SCHULTZ JOHANN DANIEL, kaznodzieja kościoła Bożego Ciała
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | '''JOHANN DANIEL SCHULTZ''' (12 X 1735 Gdańsk – 29 II 1808 Gdańsk), kaznodzieja [[KOŚCIÓŁ BOŻEGO CIAŁA (przy ob. ul. 3 Maja)| kościoła Bożego Ciała]]. Uczeń [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]], gdzie w 1758 | + | '''JOHANN DANIEL SCHULTZ''' (12 X 1735 Gdańsk – 29 II 1808 Gdańsk), kaznodzieja [[KOŚCIÓŁ BOŻEGO CIAŁA (przy ob. ul. 3 Maja)| kościoła Bożego Ciała]]. Uczeń [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]], gdzie w 1758 wspólnie z Gottliebem Wernsdorfferm (synem profesora [[WERNSDORFF GOTTLIEB, profesor Gimnazjum Akademickiego | Gottlieba Wernsdorffa]]) bronił w dyspucie rozprawy o "śmierci" scholastyki jako kierunku filozofii (''Dissertatio historico-critica de moribus juventutis scholastica in academia Attica''). Od 1759 student w Wittenberdze. W 1764 zweryfikowany przez [[LUTERANIE | Ministerium Duchowne]], od 1774 kaznodzieja w [[DOM POPRAWY | Domu Poprawy]] na [[ZAMCZYSKO | Zamczysku]]. Od 1776 do śmierci kaznodzieja kościoła Bożego Ciała. {{author:JANSZ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> |
'''Bibliografia''': <br/> | '''Bibliografia''': <br/> | ||
Aktualna wersja na dzień 18:37, 10 kwi 2024
JOHANN DANIEL SCHULTZ (12 X 1735 Gdańsk – 29 II 1808 Gdańsk), kaznodzieja kościoła Bożego Ciała. Uczeń Gimnazjum Akademickiego, gdzie w 1758 wspólnie z Gottliebem Wernsdorfferm (synem profesora Gottlieba Wernsdorffa) bronił w dyspucie rozprawy o "śmierci" scholastyki jako kierunku filozofii (Dissertatio historico-critica de moribus juventutis scholastica in academia Attica). Od 1759 student w Wittenberdze. W 1764 zweryfikowany przez Ministerium Duchowne, od 1774 kaznodzieja w Domu Poprawy na Zamczysku. Od 1776 do śmierci kaznodzieja kościoła Bożego Ciała.
Bibliografia:
Kössler Franz, Verzeichnis von Programm-Abhandlungen deutscher, österreichischer und schweizerischer Schulen der Jahre 1825-1918. Erganzungsband, München–London–New York–Paris 1991, s. 335.
Praetorius Ephraim, Dantziger-Lehrer Gedächtniβ..., Danzig und Leipzig 1760, s. 21, 97.
Rhesa Ludwig, Kurzgefaßte Nachrichten von allen seit der Reformation an den evangelischen Kirchen in Westpreuszen angestellten Predigern, Königsberg 1834, s. 71.
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert, Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 4, 240.
