|
|
| Linia 1: |
Linia 1: |
| | {{paper}} | | {{paper}} |
| − | [[File:Antkiewicz Aleksy Pracownia .JPG|thumb|Antkiewicz Aleksy Pracownia ]]ANTKIEWICZ ALEKSY (12 XI 1923 Katlewo k. Nowego Miasta Lubawskiego – 3 IV 2005 Gdańsk), pięściarz, wicemistrz olimpijski, trener. Od 1926 mieszkał w Gdyni. Zawodnik Gromu Gdynia (1945) i GKS Wybrzeże. Brązowy medalista na IO 1948 (13 VIII, Londyn), srebrny 1952 (Helsinki). Brązowy medalista ME 1953 (Warszawa). Pięciokrotny mistrz Polski, 13 występów w drużynie nar. Stoczył 250 walk: 215 zwycięstw, 8 remisów, 27 porażek. Trener GKS Wybrzeże (od 1955) i Czarnych Słupsk (1974–89). Nosił przydomek Bombardier z Wybrzeża. W 1948 laureat „Przeglądu Sportowego” na najlepszego sportowca Polski. Odznaczony Krzyżem Kawa- lerskim OOP. Od 1999 honorowy obywatel Słupska. W 2009 jego imieniem nazwano jedną z ulic Gd. {{author:MA}} [[Category: Encyklopedia]] | + | [[File:Antkiewicz Aleksy Pracownia .JPG|thumb|Aleksy Antkiewicz z trenerem Feliksem Stammem, 1947]]ANTKIEWICZ ALEKSY (12 XI 1923 Katlewo k. Nowego Miasta Lubawskiego – 3 IV 2005 Gdańsk), pięściarz, wicemistrz olimpijski, trener. Od 1926 mieszkał w Gdyni. Zawodnik Gromu Gdynia (1945) i GKS Wybrzeże. Brązowy medalista na IO 1948 (13 VIII, Londyn), srebrny 1952 (Helsinki). Brązowy medalista ME 1953 (Warszawa). Pięciokrotny mistrz Polski, 13 występów w drużynie nar. Stoczył 250 walk: 215 zwycięstw, 8 remisów, 27 porażek. Trener GKS Wybrzeże (od 1955) i Czarnych Słupsk (1974–89). Nosił przydomek Bombardier z Wybrzeża. W 1948 laureat „Przeglądu Sportowego” na najlepszego sportowca Polski. Odznaczony Krzyżem Kawa- lerskim OOP. Od 1999 honorowy obywatel Słupska. W 2009 jego imieniem nazwano jedną z ulic Gd. {{author:MA}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 17:56, 21 lis 2012
ANTKIEWICZ ALEKSY (12 XI 1923 Katlewo k. Nowego Miasta Lubawskiego – 3 IV 2005 Gdańsk), pięściarz, wicemistrz olimpijski, trener. Od 1926 mieszkał w Gdyni. Zawodnik Gromu Gdynia (1945) i GKS Wybrzeże. Brązowy medalista na IO 1948 (13 VIII, Londyn), srebrny 1952 (Helsinki). Brązowy medalista ME 1953 (Warszawa). Pięciokrotny mistrz Polski, 13 występów w drużynie nar. Stoczył 250 walk: 215 zwycięstw, 8 remisów, 27 porażek. Trener GKS Wybrzeże (od 1955) i Czarnych Słupsk (1974–89). Nosił przydomek Bombardier z Wybrzeża. W 1948 laureat „Przeglądu Sportowego” na najlepszego sportowca Polski. Odznaczony Krzyżem Kawa- lerskim OOP. Od 1999 honorowy obywatel Słupska. W 2009 jego imieniem nazwano jedną z ulic Gd.
MA
