KOŚCIÓŁ ŚW. JERZEGO
(Utworzył nową stronę „{{paper}} KOŚCIÓŁ ŚW. JERZEGO, Ujeścisko (nie istnieje). Pierwsza wzmianka o parafii St. Georg, kościele i jego pastorze pochodzi z 1647. Budowa świątyni trw...”) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | KOŚCIÓŁ ŚW. JERZEGO, Ujeścisko ( | + | '''KOŚCIÓŁ ŚW. JERZEGO''', Ujeścisko (nieistniejący). Pierwsza wzmianka o parafii St. Georg, kościele i jego pastorze pochodzi z 1647. Budowa świątyni trwała od 1648 do 1663. Był to typowy kościół wiejski o konstrukcji ryglowej o wymiarach ok. 45 × 20 m z małą absydą od wschodu i małą zakrystią w płd. przybudówce. Około 1663 dobudowana została od zach. kwadratowa wieża z drewnianych bali (o przekroju 50 cm), wys. ok. 20 m, kryta czterospadowym dachem. W płd. przybudówce z 1773 obok zakrystii od strony gł. drogi (ob. ul. Cedrowa, róg ul. Warszawskiej) znajdowało się boczne wejście do kościoła. Całość dachu kryta była przed 1945 ceramiczną dachówką. W 1860 otynkowany, w tej formie zewnętrznej dotrwał do zniszczenia w marcu 1945. Po II w. świat. nieodbudowany. Dla pastora zbudowano po 1647 pierwszą ryglową plebanię, kolejne nowe wznoszono 1701 i 1876. Ostatnia, parterowa z czerwonej cegły, dotrwała do dziś jako dom mieszkalny. Zmianom ulegało także wyposażenie kościoła. Już w XVII w. musiał posiadać ambonę, organy lub dzwony. Organistami najczęściej byli wiejscy nauczyciele czy sołtysi. W 1804 powstała nowa kazalnica, 1817 i 1828 zakupiono 2 nowe dzwony, 1874 – nowe organy. Do kośc. przylegał cmentarz paraf. Obecnie nieczynny, w ruinie. Luterańska parafia św. Jerzego, oprócz wsi q Ujeścisko, obejmowała swym zasięgiem okoliczne wsie, w tym przed 1900: q Emaus, q Zakoniczyn, q Szadółki, q Pieklisko, q Zabornię, majątek w q Krzyżownikach, folwark q Trzy Lipy, q Migowo. {{author: MrGl}} <br /><br /> Tabela: Pastorzy kościoła św. Jerzego [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 19:51, 20 mar 2013
KOŚCIÓŁ ŚW. JERZEGO, Ujeścisko (nieistniejący). Pierwsza wzmianka o parafii St. Georg, kościele i jego pastorze pochodzi z 1647. Budowa świątyni trwała od 1648 do 1663. Był to typowy kościół wiejski o konstrukcji ryglowej o wymiarach ok. 45 × 20 m z małą absydą od wschodu i małą zakrystią w płd. przybudówce. Około 1663 dobudowana została od zach. kwadratowa wieża z drewnianych bali (o przekroju 50 cm), wys. ok. 20 m, kryta czterospadowym dachem. W płd. przybudówce z 1773 obok zakrystii od strony gł. drogi (ob. ul. Cedrowa, róg ul. Warszawskiej) znajdowało się boczne wejście do kościoła. Całość dachu kryta była przed 1945 ceramiczną dachówką. W 1860 otynkowany, w tej formie zewnętrznej dotrwał do zniszczenia w marcu 1945. Po II w. świat. nieodbudowany. Dla pastora zbudowano po 1647 pierwszą ryglową plebanię, kolejne nowe wznoszono 1701 i 1876. Ostatnia, parterowa z czerwonej cegły, dotrwała do dziś jako dom mieszkalny. Zmianom ulegało także wyposażenie kościoła. Już w XVII w. musiał posiadać ambonę, organy lub dzwony. Organistami najczęściej byli wiejscy nauczyciele czy sołtysi. W 1804 powstała nowa kazalnica, 1817 i 1828 zakupiono 2 nowe dzwony, 1874 – nowe organy. Do kośc. przylegał cmentarz paraf. Obecnie nieczynny, w ruinie. Luterańska parafia św. Jerzego, oprócz wsi q Ujeścisko, obejmowała swym zasięgiem okoliczne wsie, w tym przed 1900: q Emaus, q Zakoniczyn, q Szadółki, q Pieklisko, q Zabornię, majątek w q Krzyżownikach, folwark q Trzy Lipy, q Migowo.
Tabela: Pastorzy kościoła św. Jerzego
