POSSELIUS JOHANN, lekarz
| Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File: Johann_Joachim_Posselius.jpg |thumb| Johann Joachim Posselius, figura nagrobna w [[KOŚCIÓŁ ŚW. MIKOŁAJA| kościele św. Mikołaja]] w Gdańsku]] | [[File: Johann_Joachim_Posselius.jpg |thumb| Johann Joachim Posselius, figura nagrobna w [[KOŚCIÓŁ ŚW. MIKOŁAJA| kościele św. Mikołaja]] w Gdańsku]] | ||
'''JOHANN JOACHIM POSSELIUS''' (Posell, Poschel) (około 1574 Rostock, Meklemburgia – 4 IV 1625 Gdańsk), lekarz. Syn Johannesa (1528–1591), profesora uniwersytetu w Rostocku i Anny z domu Oldenburg. Ukończył studia lekarskie w Wiedniu, od 1601 kontynuował naukę w Strasburgu. Był wychowawcą Piotra Kostki (1588–1657), późniejszego podkomorzego malborskiego i chełmińskiego. Po ukończeniu przez Piotra kolegium jezuickiego w Braniewie, wyruszył z nim w 1604 w podróż edukacyjną po Włoszech, był w Wenecji, w Padwie, Bolonii i Florencji. W Bolonii uzyskał doktorat z filozofii i medycyny. Ze swoim podopiecznym wrócił w 1605 do Polski, był świadkiem ślubu króla Zygmunta III Wazy z Konstancją z Habsburgów. Nadal opiekując się Piotrem Kostką w 1607 ponownie przebywał w Bolonii, wraz z podopiecznym w orszaku marszałka wielkiego koronnego Zygmunta Myszkowskiego podróżował po Anglii, Francji i Hiszpanii. <br/><br/> | '''JOHANN JOACHIM POSSELIUS''' (Posell, Poschel) (około 1574 Rostock, Meklemburgia – 4 IV 1625 Gdańsk), lekarz. Syn Johannesa (1528–1591), profesora uniwersytetu w Rostocku i Anny z domu Oldenburg. Ukończył studia lekarskie w Wiedniu, od 1601 kontynuował naukę w Strasburgu. Był wychowawcą Piotra Kostki (1588–1657), późniejszego podkomorzego malborskiego i chełmińskiego. Po ukończeniu przez Piotra kolegium jezuickiego w Braniewie, wyruszył z nim w 1604 w podróż edukacyjną po Włoszech, był w Wenecji, w Padwie, Bolonii i Florencji. W Bolonii uzyskał doktorat z filozofii i medycyny. Ze swoim podopiecznym wrócił w 1605 do Polski, był świadkiem ślubu króla Zygmunta III Wazy z Konstancją z Habsburgów. Nadal opiekując się Piotrem Kostką w 1607 ponownie przebywał w Bolonii, wraz z podopiecznym w orszaku marszałka wielkiego koronnego Zygmunta Myszkowskiego podróżował po Anglii, Francji i Hiszpanii. <br/><br/> | ||
| − | Od 1608 w Gdańsku lekarz prywatny i jednocześnie lekarz cystersów z klasztoru w Pelplinie, w którym ufundował ołtarz św. Anny, Elżbiety i Jadwigi. Za sprawą rodziny Kostków w 1609 otrzymał tytuł lekarza nadwornego króla Zygmunta III, pod koniec życia leczył królewską siostrę Annę Wazównę (zm. 1625) rezydującą w Golubiu i w Brodnicy. Był autorem (pozostającej w rękopisie) ''Historii rerum Polonicarum et Pruthenarium ab a. 1389 ad a. 1623'' (''Historia spraw Polski i Prus od r. 1389 do r. 1623''), materiały do której zbierał od czasów służby u Kostków, mocno akcentując ich rolę w dziejach kraju. <br/><br/> | + | Od 1608 w Gdańsku lekarz prywatny i jednocześnie lekarz cystersów z klasztoru w Pelplinie, w którym ufundował ołtarz św. Anny, Elżbiety i Jadwigi (przypuszcza się, że na obrazie z predelli tego ołtarza, przedstawiającym św. Elżbietę opatrującą chorego, towarzyszący jej medyk ma jego rysy). Za sprawą rodziny Kostków w 1609 otrzymał tytuł lekarza nadwornego króla Zygmunta III, pod koniec życia leczył królewską siostrę Annę Wazównę (zm. 1625) rezydującą w Golubiu i w Brodnicy. Był autorem (pozostającej w rękopisie) ''Historii rerum Polonicarum et Pruthenarium ab a. 1389 ad a. 1623'' (''Historia spraw Polski i Prus od r. 1389 do r. 1623''), materiały do której zbierał od czasów służby u Kostków, mocno akcentując ich rolę w dziejach kraju. <br/><br/> |
