KINAL STANISŁAW, działacz opozycji demokratycznej
(korekta_EJ) |
|||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
'''STANISŁAW KINAL''' (ur. 14 X 1947 Stodoły, powiat Mogilno), działacz opozycji demokratycznej. W 1972 ukończył jedną klasę w Szkole Rzemiosł Budowlanych w Lęborku przy 72 Zgromadzeniu Ochotniczych Hufców Pracy, z zawodu murarz. Od lutego do maja 1969 zatrudniony był w Zakładach Mechanicznych im. Gen. Świerczewskiego w Elblągu, od grudnia 1969 do marca 1973 pracował w tamtejszym Zakładzie Armatury Samochodowej, od kwietnia do maja 1973 w elbląskim Przedsiębiorstwie Budowy Urządzeń Gazowniczych, od czerwca 1973 do listopada 1977 w Zakładzie Naprawy Samochodów w tym samym mieście, od grudnia 1977 do lipca 1979 był kierowcą w Wojewódzkim Przedsiębiorstwie Komunikacji w Elblągu. <br/><br/> | '''STANISŁAW KINAL''' (ur. 14 X 1947 Stodoły, powiat Mogilno), działacz opozycji demokratycznej. W 1972 ukończył jedną klasę w Szkole Rzemiosł Budowlanych w Lęborku przy 72 Zgromadzeniu Ochotniczych Hufców Pracy, z zawodu murarz. Od lutego do maja 1969 zatrudniony był w Zakładach Mechanicznych im. Gen. Świerczewskiego w Elblągu, od grudnia 1969 do marca 1973 pracował w tamtejszym Zakładzie Armatury Samochodowej, od kwietnia do maja 1973 w elbląskim Przedsiębiorstwie Budowy Urządzeń Gazowniczych, od czerwca 1973 do listopada 1977 w Zakładzie Naprawy Samochodów w tym samym mieście, od grudnia 1977 do lipca 1979 był kierowcą w Wojewódzkim Przedsiębiorstwie Komunikacji w Elblągu. <br/><br/> | ||
| − | W Gdańsku od 25 VIII 1979 do 18 VI 1984 pracował w Wojewódzkim Przedsiębiorstwie Komunikacyjnym, motorniczy w zajezdni tramwajowej w Gdańsku-Wrzeszczu przy ul. Wita Stwosza. W [[SIERPIEŃ 1980 | Sierpniu ’80]], 15 tego miesiąca, przyłączył się do akcji solidarnościowej pracowników komunikacji miejskiej wspierających rozpoczęty dzień wcześniej strajk w [[STOCZNIA GDAŃSKA | Stoczni Gdańskiej]]. Motorniczowie, którzy rano przyjechali do pracy nocnymi autobusami i tramwajami, nie wchodzili na dyspozytornię i nie pobierali kart wyjazdu. Jego skład tramwajowy podstawiony został jako pierwszy do wyjazdu z bazy i to jego zwłaszcza dyrektor Zakładu Tramwajowego Konrad Stróżański, z użyciem groźby natychmiastowego i dyscyplinarnego zwolnienia, próbował nakłonić do podjęcia pracy. By przetrzymać presję ze strony przełożonego, zamknął się nawet w ubikacji, a ponieważ inni motorniczowie nie kwapili się, by wsiąść za niego do pierwszego składu, tramwaje ostatecznie nie wyjechały. Tym samym, obok [[POSYNIAK MARIAN, działacz opozycji demokratycznej | Mariana Posynaka]] z zajezdni autobusowej przy ul. Karola Marksa (al. Józefa Hallera), był tym, który w Sierpniu ’80 rozpoczął strajk trójmiejskiej komunikacji. Po zawiązaniu akcji protestacyjnej uczestnik strajku. Od 1 IX 1980 członek NSZZ „Solidarność”. Od 20 XI 1984 do 28 VIII 1987 pracował jako obserwator ruchu w Zakładzie Komunikacji Miejskiej Gdańsk. {{author:ArKa}} | + | W Gdańsku od 25 VIII 1979 do 18 VI 1984 pracował w Wojewódzkim Przedsiębiorstwie Komunikacyjnym ([[GDAŃSKIE AUTOBUSY I TRAMWAJE | Gdańskie Autobusy i Tramwaje]]), motorniczy w zajezdni tramwajowej w Gdańsku-Wrzeszczu przy ul. Wita Stwosza. W [[SIERPIEŃ 1980 | Sierpniu ’80]], 15 tego miesiąca, przyłączył się do akcji solidarnościowej