BECKER BARBARA, profesor Politechniki Gdańskiej
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | + | [[File: Barbara_Becker.jpg |thumb| Barbara Becker]] | |
'''BARBARA BECKER''' z domu Gończ (12 XII 1946 Gdynia – 30 XI 2021 Gdynia), chemik (chemia organiczna i nieorganiczna), profesor [[POLITECHNIKA GDAŃSKA | Politechniki Gdańskiej]] (PG), działaczka społeczna. Córka Stefana (22 II 1917 –5 VII 1976 Gdynia) i Krystyny z domu Łomniewskiej (14 XI 1921 – 1 IX 2011 Gdynia). W 1964 zdała maturę w II Liceum Ogólnokształcącym im. Adama Mickiewicza w Gdyni. W latach 1964–1969 studiowała na [[WYDZIAŁ CHEMICZNY POLITECHNIKI GDAŃSKIEJ | Wydziale Chemicznym PG]], magister inżynier chemii w specjalności lekka synteza organiczna, w zakresie technologii chemicznej. <br/><br/> | '''BARBARA BECKER''' z domu Gończ (12 XII 1946 Gdynia – 30 XI 2021 Gdynia), chemik (chemia organiczna i nieorganiczna), profesor [[POLITECHNIKA GDAŃSKA | Politechniki Gdańskiej]] (PG), działaczka społeczna. Córka Stefana (22 II 1917 –5 VII 1976 Gdynia) i Krystyny z domu Łomniewskiej (14 XI 1921 – 1 IX 2011 Gdynia). W 1964 zdała maturę w II Liceum Ogólnokształcącym im. Adama Mickiewicza w Gdyni. W latach 1964–1969 studiowała na [[WYDZIAŁ CHEMICZNY POLITECHNIKI GDAŃSKIEJ | Wydziale Chemicznym PG]], magister inżynier chemii w specjalności lekka synteza organiczna, w zakresie technologii chemicznej. <br/><br/> | ||
Od 1969 do 2017 pracowała na PG. W latach 1975–1976 odbyła staż na uniwersytecie w Rostocku (Niemiecka Republika Demokratyczna). Od 1978 doktor na podstawie dysertacji ''Badanie przebiegu reakcji siarki z arylowodorosilanami oraz jej produktów-arylossilanotioli'' (promotor: prof. [[WOJNOWSKI WIESŁAW, profesor Politechniki Gdańskiej| Wiesław Wojnowski]]). W latach 1983–1985 odbyła staż podoktorski w Départament de Chimie Organique Fine. Laboratoire des Organométalliques na Université Montpellier II des Sciences et Techniques du Languedoc we Francji (w którym we wrześniu 1993 była profesorem wizytującym). Od 1989 doktor habilitowana w zakresie chemii organicznej, od 1991 profesor PG, od 2008 profesor nadzwyczajny (tytularny), od 2012 profesora zwyczajnego. W latach 2002–2005 była prodziekanem ds. nauki Wydziału Chemicznego, w 2009–2017 kierownikiem Katedry Chemii Nieorganicznej. Od 2017 na emeryturze. <br/><br/> | Od 1969 do 2017 pracowała na PG. W latach 1975–1976 odbyła staż na uniwersytecie w Rostocku (Niemiecka Republika Demokratyczna). Od 1978 doktor na podstawie dysertacji ''Badanie przebiegu reakcji siarki z arylowodorosilanami oraz jej produktów-arylossilanotioli'' (promotor: prof. [[WOJNOWSKI WIESŁAW, profesor Politechniki Gdańskiej| Wiesław Wojnowski]]). W latach 1983–1985 odbyła staż podoktorski w Départament de Chimie Organique Fine. Laboratoire des Organométalliques na Université Montpellier II des Sciences et Techniques du Languedoc we Francji (w którym we wrześniu 1993 była profesorem wizytującym). Od 1989 doktor habilitowana w zakresie chemii organicznej, od 1991 profesor PG, od 2008 profesor nadzwyczajny (tytularny), od 2012 profesora zwyczajnego. W latach 2002–2005 była prodziekanem ds. nauki Wydziału Chemicznego, w 2009–2017 kierownikiem Katedry Chemii Nieorganicznej. Od 2017 na emeryturze. <br/><br/> | ||
Wersja z 10:26, 29 lut 2024
BARBARA BECKER z domu Gończ (12 XII 1946 Gdynia – 30 XI 2021 Gdynia), chemik (chemia organiczna i nieorganiczna), profesor Politechniki Gdańskiej (PG), działaczka społeczna. Córka Stefana (22 II 1917 –5 VII 1976 Gdynia) i Krystyny z domu Łomniewskiej (14 XI 1921 – 1 IX 2011 Gdynia). W 1964 zdała maturę w II Liceum Ogólnokształcącym im. Adama Mickiewicza w Gdyni. W latach 1964–1969 studiowała na Wydziale Chemicznym PG, magister inżynier chemii w specjalności lekka synteza organiczna, w zakresie technologii chemicznej.
Od 1969 do 2017 pracowała na PG. W latach 1975–1976 odbyła staż na uniwersytecie w Rostocku (Niemiecka Republika Demokratyczna). Od 1978 doktor na podstawie dysertacji Badanie przebiegu reakcji siarki z arylowodorosilanami oraz jej produktów-arylossilanotioli (promotor: prof. Wiesław Wojnowski). W latach 1983–1985 odbyła staż podoktorski w Départament de Chimie Organique Fine. Laboratoire des Organométalliques na Université Montpellier II des Sciences et Techniques du Languedoc we Francji (w którym we wrześniu 1993 była profesorem wizytującym). Od 1989 doktor habilitowana w zakresie chemii organicznej, od 1991 profesor PG, od 2008 profesor nadzwyczajny (tytularny), od 2012 profesora zwyczajnego. W latach 2002–2005 była prodziekanem ds. nauki Wydziału Chemicznego, w 2009–2017 kierownikiem Katedry Chemii Nieorganicznej. Od 2017 na emeryturze.
Autorka i współautorka publikacji na temat chemii nieorganicznej, była też redaktorką podręcznika francuskiego autora. Wygłosiła ponad setkę wykładów popularno-naukowych na zaproszenie Centrum Edukacji Nauczycieli, Centrum Nauki Experyment w Gdyni i licznych szkół (m.in. I Liceum Ogólnokształcącego i III LO w Gdańsku, Conradinum, II LO w Rumi, Polskiej Akademii Dzieci, oraz podczas Bałtyckiego Festiwalu Nauki), wiele z nich było wzbogaconych pokazami reakcji chemicznych.
Członkini Polskiego Towarzystwa Chemicznego, w oddziale gdańskim w latach 1998–2003 była jego wiceprzewodniczącą, w 2016–2022 przewodniczącą. W latach 2003–2016 inicjatorka i opiekunka Koła Naukowego Sekcji Studentów „Hybryda”. Odznaczona m.in. Złotym Krzyżem Zasługi (1990), Medalem Komisji Edukacji Narodowej (1999), Złotym Medalem „Za długoletnią służbę” (2010), Medalem „Za zasługi dla Politechniki Gdańskiej” (2012). Pochowana na Cmentarzu Katolickim w Sopocie.
