RUECKER (Rücker) EMIL ANDRZEJ, polski dziennikarz
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''EMIL ANDRZEJ RUECKER''' (Rücker; 13 X 1897 Bukareszt – 15 IV 1934 pod Radomiem), dziennikarz. Pochodził ze spolonizowanej rodziny austr. Od 1920 pracownik pol. MSZ, referent prasowy poselstwa w Bukareszcie. Uczestnik III powstania śląskiego. Od i 1925 do VI 1931 red. nacz. q „Baltische Presse”. Inicjator powołania w lipcu 1927 w Gd. Koła Dziennikarzy Polskich, którego 1927–29 był prezesem. W lutym 1929 otrzymał immunitet dyplomatyczny, mający go chronić przed represjami władz. Gd. W 1931–34 ponownie prac. w MSZ. Autor publikacji Pięć lat polityki gdańskiej (1927), Stan prasy w Prusach Wschodnich i na Pomorzu (1930). Zginął w wypadku samochodowym wraz z żoną Marią z Łubieńskich, m.in. zał. Komitetu Towarzystw Polskich w II WMG i prezeską (1927–31) Towarzystwa Polek w Sopocie. {{author: MA}} [[Category: Encyklopedia]] | + | '''EMIL ANDRZEJ RUECKER''' (Rücker; 13 X 1897 Bukareszt – 15 IV 1934 pod Radomiem), dziennikarz. Pochodził ze spolonizowanej rodziny austr. Od 1920 pracownik pol. MSZ, referent prasowy poselstwa w Bukareszcie. Uczestnik III powstania śląskiego. Od i 1925 do VI 1931 red. nacz. q „Baltische Presse”. Inicjator powołania w lipcu 1927 w Gd. Koła Dziennikarzy Polskich, którego 1927–29 był prezesem. W lutym 1929 otrzymał immunitet dyplomatyczny, mający go chronić przed represjami władz. Gd. W 1931–34 ponownie prac. w MSZ. Autor publikacji ''Pięć lat polityki gdańskiej'' (1927), ''Stan prasy w Prusach Wschodnich i na Pomorzu'' (1930). Zginął w wypadku samochodowym wraz z żoną Marią z Łubieńskich, m.in. zał. Komitetu Towarzystw Polskich w II WMG i prezeską (1927–31) Towarzystwa Polek w Sopocie. {{author: MA}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 20:45, 9 mar 2013
EMIL ANDRZEJ RUECKER (Rücker; 13 X 1897 Bukareszt – 15 IV 1934 pod Radomiem), dziennikarz. Pochodził ze spolonizowanej rodziny austr. Od 1920 pracownik pol. MSZ, referent prasowy poselstwa w Bukareszcie. Uczestnik III powstania śląskiego. Od i 1925 do VI 1931 red. nacz. q „Baltische Presse”. Inicjator powołania w lipcu 1927 w Gd. Koła Dziennikarzy Polskich, którego 1927–29 był prezesem. W lutym 1929 otrzymał immunitet dyplomatyczny, mający go chronić przed represjami władz. Gd. W 1931–34 ponownie prac. w MSZ. Autor publikacji Pięć lat polityki gdańskiej (1927), Stan prasy w Prusach Wschodnich i na Pomorzu (1930). Zginął w wypadku samochodowym wraz z żoną Marią z Łubieńskich, m.in. zał. Komitetu Towarzystw Polskich w II WMG i prezeską (1927–31) Towarzystwa Polek w Sopocie.