pracowników komunikacji miejskiej wspierających rozpoczęty dzień wcześniej strajk w [[STOCZNIA GDAŃSKA | Stoczni Gdańskiej]]. Motorniczowie, którzy rano przyjechali do pracy nocnymi autobusami i tramwajami, nie wchodzili na dyspozytornię i nie pobierali kart wyjazdu. Jego skład tramwajowy podstawiony został jako pierwszy do wyjazdu z bazy i to jego zwłaszcza dyrektor Zakładu Tramwajowego Konrad Stróżański, z użyciem groźby natychmiastowego i dyscyplinarnego zwolnienia, próbował nakłonić do podjęcia pracy. By przetrzymać presję ze strony przełożonego, zamknął się nawet w ubikacji, a ponieważ inni motorniczowie nie kwapili się, by wsiąść za niego do pierwszego składu, tramwaje ostatecznie nie wyjechały. Tym samym, obok [[POSYNIAK MARIAN, działacz opozycji demokratycznej | Mariana Posynaka]] z zajezdni autobusowej przy ul. Karola Marksa (al. Józefa Hallera), był tym, który w Sierpniu ’80 rozpoczął strajk trójmiejskiej komunikacji. Po zawiązaniu akcji protestacyjnej uczestnik strajku. Od 1 IX 1980 członek NSZZ „Solidarność”. Od 20 XI 1984 do 28 VIII 1987 pracował jako obserwator ruchu w Zakładzie Komunikacji Miejskiej Gdańsk. {{author:ArKa}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
| − | + | ||
| − | [[Category: | + | |
Wersja z 14:50, 16 sie 2023
STANISŁAW KINAL (ur. 14 X 1947 Stodoły, powiat Mogilno), działacz opozycji demokratycznej. W 1972 ukończył jedną klasę w Szkole Rzemiosł Budowlanych w Lęborku przy 72 Zgromadzeniu Ochotniczych Hufców Pracy, z zawodu murarz. Od lutego do maja 1969 zatrudniony był w Zakładach Mechanicznych im. Gen. Świerczewskiego w Elblągu, od grudnia 1969 do marca 1973 pracował w tamtejszym Zakładzie Armatury Samochodowej, od kwietnia do maja 1973 w elbląskim Przedsiębiorstwie Budowy Urządzeń Gazowniczych, od czerwca 1973 do listopada 1977 w Zakładzie Naprawy Samochodów w tym samym mieście, od grudnia 1977 do lipca 1979 był kierowcą w Wojewódzkim Przedsiębiorstwie Komunikacji w Elblągu.
W Gdańsku od 25 VIII 1979 do 18 VI 1984 pracował w Wojewódzkim Przedsiębiorstwie Komunikacyjnym ( Gdańskie Autobusy i Tramwaje), motorniczy w zajezdni tramwajowej w Gdańsku-Wrzeszczu przy ul. Wita Stwosza. W Sierpniu ’80, 15 tego miesiąca, przyłączył się do akcji solidarnościowej pracowników komunikacji miejskiej wspierających rozpoczęty dzień wcześniej strajk w Stoczni Gdańskiej. Motorniczowie, którzy rano przyjechali do pracy nocnymi autobusami i tramwajami, nie wchodzili na dyspozytornię i nie pobierali kart wyjazdu. Jego skład tramwajowy podstawiony został jako pierwszy do wyjazdu z bazy i to jego zwłaszcza dyrektor Zakładu Tramwajowego Konrad Stróżański, z użyciem groźby natychmiastowego i dyscyplinarnego zwolnienia, próbował nakłonić do podjęcia pracy. By przetrzymać presję ze strony przełożonego, zamknął się nawet w ubikacji, a ponieważ inni motorniczowie nie kwapili się, by wsiąść za niego do pierwszego składu, tramwaje ostatecznie nie wyjechały. Tym samym, obok Mariana Posynaka z zajezdni autobusowej przy ul. Karola Marksa (al. Józefa Hallera), był tym, który w Sierpniu ’80 rozpoczął strajk trójmiejskiej komunikacji. Po zawiązaniu akcji protestacyjnej uczestnik strajku. Od 1 IX 1980 członek NSZZ „Solidarność”. Od 20 XI 1984 do 28 VIII 1987 pracował jako obserwator ruchu w Zakładzie Komunikacji Miejskiej Gdańsk.