Katolik, od ślubu w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]] 17 VI 1608 żonaty był z luteranką Barbarą Anną, córką Philippa Friesego (1535–1592), ławnika gdańskiego (od 1574), rajcy (od 1587) i sędziego (w 1588), wdową po poślubionym w 1595 kupcu Eduardzie Blömke (1568–1602). Własnego potomstwa nie pozostawił, był wychowawcą pasierbicy Amelii Blömke (1597–1644), bratanicy m.in. Anny, żony burmistrza [[SCHACHMANN BARTHOLOMÄUS, burmistrz Gdańska | Bartholomäusa Schachmanna]]. Na ślubie Amelii w 1621 z gdańszczaninem Nathanaelem von Tiedemannem (1596–1653), honorowym delegatem polskiej królowej Konstancji z Habsburgów, żony króla Zygmunta III Wazy, był burmistrz gdański [[BODECK VALENTIN von, burmistrz Gdańska | Valentin von Bodeck]]. <br/><br/> | Katolik, od ślubu w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]] 17 VI 1608 żonaty był z luteranką Barbarą Anną, córką Philippa Friesego (1535–1592), ławnika gdańskiego (od 1574), rajcy (od 1587) i sędziego (w 1588), wdową po poślubionym w 1595 kupcu Eduardzie Blömke (1568–1602). Własnego potomstwa nie pozostawił, był wychowawcą pasierbicy Amelii Blömke (1597–1644), bratanicy m.in. Anny, żony burmistrza [[SCHACHMANN BARTHOLOMÄUS, burmistrz Gdańska | Bartholomäusa Schachmanna]]. Na ślubie Amelii w 1621 z gdańszczaninem Nathanaelem von Tiedemannem (1596–1653), honorowym delegatem polskiej królowej Konstancji z Habsburgów, żony króla Zygmunta III Wazy, był burmistrz gdański [[BODECK VALENTIN von, burmistrz Gdańska | Valentin von Bodeck]]. <br/><br/> | ||
| − | Wedle współczesnych zmarł z powodu gwałtownej goraczki po | + | Wedle współczesnych zmarł z powodu gwałtownej goraczki po długotrwałej czwartaczce. Pochowany 8 IV 1625 w [[KOŚCIÓŁ ŚW. MIKOŁAJA| kościele św. Mikołaja]] w Gdańsku, zachowało się zamówione przez niego jeszcze za życia epitafium. {{author: BŚ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 11:08, 4 paź 2023
JOHANN JOACHIM POSSELIUS (Posell, Poschel) (około 1574 Rostock, Meklemburgia – 4 IV 1625 Gdańsk), lekarz. Syn Johannesa (1528–1591), profesora uniwersytetu w Rostocku i Anny z domu Oldenburg. Ukończył studia lekarskie w Wiedniu, od 1601 kontynuował naukę w Strasburgu. Był wychowawcą Piotra Kostki (1588–1657), późniejszego podkomorzego malborskiego i chełmińskiego. Po ukończeniu przez Piotra kolegium jezuickiego w Braniewie, wyruszył z nim w 1604 w podróż edukacyjną po Włoszech, był w Wenecji, w Padwie, Bolonii i Florencji. W Bolonii uzyskał doktorat z filozofii i medycyny. Ze swoim podopiecznym wrócił w 1605 do Polski, był świadkiem ślubu króla Zygmunta III Wazy z Konstancją z Habsburgów. Nadal opiekując się Piotrem Kostką w 1607 ponownie przebywał w Bolonii, wraz z podopiecznym w orszaku marszałka wielkiego koronnego Zygmunta Myszkowskiego podróżował po Anglii, Francji i Hiszpanii.
Od 1608 w Gdańsku lekarz prywatny i jednocześnie lekarz cystersów z klasztoru w Pelplinie, w którym ufundował ołtarz św. Anny, Elżbiety i Jadwigi (przypuszcza się, że na obrazie z predelli tego ołtarza, przedstawiającym św. Elżbietę opatrującą chorego, towarzyszący jej medyk ma jego rysy). Za sprawą rodziny Kostków w 1609 otrzymał tytuł lekarza nadwornego króla Zygmunta III, pod koniec życia leczył królewską siostrę Annę Wazównę (zm. 1625) rezydującą w Golubiu i w Brodnicy. Był autorem (pozostającej w rękopisie) Historii rerum Polonicarum et Pruthenarium ab a. 1389 ad a. 1623 (Historia spraw Polski i Prus od r. 1389 do r. 1623), materiały do której zbierał od czasów służby u Kostków, mocno akcentując ich rolę w dziejach kraju.
Katolik, od ślubu w kościele Najświętszej Marii Panny 17 VI 1608 żonaty był z luteranką Barbarą Anną, córką Philippa Friesego (1535–1592), ławnika gdańskiego (od 1574), rajcy (od 1587) i sędziego (w 1588), wdową po poślubionym w 1595 kupcu Eduardzie Blömke (1568–1602). Własnego potomstwa nie pozostawił, był wychowawcą pasierbicy Amelii Blömke (1597–1644), bratanicy m.in. Anny, żony burmistrza Bartholomäusa Schachmanna. Na ślubie Amelii w 1621 z gdańszczaninem Nathanaelem von Tiedemannem (1596–1653), honorowym delegatem polskiej królowej Konstancji z Habsburgów, żony króla Zygmunta III Wazy, był burmistrz gdański Valentin von Bodeck.
Wedle współczesnych zmarł z powodu gwałtownej goraczki po długotrwałej czwartaczce. Pochowany 8 IV 1625 w kościele św. Mikołaja w Gdańsku, zachowało się zamówione przez niego jeszcze za życia epitafium.
