POMNIK ŻOŁNIERZY (bastion św. Elżbiety)
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
− | + | ||
− | + | ||
− | + | ||
[[File: 4_Pomnik_Żołnierzy.jpg |thumb| Pomnik Ofiar Wojny]] | [[File: 4_Pomnik_Żołnierzy.jpg |thumb| Pomnik Ofiar Wojny]] | ||
[[File:2_Pomnik_Zolnierzy.png|thumb|Pomnik Ofiar Wojny, 1941]] | [[File:2_Pomnik_Zolnierzy.png|thumb|Pomnik Ofiar Wojny, 1941]] | ||
[[File:Pomnik_Żołnierzy.jpg|thumb|Pomnik po marcu 1945 roku]] | [[File:Pomnik_Żołnierzy.jpg|thumb|Pomnik po marcu 1945 roku]] | ||
− | '''POMNIK ŻOŁNIERZY''' (Krajowy Pomnik Żołnierzy), | + | '''POMNIK ŻOŁNIERZY''' (Krajowy Pomnik Żołnierzy), na bastionie św. Elżbiety. W latach 1915–1918 w jego miejscu znajdowała się [[KOLUMNA WOJENNA, bastion św. Elżbiety | Kolumna Wojenna]] ((Kriegssäule). Odsłonięty 30 VII 1933, siedemnastometrowy, zwieńczony niemieckim orłem obelisk-kolumnę, zwany Gefallenendenkmal (Pomnik Ofiar Wojny) lub Landeskriegerdenkmal (Krajowy Pomnik Wojenny), poświęcony niemieckim żołnierzom walczącym podczas I wojny światowej. Na ścianie północnej umieszczono u góry Krzyż Żelazny, niżej miecz, w części dolnej tablicę z inskrypcją: 1914–1918 / Unsern im Weltkriege / gefallenen Kameraden / in Dankbarkeit / der Landeskriegerverband / Danzig (Naszym towarzyszom, poległym w wojnie światowej – w dowód wdzięczności / Krajowy Związek Wojenny Gdańsk).<br/><br/> |
− | 30 VII 1933 | + | |
W maju–czerwcu 1945, po zniszczeniu niemieckiego orła na szczycie i ustawieniu w tym miejscu orła polskiego (jak objaśniano: wedle wzoru z XVII-wiecznej bandery, z głową dla patrzącego w prawo, co jednak wywoływało szereg nieporozumień, w efekcie orła zdemontowano), na kolumnie umieszczono tablicę z napisem: „Tu spoczywają prochy nieznanego bojownika sprawy polskiej zamęczonego przez hitlerowskich oprawców. Cześć jego pamięci!”. Wiosną 1947 u stóp obelisku dodano kotwicę z XVII wieku, z dębowym ramieniem, wydobytą z Zatoki Gdańskiej koło Westerplatte, oraz dwa nowożytne działa, również wydobyte z morza. Rozebrano go w sierpniu 1957 w związku z planami – ostatecznie niezrealizowanymi – postawienia w tym miejscu pomnika ku chwale tych, którzy oddali życie w walce z hitleryzmem; kotwice pozostały do 1959, fundament po obelisku istnieje do dziś. {{author: BŚ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Przestrzeń miasta]] | W maju–czerwcu 1945, po zniszczeniu niemieckiego orła na szczycie i ustawieniu w tym miejscu orła polskiego (jak objaśniano: wedle wzoru z XVII-wiecznej bandery, z głową dla patrzącego w prawo, co jednak wywoływało szereg nieporozumień, w efekcie orła zdemontowano), na kolumnie umieszczono tablicę z napisem: „Tu spoczywają prochy nieznanego bojownika sprawy polskiej zamęczonego przez hitlerowskich oprawców. Cześć jego pamięci!”. Wiosną 1947 u stóp obelisku dodano kotwicę z XVII wieku, z dębowym ramieniem, wydobytą z Zatoki Gdańskiej koło Westerplatte, oraz dwa nowożytne działa, również wydobyte z morza. Rozebrano go w sierpniu 1957 w związku z planami – ostatecznie niezrealizowanymi – postawienia w tym miejscu pomnika ku chwale tych, którzy oddali życie w walce z hitleryzmem; kotwice pozostały do 1959, fundament po obelisku istnieje do dziś. {{author: BŚ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Przestrzeń miasta]] |
Wersja z 10:33, 24 lis 2023
POMNIK ŻOŁNIERZY (Krajowy Pomnik Żołnierzy), na bastionie św. Elżbiety. W latach 1915–1918 w jego miejscu znajdowała się Kolumna Wojenna ((Kriegssäule). Odsłonięty 30 VII 1933, siedemnastometrowy, zwieńczony niemieckim orłem obelisk-kolumnę, zwany Gefallenendenkmal (Pomnik Ofiar Wojny) lub Landeskriegerdenkmal (Krajowy Pomnik Wojenny), poświęcony niemieckim żołnierzom walczącym podczas I wojny światowej. Na ścianie północnej umieszczono u góry Krzyż Żelazny, niżej miecz, w części dolnej tablicę z inskrypcją: 1914–1918 / Unsern im Weltkriege / gefallenen Kameraden / in Dankbarkeit / der Landeskriegerverband / Danzig (Naszym towarzyszom, poległym w wojnie światowej – w dowód wdzięczności / Krajowy Związek Wojenny Gdańsk).
W maju–czerwcu 1945, po zniszczeniu niemieckiego orła na szczycie i ustawieniu w tym miejscu orła polskiego (jak objaśniano: wedle wzoru z XVII-wiecznej bandery, z głową dla patrzącego w prawo, co jednak wywoływało szereg nieporozumień, w efekcie orła zdemontowano), na kolumnie umieszczono tablicę z napisem: „Tu spoczywają prochy nieznanego bojownika sprawy polskiej zamęczonego przez hitlerowskich oprawców. Cześć jego pamięci!”. Wiosną 1947 u stóp obelisku dodano kotwicę z XVII wieku, z dębowym ramieniem, wydobytą z Zatoki Gdańskiej koło Westerplatte, oraz dwa nowożytne działa, również wydobyte z morza. Rozebrano go w sierpniu 1957 w związku z planami – ostatecznie niezrealizowanymi – postawienia w tym miejscu pomnika ku chwale tych, którzy oddali życie w walce z hitleryzmem; kotwice pozostały do 1959, fundament po obelisku istnieje do dziś.