OBLACI
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''OBLACI''', Zgromadzenie Misjonarzy Oblatów Najświętszej i Niepokalanej Panny Maryi, zał. 1816 we Francji, zatwierdzone przez papieża 1826. Pierwsze klasztory na ziemiach pol. w Piekarach Śląskich (1919) i Krotoszynie (1920). Zgodnie z nazwą (łac. oblatio – oznacza ofiarę, dar ofiarny) o. poświęcają się działalności misyjnej, pracy wśród młodzieży, głoszeniu rekolekcji i tzw. misji ludowych oraz szeroko pojętej działalności duszpasterskiej. W Gd. od 1947, objęli zniszczony podczas działań wojennych q kośc. św. Józefa na Starym Mieście oraz znajdujące się w sąsiedztwie kośc. nieruchomości poklasztorne, dawniej należące do zakonu q karmelitów przy ul. Elżbietańskiej 9/10 oraz Podbielańskiej 12/13. Po uzyskaniu 1948 pozwolenia na odbudowę obiektów o. jeszcze w tym samym roku zorganizowali posługę duszpasterską, wykorzystując najmniej zniszczoną w kompleksie kaplicę płn., tzw. Spowiednią (ob. Matki Boskiej Szkaplerznej), i tworząc prowizoryczny dom zakonny w pomieszczeniach wygospodarowanych z krużganka dawnego klasztoru. W 1949 powiększona do 4 osób wspólnota o. przeniosła się do odbudowanych pomieszczeń na piętrze płd.-zach. skrzydła klasztoru (od strony ul. Elżbietańskiej). Pełna odbudowa klasztoru nastąpiła 1970, po renowacji skrzydła płn. (od strony ul. Podbielańskiej). W 1953 o. przenieśli sprawowanie kultu i sakramentów do odbudowanego kośc. św. Józefa. Od 1964, po ustanowieniu Wieczystej Adoracji Najświętszego Sakramentu, zakonnicy pełnią stały, popularny w Gd. dyżur spowiedniczy w konfesjonale Kaplicy MB Szkaplerznej, w dni powszednie spowiadając od 500 do 1000 penitentów dziennie (w Roku Jubileuszowym 2000 obsłużyli w ten sposób 100 tys. osób). Do innych zadań o. gd. należy głoszenie rekolekcji i misji św. w innych parafiach archidiecezji, wspomaganie duszpasterzy podczas letnich urlopów, itp. W 2007 konwent o. w Gd. liczył 13 osób. {{author: SK}} [[Category: Encyklopedia]] | + | '''OBLACI''', Zgromadzenie Misjonarzy Oblatów Najświętszej i Niepokalanej Panny Maryi, zał. 1816 we Francji, zatwierdzone przez papieża 1826. Pierwsze klasztory na ziemiach pol. w Piekarach Śląskich (1919) i Krotoszynie (1920). Zgodnie z nazwą (łac. ''oblatio'' – oznacza ofiarę, dar ofiarny) o. poświęcają się działalności misyjnej, pracy wśród młodzieży, głoszeniu rekolekcji i tzw. misji ludowych oraz szeroko pojętej działalności duszpasterskiej. W Gd. od 1947, objęli zniszczony podczas działań wojennych q kośc. św. Józefa na Starym Mieście oraz znajdujące się w sąsiedztwie kośc. nieruchomości poklasztorne, dawniej należące do zakonu q karmelitów przy ul. Elżbietańskiej 9/10 oraz Podbielańskiej 12/13. Po uzyskaniu 1948 pozwolenia na odbudowę obiektów o. jeszcze w tym samym roku zorganizowali posługę duszpasterską, wykorzystując najmniej zniszczoną w kompleksie kaplicę płn., tzw. Spowiednią (ob. Matki Boskiej Szkaplerznej), i tworząc prowizoryczny dom zakonny w pomieszczeniach wygospodarowanych z krużganka dawnego klasztoru. W 1949 powiększona do 4 osób wspólnota o. przeniosła się do odbudowanych pomieszczeń na piętrze płd.-zach. skrzydła klasztoru (od strony ul. Elżbietańskiej). Pełna odbudowa klasztoru nastąpiła 1970, po renowacji skrzydła płn. (od strony ul. Podbielańskiej). W 1953 o. przenieśli sprawowanie kultu i sakramentów do odbudowanego kośc. św. Józefa. Od 1964, po ustanowieniu Wieczystej Adoracji Najświętszego Sakramentu, zakonnicy pełnią stały, popularny w Gd. dyżur spowiedniczy w konfesjonale Kaplicy MB Szkaplerznej, w dni powszednie spowiadając od 500 do 1000 penitentów dziennie (w Roku Jubileuszowym 2000 obsłużyli w ten sposób 100 tys. osób). Do innych zadań o. gd. należy głoszenie rekolekcji i misji św. w innych parafiach archidiecezji, wspomaganie duszpasterzy podczas letnich urlopów, itp. W 2007 konwent o. w Gd. liczył 13 osób. {{author: SK}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 21:34, 8 mar 2013
OBLACI, Zgromadzenie Misjonarzy Oblatów Najświętszej i Niepokalanej Panny Maryi, zał. 1816 we Francji, zatwierdzone przez papieża 1826. Pierwsze klasztory na ziemiach pol. w Piekarach Śląskich (1919) i Krotoszynie (1920). Zgodnie z nazwą (łac. oblatio – oznacza ofiarę, dar ofiarny) o. poświęcają się działalności misyjnej, pracy wśród młodzieży, głoszeniu rekolekcji i tzw. misji ludowych oraz szeroko pojętej działalności duszpasterskiej. W Gd. od 1947, objęli zniszczony podczas działań wojennych q kośc. św. Józefa na Starym Mieście oraz znajdujące się w sąsiedztwie kośc. nieruchomości poklasztorne, dawniej należące do zakonu q karmelitów przy ul. Elżbietańskiej 9/10 oraz Podbielańskiej 12/13. Po uzyskaniu 1948 pozwolenia na odbudowę obiektów o. jeszcze w tym samym roku zorganizowali posługę duszpasterską, wykorzystując najmniej zniszczoną w kompleksie kaplicę płn., tzw. Spowiednią (ob. Matki Boskiej Szkaplerznej), i tworząc prowizoryczny dom zakonny w pomieszczeniach wygospodarowanych z krużganka dawnego klasztoru. W 1949 powiększona do 4 osób wspólnota o. przeniosła się do odbudowanych pomieszczeń na piętrze płd.-zach. skrzydła klasztoru (od strony ul. Elżbietańskiej). Pełna odbudowa klasztoru nastąpiła 1970, po renowacji skrzydła płn. (od strony ul. Podbielańskiej). W 1953 o. przenieśli sprawowanie kultu i sakramentów do odbudowanego kośc. św. Józefa. Od 1964, po ustanowieniu Wieczystej Adoracji Najświętszego Sakramentu, zakonnicy pełnią stały, popularny w Gd. dyżur spowiedniczy w konfesjonale Kaplicy MB Szkaplerznej, w dni powszednie spowiadając od 500 do 1000 penitentów dziennie (w Roku Jubileuszowym 2000 obsłużyli w ten sposób 100 tys. osób). Do innych zadań o. gd. należy głoszenie rekolekcji i misji św. w innych parafiach archidiecezji, wspomaganie duszpasterzy podczas letnich urlopów, itp. W 2007 konwent o. w Gd. liczył 13 osób.
