STOBOY JOHANN HEINRICH, pastor kościoła św. Jerzego
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | '''JOHANN HEINRICH STOBOY''' (18 XI 1731 Gdańsk – 29 I 1809 Gdańsk-Orunia), pastor. Syn Jacoba z Koźlin na Żuławach Steblewskich (Gdańskich), który 28 IX 1725 uzyskał kupieckie [[OBYWATELSTWO MIEJSKIE | obywatelstwo Gdańska]]. W 1747 był uczniem [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]], następnie odbył studia teologiczne. Od 1765 do śmierci był pastorem [[KOŚCIÓŁ NAJŚWIĘTSZEGO SERCA PANA JEZUSA I ŚW. JANA BOSKO | kościoła św. Jerzego]] na Oruni. <br/><br/> | + | '''JOHANN HEINRICH STOBOY''' (18 XI 1731 Gdańsk – 29 I 1809 Gdańsk-Orunia), pastor. Syn Jacoba (chrzest 12 VIII 1706) z Koźlin na Żuławach Steblewskich (Gdańskich), który 28 IX 1725 uzyskał kupieckie [[OBYWATELSTWO MIEJSKIE | obywatelstwo Gdańska]] i Florentny Adelgundy Auersbach (chrzest 29 XII 1707 – pochowana 20 XII 1731). W 1747 był uczniem [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]], następnie odbył studia teologiczne. Od 1765 do śmierci był pastorem [[KOŚCIÓŁ NAJŚWIĘTSZEGO SERCA PANA JEZUSA I ŚW. JANA BOSKO | kościoła św. Jerzego]] na Oruni. <br/><br/> |
| − | 27 IV 1790 w Gimnazjum Akademickim przeprowadzono dedykowaną mu dysputę ''Disputatio de animarum statu medio'', opublikowaną drukiem rok później w zbiorze dysput wydanych pod egidą rektora Uniwersytetu w Wittenberdze Michaela Webera (1754–1833) ''De significatibus verborum dikaios, dikaiosynē, dikaioō ...'' (''O znaczeniu słów dikaios, dikaiosynē, dikaioō...'', Vitebergae 1791). W 1790 do 1809 należały do niego kamienice przy Grosse Krämergasse 645 i 646 (ul. Kramarska 6 i 7). {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | + | 27 IV 1790 w Gimnazjum Akademickim przeprowadzono dedykowaną mu dysputę ''Disputatio de animarum statu medio'', opublikowaną drukiem rok później w zbiorze dysput wydanych pod egidą rektora Uniwersytetu w Wittenberdze Michaela Webera (1754–1833) ''De significatibus verborum dikaios, dikaiosynē, dikaioō ...'' (''O znaczeniu słów dikaios, dikaiosynē, dikaioō...'', Vitebergae 1791). W 1790 do 1809 należały do niego kamienice przy Grosse Krämergasse 645 i 646 (ul. Kramarska 6 i 7). <br/><br/> |
| + | Ojciec Henrietty Augusty Stoboy (6 X 1760 Orunia – 1830), żony pastora [[WEICKHMANN SAMUEL GOTTLIEB, pastor w Sobieszewie| Samuela Gottlieba Weickhmanna]]. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 15:54, 14 paź 2023
JOHANN HEINRICH STOBOY (18 XI 1731 Gdańsk – 29 I 1809 Gdańsk-Orunia), pastor. Syn Jacoba (chrzest 12 VIII 1706) z Koźlin na Żuławach Steblewskich (Gdańskich), który 28 IX 1725 uzyskał kupieckie obywatelstwo Gdańska i Florentny Adelgundy Auersbach (chrzest 29 XII 1707 – pochowana 20 XII 1731). W 1747 był uczniem Gimnazjum Akademickiego, następnie odbył studia teologiczne. Od 1765 do śmierci był pastorem kościoła św. Jerzego na Oruni.
27 IV 1790 w Gimnazjum Akademickim przeprowadzono dedykowaną mu dysputę Disputatio de animarum statu medio, opublikowaną drukiem rok później w zbiorze dysput wydanych pod egidą rektora Uniwersytetu w Wittenberdze Michaela Webera (1754–1833) De significatibus verborum dikaios, dikaiosynē, dikaioō ... (O znaczeniu słów dikaios, dikaiosynē, dikaioō..., Vitebergae 1791). W 1790 do 1809 należały do niego kamienice przy Grosse Krämergasse 645 i 646 (ul. Kramarska 6 i 7).
Ojciec Henrietty Augusty Stoboy (6 X 1760 Orunia – 1830), żony pastora Samuela Gottlieba Weickhmanna.
