób cywilnych z różnych epok, których szczątki ekshumowano z różnych cmentarzy w Polsce, w większości jeńców francuskich z I i II wojny światowej. Po południu 10 IX 1967 prezydent Charles de Gaulle złożył na cmentarzu wieniec.

Nieczynny, cmentarz-pomnik, odnowiony w 2002 (wymiana 1370 krzyży, murawy, ogrodzenia) ze środków przyznanych przez francuskie Ministerstwo Obrony, poświęcony przez abp. Tadeusza Gocłowskiego 18 VIII 2002 w obecności ambasadora Republiki Francuskiej w Polsce Patricka Gautrat, konsula honorowego Republiki Francji w Gdańsku Jacka Tarnowskiego oraz kadetów francuskiej szkoły wojskowej w Saint-Cyr.

Zajmuje powierzchnię około 2 ha, założony na planie prostokąta wydłużonego w kierunku północno-zachodnim i południowo-wschodnim. Wzdłuż osi cmentarza znajduje się centralna aleja z wzniesieniem z trzema krzyżami i główną tablicą pamiątkową z napisem: „Swoim synom zmarłym za Francję w Polsce / Wdzięczna Republika Francuska” („Ses fils morts pour la France en Pologne. La Republique Francaise Reconnaissante”). Prostopadłe do alei znajdują się trzy aleje poprzeczne, dzielące teren na osiem jednakowych kwater. W kwaterach w regularnych rzędach ustawione nagrobki. Do 1987 główne wejście prowadziło do strony południowej, od ul. Legnickiej, przeniesione na prośbę francuskiego konsula honorowego w Gdańsku na stronę wschodnią, od ul. Powstańców Warszawskich. JWL

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania