DANZIGER ZEITUNG (II), dziennik
Linia 3: | Linia 3: | ||
[[File: Danziger_Zeitung.jpg | thumb| Redakcja „Danziger Zeitung” przy Ketterhagergasse 4 (ul. Zbytki)]] | [[File: Danziger_Zeitung.jpg | thumb| Redakcja „Danziger Zeitung” przy Ketterhagergasse 4 (ul. Zbytki)]] | ||
− | '''„DANZIGER ZEITUNG”''', dziennik ukazujący się od 1 VI 1858 do 1930. Założyciel [[PROWE FERDINAND CARL, kupiec, armator | Ferdinand Prowe]], pierwszy redaktor naczelny [[RICKERT HEINRICH I, polityk, honorowy obywatel Gdańska, były patron ulicy | Heinrich Rickert]]; drukował | + | '''„DANZIGER ZEITUNG”''' („Gazeta Gdańska”), dziennik ukazujący się od 1 VI 1858 do 1930. Założyciel [[PROWE FERDINAND CARL, kupiec, armator | Ferdinand Prowe]], pierwszy redaktor naczelny [[RICKERT HEINRICH I, polityk, honorowy obywatel Gdańska, były patron ulicy | Heinrich Rickert]]; drukował ją [[KAFEMANN AUGUST WILHELM, drukarz | August Wilhelm Kafemann]]. Pismo o liberalnym profilu, dużo miejsca poświęcało gospodarce, handlowi, żegludze. 6 II 1861 w winiecie umieszczono motto [[NEC TEMERE, NEC TIMIDE | ''Nec temere – nec timide'']].<br/><br/> |
− | Do pojawienia się w 1894 [[DANZIGER NEUESTE NACHRICHTEN, dziennik | „Danziger Neueste Nachrichten”]] największy gdański dziennik, znajdujący czytelników w kręgach handlowych, inteligenckich i urzędniczych. Od 1862 jako jedyne gdańskie pismo, wychodził dwa razy dziennie, z wyjątkiem poniedziałku, kiedy ukazywało się tylko wydanie wieczorne; od 1865 wychodził również w niedzielę rano. W 1862 nakład wynosił 2100 egzemplarzy, w 1882 – 5200, w 1913 – 11 000. Po śmierci wydawcy gazetą kierowali syn Heinricha Rickerta Franz oraz [[KAFEMANN OTTO JULIUS, wydawca | Otto Julius Kafemann]]. Od 1888 dziennik posiadał dodatek „Danziger Schrift”, od 1906 „Heimat und Welt”.<br/><br/> | + | Do pojawienia się w 1894 [[DANZIGER NEUESTE NACHRICHTEN, dziennik | „Danziger Neueste Nachrichten”]] największy gdański dziennik, znajdujący czytelników w kręgach handlowych, inteligenckich i urzędniczych. Od 1862 jako jedyne gdańskie pismo, wychodził dwa razy dziennie, z wyjątkiem poniedziałku, kiedy ukazywało się tylko wydanie wieczorne; od 1865 wychodził również w niedzielę rano. W 1862 nakład wynosił 2100 egzemplarzy, w 1882 – 5200, w 1913 – 11 000. Po śmierci wydawcy gazetą kierowali syn Heinricha Rickerta Franz oraz [[KAFEMANN OTTO JULIUS, wydawca | Otto Julius Kafemann]]. Od 1888 dziennik posiadał dodatek „Danziger Schrift” („Pismo Gdańskie”), od 1906 „Heimat und Welt” („Ojczyzna i Świat”). .<br/><br/> |
W latach 20. XX wieku pojawiły się problemy finansowe i „Danziger Zeitung” stracił na znaczeniu. Od 1 X 1922 wydawany raz dziennie, jako jedyny gdański dziennik ukazujący się rano. Nakład nie przekraczał 10 000 egzemplarzy. Próby poprawy sytuacji podejmowane przez redaktora naczelnego Friedricha Meyera nie powiodły się i na początku 1930 dziennik przestał istnieć. {{author:MA}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Życie miasta]] | W latach 20. XX wieku pojawiły się problemy finansowe i „Danziger Zeitung” stracił na znaczeniu. Od 1 X 1922 wydawany raz dziennie, jako jedyny gdański dziennik ukazujący się rano. Nakład nie przekraczał 10 000 egzemplarzy. Próby poprawy sytuacji podejmowane przez redaktora naczelnego Friedricha Meyera nie powiodły się i na początku 1930 dziennik przestał istnieć. {{author:MA}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Życie miasta]] |
Aktualna wersja na dzień 07:51, 14 kwi 2024
„DANZIGER ZEITUNG” („Gazeta Gdańska”), dziennik ukazujący się od 1 VI 1858 do 1930. Założyciel Ferdinand Prowe, pierwszy redaktor naczelny Heinrich Rickert; drukował ją August Wilhelm Kafemann. Pismo o liberalnym profilu, dużo miejsca poświęcało gospodarce, handlowi, żegludze. 6 II 1861 w winiecie umieszczono motto Nec temere – nec timide.
Do pojawienia się w 1894 „Danziger Neueste Nachrichten” największy gdański dziennik, znajdujący czytelników w kręgach handlowych, inteligenckich i urzędniczych. Od 1862 jako jedyne gdańskie pismo, wychodził dwa razy dziennie, z wyjątkiem poniedziałku, kiedy ukazywało się tylko wydanie wieczorne; od 1865 wychodził również w niedzielę rano. W 1862 nakład wynosił 2100 egzemplarzy, w 1882 – 5200, w 1913 – 11 000. Po śmierci wydawcy gazetą kierowali syn Heinricha Rickerta Franz oraz Otto Julius Kafemann. Od 1888 dziennik posiadał dodatek „Danziger Schrift” („Pismo Gdańskie”), od 1906 „Heimat und Welt” („Ojczyzna i Świat”). .
W latach 20. XX wieku pojawiły się problemy finansowe i „Danziger Zeitung” stracił na znaczeniu. Od 1 X 1922 wydawany raz dziennie, jako jedyny gdański dziennik ukazujący się rano. Nakład nie przekraczał 10 000 egzemplarzy. Próby poprawy sytuacji podejmowane przez redaktora naczelnego Friedricha Meyera nie powiodły się i na początku 1930 dziennik przestał istnieć.