FISCHER JOHANN GOTTLIEB, jubiler
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
[[File: Johann_Gottlieb_Fischer.jpg |thumb| Talerz srebrny, między innymi z monogramem Johanna Gottlieba Fischera]] | [[File: Johann_Gottlieb_Fischer.jpg |thumb| Talerz srebrny, między innymi z monogramem Johanna Gottlieba Fischera]] | ||
| − | '''JOHANN GOTTLIEB FISCHER''' (6 I 1742 Gdańsk – 12 XII 1820 Gdańsk), jubiler. Syn gdańskiego lekarza Johanna Gottlieba Fischera. Przed 1769 był czeladnikiem w Hamburgu. Jako czeladnik w Gdańsku od 1769 praktykował u mistrza Wilhelma Rathsa (7 IX 1699 – 23 XI 1777). Od 4 X 1770 mistrz złotniczy, po przyjęciu jego pracy wykonanej u mistrza Friedricha Wilhelma Endego I (13 X 1720 – 2 X 1799). | + | '''JOHANN GOTTLIEB FISCHER''' (6 I 1742 Gdańsk – 12 XII 1820 Gdańsk), jubiler. Syn gdańskiego lekarza Johanna Gottlieba Fischera. Przed 1769 był czeladnikiem w Hamburgu. Jako czeladnik w Gdańsku od 1769 praktykował u mistrza Wilhelma Rathsa (7 IX 1699 – 23 XI 1777). Od 4 X 1770 mistrz złotniczy, po przyjęciu jego pracy wykonanej u mistrza Friedricha Wilhelma Endego I (13 X 1720 – 2 X 1799). 12 X 1770 za 200 florenów nabył [[OBYWATELSTWO MIEJSKIE | obywatelstwo Gdańska]]. <br/><br/> |
W 1808–1817 posiadał zakład przy Goldschmiedegasse 26 (ul. Złotników). W latach 1792, 1796, 1800, 1804 i 1808 był starszym cechu złotników (zob. [[ZŁOTNICTWO | złotnictwo]]) w Gdańsku w 1795, 1799 i 1807 kompanem (podstarszym). Pracowali u niego czeladnicy Johann Conrad Weiss (Weis, Weisz; ? Bayreuth – 1811), Christian Simon Klausen (zapisany na cztery lata od końca 1806) i Johann Conrad Weill (zapisany na cztery lata od 1805). Prace mistrzowskie pod jego kierunkiem wykonali Johann Carl Ende (13 XI 1763 – 25 I 1804) i [[ULRICH JOHANN GOTTLIEB, jubiler | Johann Gottlieb Ulrich]], zaś uczniami, którzy ukończyli naukę z dyplomem, byli zapisany w 1773 Carl Gottfried Krause, Karel Sielbermahn (1779), Andreas Silberman (1785), Johann Nathanael Krebs (1791) i Johann Carl Brentke (1802).<br/><br/> | W 1808–1817 posiadał zakład przy Goldschmiedegasse 26 (ul. Złotników). W latach 1792, 1796, 1800, 1804 i 1808 był starszym cechu złotników (zob. [[ZŁOTNICTWO | złotnictwo]]) w Gdańsku w 1795, 1799 i 1807 kompanem (podstarszym). Pracowali u niego czeladnicy Johann Conrad Weiss (Weis, Weisz; ? Bayreuth – 1811), Christian Simon Klausen (zapisany na cztery lata od końca 1806) i Johann Conrad Weill (zapisany na cztery lata od 1805). Prace mistrzowskie pod jego kierunkiem wykonali Johann Carl Ende (13 XI 1763 – 25 I 1804) i [[ULRICH JOHANN GOTTLIEB, jubiler | Johann Gottlieb Ulrich]], zaś uczniami, którzy ukończyli naukę z dyplomem, byli zapisany w 1773 Carl Gottfried Krause, Karel Sielbermahn (1779), Andreas Silberman (1785), Johann Nathanael Krebs (1791) i Johann Carl Brentke (1802).<br/><br/> | ||
Od 19 V 1802 wdowiec. Pochowany na cmentarzu Najświętszej Marii Panny ([[CMENTARZE NA TERENIE ŚRÓDMIEŚCIA. ZESPÓŁ U PODNÓŻA GRODZISKA| Cmentarze na terenie Śródmieścia. Zespół u Podnóża Grodziska]]) przy obecnej ul. 3 Maja. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | Od 19 V 1802 wdowiec. Pochowany na cmentarzu Najświętszej Marii Panny ([[CMENTARZE NA TERENIE ŚRÓDMIEŚCIA. ZESPÓŁ U PODNÓŻA GRODZISKA| Cmentarze na terenie Śródmieścia. Zespół u Podnóża Grodziska]]) przy obecnej ul. 3 Maja. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 11:21, 5 wrz 2023
JOHANN GOTTLIEB FISCHER (6 I 1742 Gdańsk – 12 XII 1820 Gdańsk), jubiler. Syn gdańskiego lekarza Johanna Gottlieba Fischera. Przed 1769 był czeladnikiem w Hamburgu. Jako czeladnik w Gdańsku od 1769 praktykował u mistrza Wilhelma Rathsa (7 IX 1699 – 23 XI 1777). Od 4 X 1770 mistrz złotniczy, po przyjęciu jego pracy wykonanej u mistrza Friedricha Wilhelma Endego I (13 X 1720 – 2 X 1799). 12 X 1770 za 200 florenów nabył obywatelstwo Gdańska.
W 1808–1817 posiadał zakład przy Goldschmiedegasse 26 (ul. Złotników). W latach 1792, 1796, 1800, 1804 i 1808 był starszym cechu złotników (zob. złotnictwo) w Gdańsku w 1795, 1799 i 1807 kompanem (podstarszym). Pracowali u niego czeladnicy Johann Conrad Weiss (Weis, Weisz; ? Bayreuth – 1811), Christian Simon Klausen (zapisany na cztery lata od końca 1806) i Johann Conrad Weill (zapisany na cztery lata od 1805). Prace mistrzowskie pod jego kierunkiem wykonali Johann Carl Ende (13 XI 1763 – 25 I 1804) i Johann Gottlieb Ulrich, zaś uczniami, którzy ukończyli naukę z dyplomem, byli zapisany w 1773 Carl Gottfried Krause, Karel Sielbermahn (1779), Andreas Silberman (1785), Johann Nathanael Krebs (1791) i Johann Carl Brentke (1802).
Od 19 V 1802 wdowiec. Pochowany na cmentarzu Najświętszej Marii Panny ( Cmentarze na terenie Śródmieścia. Zespół u Podnóża Grodziska) przy obecnej ul. 3 Maja.
