DOM (WILLA) PREZYDENTA REJENCJI
| Linia 6: | Linia 6: | ||
'''DOM''' (Willa) '''PREZYDENTA REJENCJI''' (Haus des Regierungspräsidenten), w narożu Stadtgraben (ul. Podwale Grodzkie) i Hansaplatz ([[PLAC HANZY | pl. Hanzy]]). Zbudowany w latach 1904–1906, na terenach pofortecznych, na potrzeby prezydentów [[REJENCJA GDAŃSKA | rejencji gdańskiej]], do tej pory mieszkających w wynajmowanych lokalach. Powstał według projektu opracowanego w Ministerstwie Robót Publicznych w Berlinie pod kierunkiem tajnego radcy budowlanego Paula Kieschkego, a po jego śmierci przez tajnego radcę budowlanego Alfreda Bohnstedta. W Gdańsku nadzór sprawował architekt Heinrich Lehmbeck, rządowy radca budowlany, prace budowlane prowadzili architekci Steinicke i Goehrtz. Wyposażeniem kierował architekt Paul Feyerabendt. <br/><br/> | '''DOM''' (Willa) '''PREZYDENTA REJENCJI''' (Haus des Regierungspräsidenten), w narożu Stadtgraben (ul. Podwale Grodzkie) i Hansaplatz ([[PLAC HANZY | pl. Hanzy]]). Zbudowany w latach 1904–1906, na terenach pofortecznych, na potrzeby prezydentów [[REJENCJA GDAŃSKA | rejencji gdańskiej]], do tej pory mieszkających w wynajmowanych lokalach. Powstał według projektu opracowanego w Ministerstwie Robót Publicznych w Berlinie pod kierunkiem tajnego radcy budowlanego Paula Kieschkego, a po jego śmierci przez tajnego radcę budowlanego Alfreda Bohnstedta. W Gdańsku nadzór sprawował architekt Heinrich Lehmbeck, rządowy radca budowlany, prace budowlane prowadzili architekci Steinicke i Goehrtz. Wyposażeniem kierował architekt Paul Feyerabendt. <br/><br/> | ||
Stylem budynek nawiązywał do architektury barokowej. Zbudowano go na planie zbliżonym do prostokąta z licznymi aneksami. Miał dwie kondygnacje z mieszkalnym poddaszem, wysoki łamany dach, elewacje tynkowane z boniowaniem na narożach. Na parterze usytuowano reprezentacyjną salę, salon, pokój przyjęć i jadalnię, na piętrze pokoje mieszkalne, sypialnię, pokój śniadaniowy. <br/><br/> | Stylem budynek nawiązywał do architektury barokowej. Zbudowano go na planie zbliżonym do prostokąta z licznymi aneksami. Miał dwie kondygnacje z mieszkalnym poddaszem, wysoki łamany dach, elewacje tynkowane z boniowaniem na narożach. Na parterze usytuowano reprezentacyjną salę, salon, pokój przyjęć i jadalnię, na piętrze pokoje mieszkalne, sypialnię, pokój śniadaniowy. <br/><br/> | ||
| − | W okresie [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1920–1939 | II Wolnego Miasta Gdańska]] dom był rezydencją prezydenta [[SENAT II WOLNEGO MIASTA GDAŃSKA 1920–1939 | Senatu]]. W latach 1943–1944 w jego podziemiach zbudowano – zachowany do dzisiaj – potężny schron przeciwlotniczy z żelbetu. Budynek został zniszczony w 1945, obecnie w jego miejscu znajduje się [[ZIELENIAK | Zieleniak]]. {{author: WS}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Przestrzeń miasta]] | + | W okresie [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1920–1939 | II Wolnego Miasta Gdańska]] dom był rezydencją prezydenta [[SENAT II WOLNEGO MIASTA GDAŃSKA 1920–1939 | Senatu]]. W latach 1943–1944 w jego podziemiach zbudowano – zachowany do dzisiaj – potężny schron przeciwlotniczy z żelbetu. Budynek został zniszczony w 1945, obecnie w jego miejscu znajduje się [[ZIELENIAK, wysokościowiec | Zieleniak]]. {{author: WS}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Przestrzeń miasta]] |
Aktualna wersja na dzień 12:18, 9 paź 2023
_prezydenta_rejencji-_123.jpg)
_prezydenta_rejencji.jpg)
DOM (Willa) PREZYDENTA REJENCJI (Haus des Regierungspräsidenten), w narożu Stadtgraben (ul. Podwale Grodzkie) i Hansaplatz ( pl. Hanzy). Zbudowany w latach 1904–1906, na terenach pofortecznych, na potrzeby prezydentów rejencji gdańskiej, do tej pory mieszkających w wynajmowanych lokalach. Powstał według projektu opracowanego w Ministerstwie Robót Publicznych w Berlinie pod kierunkiem tajnego radcy budowlanego Paula Kieschkego, a po jego śmierci przez tajnego radcę budowlanego Alfreda Bohnstedta. W Gdańsku nadzór sprawował architekt Heinrich Lehmbeck, rządowy radca budowlany, prace budowlane prowadzili architekci Steinicke i Goehrtz. Wyposażeniem kierował architekt Paul Feyerabendt.
Stylem budynek nawiązywał do architektury barokowej. Zbudowano go na planie zbliżonym do prostokąta z licznymi aneksami. Miał dwie kondygnacje z mieszkalnym poddaszem, wysoki łamany dach, elewacje tynkowane z boniowaniem na narożach. Na parterze usytuowano reprezentacyjną salę, salon, pokój przyjęć i jadalnię, na piętrze pokoje mieszkalne, sypialnię, pokój śniadaniowy.
W okresie II Wolnego Miasta Gdańska dom był rezydencją prezydenta Senatu. W latach 1943–1944 w jego podziemiach zbudowano – zachowany do dzisiaj – potężny schron przeciwlotniczy z żelbetu. Budynek został zniszczony w 1945, obecnie w jego miejscu znajduje się Zieleniak.
