PAŃSTWOWA SZKOŁA MUZYCZNA I STOPNIA IM. HENRYKA WIENIAWSKIEGO

Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
(Utworzył nową stronę „{{paper}} PAŃSTWOWA SZKOŁA MUZYCZNAiSTOPNIAIM. HENRYKA WIENIAWSKIEGO, ul. Goś- cinna 4, zał. w listopadzie 1947 z inicjatywy nauczycieli skupionych w Kolegium Na...”)
 
Linia 1: Linia 1:
 
{{paper}}
 
{{paper}}
PAŃSTWOWA SZKOŁA MUZYCZNAiSTOPNIAIM. HENRYKA WIENIAWSKIEGO, ul. Goś- cinna 4, zał. w listopadzie 1947 z inicjatywy nauczycieli skupionych w Kolegium Nauczycieli Muzyki w Gd. jako szkoła umuzykalniająca dla dzieci, młodzieży i dorosłych o przekroczonym wieku szkolnym. W chwili powstania pracowało w niej 7 nauczycieli, uczyło się ok. 70 uczniów w wieku od 7 do 40 lat. Od 1947 korzystała z sal Miejskiej Niższej Szkoły Muzycznej (q Zespół Szkół Muzycznych), jesienią 1948 przeniesiona na q Orunię, korzystała z wypożyczanych klas w SP nr 9 przy ul. Młyńskiej 58. W 1950 była filią Państw. Szkoły Muzycznej (q Zespół Szkół Muzycznych). W wyniku zarządzenia ministra kultury i sztuki nastąpiło usamodzielnienie się szkoły, która 19 X 1954 otrzymała lokal przy ul. Gościnnej 4 i nazwę Państwowej Szkoły Muzycznej nr 2. Liczyła 26 nauczycieli i 226 uczniów. W 1964 przyjęła nazwę Państwowa Szkoła Muzyczna i stopnia, 1967 otrzymała imię Henryka Wieniawskiego. Obecnie kształci ok. 160 ucznióww wieku od 6 do 16 r. życia, w cyklu 6- i 4- letnim.{{author: WAW }} z Dyrektorzy Państwowej Szkoły Muzycznej i Stopnia{{author: }} [[Category: Encyklopedia]]
+
PAŃSTWOWA SZKOŁA MUZYCZNAiSTOPNIAIM. HENRYKA WIENIAWSKIEGO, ul. Gościnna 4, zał. w listopadzie 1947 z inicjatywy nauczycieli skupionych w Kolegium Nauczycieli Muzyki w Gd. jako szkoła umuzykalniająca dla dzieci, młodzieży i dorosłych o przekroczonym wieku szkolnym. W chwili powstania pracowało w niej 7 nauczycieli, uczyło się ok. 70 uczniów w wieku od 7 do 40 lat. Od 1947 korzystała z sal Miejskiej Niższej Szkoły Muzycznej (q Zespół Szkół Muzycznych), jesienią 1948 przeniesiona na q Orunię, korzystała z wypożyczanych klas w SP nr 9 przy ul. Młyńskiej 58. W 1950 była filią Państw. Szkoły Muzycznej (q Zespół Szkół Muzycznych). W wyniku zarządzenia ministra kultury i sztuki nastąpiło usamodzielnienie się szkoły, która 19 X 1954 otrzymała lokal przy ul. Gościnnej 4 i nazwę Państwowej Szkoły Muzycznej nr 2. Liczyła 26 nauczycieli i 226 uczniów. W 1964 przyjęła nazwę Państwowa Szkoła Muzyczna i stopnia, 1967 otrzymała imię Henryka Wieniawskiego. Obecnie kształci ok. 160 ucznióww wieku od 6 do 16 r. życia, w cyklu 6- i 4-letnim.{{author: WAW }} z Dyrektorzy Państwowej Szkoły Muzycznej i Stopnia{{author: }} [[Category: Encyklopedia]]

Wersja z 14:03, 21 mar 2013

PAŃSTWOWA SZKOŁA MUZYCZNAiSTOPNIAIM. HENRYKA WIENIAWSKIEGO, ul. Gościnna 4, zał. w listopadzie 1947 z inicjatywy nauczycieli skupionych w Kolegium Nauczycieli Muzyki w Gd. jako szkoła umuzykalniająca dla dzieci, młodzieży i dorosłych o przekroczonym wieku szkolnym. W chwili powstania pracowało w niej 7 nauczycieli, uczyło się ok. 70 uczniów w wieku od 7 do 40 lat. Od 1947 korzystała z sal Miejskiej Niższej Szkoły Muzycznej (q Zespół Szkół Muzycznych), jesienią 1948 przeniesiona na q Orunię, korzystała z wypożyczanych klas w SP nr 9 przy ul. Młyńskiej 58. W 1950 była filią Państw. Szkoły Muzycznej (q Zespół Szkół Muzycznych). W wyniku zarządzenia ministra kultury i sztuki nastąpiło usamodzielnienie się szkoły, która 19 X 1954 otrzymała lokal przy ul. Gościnnej 4 i nazwę Państwowej Szkoły Muzycznej nr 2. Liczyła 26 nauczycieli i 226 uczniów. W 1964 przyjęła nazwę Państwowa Szkoła Muzyczna i stopnia, 1967 otrzymała imię Henryka Wieniawskiego. Obecnie kształci ok. 160 ucznióww wieku od 6 do 16 r. życia, w cyklu 6- i 4-letnim.WAW z Dyrektorzy Państwowej Szkoły Muzycznej i Stopnia

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania