BABICKI KRZYSZTOF, reżyser

{{paper}}

{{paper}}

'''KRZYSZTOF BABICKI''' (ur. 19 VII 1956 Gdańsk), reżyser. Absolwent polonistyki na q UG (1979) i reżyserii w PWST w Kr. (1982). W 1976–81 w Gd. współzał. i reż. Studyjnego Teatru Jedynka, wystawiał sztuki wg własnych scenariuszy. Debiutował 1982 w Teatrze im. Juliusza Słowackiego w Kr. spektaklem Hiob we własnej adaptacji. Od 1982 w q Teatrze Wybrzeże, 1991–94 jego kier. artyst. Od 2000 dyr. artyst. Teatru im. Juliusza Osterwy w Lublinie, od 2011 Teatru Miejskiego w Gdyni. W Teatrze Wybrzeże reżyserował m.in. Sonatę widm Strindberga (1982), Kordiana Słowackiego (1982), Pułapkę Różewicza (1984), Wiśniowy sad Czechowa (1985), Wallensteina Schillera (1987, prapremiera polska), Antoniusza i Kleopatrę Szekspira (1992), Kobietę i morze Ibsena (1992), Trzy siostry Czechowa (1995), Wszystko dobre, co się dobrze kończy Szekspira (1998), Don Carlosa Schillera (2003); poza przestrzenią teatru, w mieszkaniu pryw., wystawił Wróżby kumaka wg q Güntera Grassa (2000), w scenerii q kośc. św. Jana Tragedię o bogaczu i Łazarzu (2001) – moralitet z 1643 gd. autora q Jana Gulińskiego. Realizował spektakle telewizyjne i teatr. w kraju, m.in. w Katowicach, Lublinie, Poznaniu, Wr., i za granicą, m.in. w Finlandii, Holandii, Korei Płd., Niemczech, Rosji. W 2001 odznaczony q Medalem Księcia Mściwoja II. {{author: EK}} [[Category: Encyklopedia]]

'''KRZYSZTOF BABICKI''' (ur. 19 VII 1956 Gdańsk), reżyser. Absolwent polonistyki na q UG (1979) i reżyserii w PWST w Kr. (1982). W 1976–81 w Gd. współzał. i reż. Studyjnego Teatru Jedynka, wystawiał sztuki wg własnych scenariuszy. Debiutował 1982 w Teatrze im. Juliusza Słowackiego w Kr. spektaklem Hiob we własnej adaptacji. Od 1982 w q Teatrze Wybrzeże, 1991–94 jego kier. artyst. Od 2000 dyr. artyst. Teatru im. Juliusza Osterwy w Lublinie, od 2011 Teatru Miejskiego w Gdyni. W Teatrze Wybrzeże reżyserował m.in. Sonatę widm Strindberga (1982), Kordiana Słowackiego (1982), Pułapkę Różewicza (1984), Wiśniowy sad Czechowa (1985), Wallensteina Schillera (1987, prapremiera polska), Antoniusza i Kleopatrę Szekspira (1992), Kobietę i morze Ibsena (1992), Trzy siostry Czechowa (1995), Wszystko dobre, co się dobrze kończy Szekspira (1998), Don Carlosa Schillera (2003); poza przestrzenią teatru, w mieszkaniu pryw., wystawił Wróżby kumaka wg q Güntera Grassa (2000), w scenerii q kośc. św. Jana Tragedię o bogaczu i Łazarzu (2001) – moralitet z 1643 gd. autora q Jana Gulińskiego. Realizował spektakle telewizyjne i teatr. w kraju, m.in. w Katowicach, Lublinie, Poznaniu, Wr., i za granicą, m.in. w Finlandii, Holandii, Korei Płd., Niemczech, Rosji. W 2001 odznaczony q Medalem Księcia Mściwoja II. {{author: EK}} [[Category: Encyklopedia]]