KOLONIA FIŃSKICH DOMKÓW
(wstawienie ilustracji (e-mail z 28.08.2018)) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | + | [[File: 1_Domki_fińskie.jpg |thumb| Uroczystość oddania do użytku „fińskich domków”, 9 V 1948]] | |
| + | [[File:KOLONIA_FIŃSKICH_DOMKÓW_WE_WRZESZCZU.JPG|thumb|„Fińskie domki” przy ul. Pstrowskiego, 2018]] | ||
| − | '''KOLONIA FIŃSKICH DOMKÓW WE WRZESZCZU''', osiedle 85 drewnianych domów jedno- i dwurodzinnych, położone między ul. Chrobrego a al. Hallera, na północ od ul. Lwowskiej, na niezabudowanym wcześniej terenie; oddane do użytku 9 V 1948 | + | '''KOLONIA FIŃSKICH DOMKÓW WE WRZESZCZU''', osiedle 85 drewnianych domów jedno- i dwurodzinnych, położone między ul. Chrobrego a al. Hallera, na północ od ul. Lwowskiej, na niezabudowanym wcześniej terenie; oddane do użytku 9 V 1948 (w rocznicę zakończenia II wojny światowej, co miało wymiar propagandowy), przeznaczone dla robotników Działu Przeładunków Morskich Centrali Zbytu Produktów Przemysłu Węglowego. Pierwsza w Polsce kolonia tego typu (następne budowano na Górnym Śląsku, a także w Warszawie – Osiedle Jazdów), mająca na celu złagodzenie powojennego głodu mieszkaniowego. <br/><br/> |
| + | Trzypoziomowe domy pokryte dwuspadowym dachem, stawiane z gotowych prefabrykatów (szkielety konstrukcyjne od parteru do dachu wraz z kompletną stolarką) zakupionych w Finlandii (stąd nazwa) w zamian za węgiel, pierwotnie na nieuzbrojonym terenie (bez kanalizacji); pozostałe elementy (mury piwniczne, fundamentowe, kominowe, pokrycia dachów, okna, piece, instalacje elektryczne) wytwarzane w Polsce; ogrzewane piecami kaflowymi; od podwórza ogródek.<br/><br/> | ||
| + | 27 III 1950 ulicom osiedla nadano nazwy związane z przemysłem węglowym (Górnicza, Koksowa – obecnie nie istnieje, Kopalniana) lub działalnością portu (Dźwigowa); upamiętniono także „pierwszego polskiego przodownika pracy”, górnika Wincentego Pstrowskiego (zm. 18 IV 1948). Osiedle obliczono na trzydziestoletnią eksploatację, stoi jednak do dziś zachowane w dobrym stanie mimo częściowej utraty pierwotnego charakteru i kształtu w wyniku przeprowadzanych indywidualnie prac remontowo-modernizacyjnych. {{author: JWas}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Przestrzeń miasta]] | ||
Wersja z 14:58, 20 lis 2023
KOLONIA FIŃSKICH DOMKÓW WE WRZESZCZU, osiedle 85 drewnianych domów jedno- i dwurodzinnych, położone między ul. Chrobrego a al. Hallera, na północ od ul. Lwowskiej, na niezabudowanym wcześniej terenie; oddane do użytku 9 V 1948 (w rocznicę zakończenia II wojny światowej, co miało wymiar propagandowy), przeznaczone dla robotników Działu Przeładunków Morskich Centrali Zbytu Produktów Przemysłu Węglowego. Pierwsza w Polsce kolonia tego typu (następne budowano na Górnym Śląsku, a także w Warszawie – Osiedle Jazdów), mająca na celu złagodzenie powojennego głodu mieszkaniowego.
Trzypoziomowe domy pokryte dwuspadowym dachem, stawiane z gotowych prefabrykatów (szkielety konstrukcyjne od parteru do dachu wraz z kompletną stolarką) zakupionych w Finlandii (stąd nazwa) w zamian za węgiel, pierwotnie na nieuzbrojonym terenie (bez kanalizacji); pozostałe elementy (mury piwniczne, fundamentowe, kominowe, pokrycia dachów, okna, piece, instalacje elektryczne) wytwarzane w Polsce; ogrzewane piecami kaflowymi; od podwórza ogródek.
27 III 1950 ulicom osiedla nadano nazwy związane z przemysłem węglowym (Górnicza, Koksowa – obecnie nie istnieje, Kopalniana) lub działalnością portu (Dźwigowa); upamiętniono także „pierwszego polskiego przodownika pracy”, górnika Wincentego Pstrowskiego (zm. 18 IV 1948). Osiedle obliczono na trzydziestoletnią eksploatację, stoi jednak do dziś zachowane w dobrym stanie mimo częściowej utraty pierwotnego charakteru i kształtu w wyniku przeprowadzanych indywidualnie prac remontowo-modernizacyjnych.
