ZARĘBSKI ANDRZEJ, działacz opozycji demokratycznej, menedżer
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
[[File:Andrzej Zarębski (stoi pierwszy z prawej), 1981.JPG|thumb|Andrzej Zarębski (stoi pierwszy z prawej), 1981]] | [[File:Andrzej Zarębski (stoi pierwszy z prawej), 1981.JPG|thumb|Andrzej Zarębski (stoi pierwszy z prawej), 1981]] | ||
− | '''ANDRZEJ ZARĘBSKI''' (ur. 7 VII 1957 Gdynia), polityk, menedżer. Po ukończeniu Inst. Filologii Polskiej UG (1980) zaczął nauczać jęz. pol. w SP nr 62 w Górkach Zach. Działacz opozycji | + | '''ANDRZEJ ZARĘBSKI''' (ur. 7 VII 1957 Gdynia), polityk, menedżer. Po ukończeniu Inst. Filologii Polskiej UG (1980) zaczął nauczać jęz. pol. w SP nr 62 w Górkach Zach. Działacz opozycji „przedsierpniowej”, angażował się w akcje Studenckiego Komitetu Solidarności. Współzałożyciel i autor pierwszej deklaracji ideowej NZS, red. pisma „Reduta”. W marcu 1981 red., potem red. nacz. Serwisu Informacyjnego Biura Informacji Prasowej KK q NSZZ „Solidarność”. 13 XII 1981 internowany w Ośrodku Odosobnienia w Strzebielinku, zwolniony 2 XII 1982. Następnie przez 5 lat prowadził z ojcem sklep pasmanteryjno-odzieżowy, będąc zarazem czł. redakcji podziemnego q „Przeglądu Politycznego”, wokół którego zaczęło się skupiać środowisko gd. liberałów. W 1986–88 zast., nast. dyr. remontowo-budowlanej firmy Corina, spółki-córki spółdzielni Gdańsk (wcześniej Świetlik) kierowanej przez q Macieja Płażyńskiego. W 1989 korespondent q „Tygodnika Solidarność”, 1990 szef działu polit. q „Gazety Gdańskiej”, współpracownik q Telewizji Polskiej Gd. Po desygnowaniu 1991 q Jana Krzysztofa Bieleckiego na premiera przez q Lecha Wałęsę objął funkcję rzecznika prasowego rządu, w październiku 1991 wybrany posłem Ziemi Zielonogórskiej z listy q Kongresu Liberalno-Demokratycznego, współautor pierwszej ustawy o radiofonii i telewizji, czł. sejmowej komisji kultury. 1993–99 czł. Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, m.in. sekr. rady. Od 1999 niezależny doradca na rynku mediów elektronicznych. {{author: JMY}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 14:55, 7 mar 2013
ANDRZEJ ZARĘBSKI (ur. 7 VII 1957 Gdynia), polityk, menedżer. Po ukończeniu Inst. Filologii Polskiej UG (1980) zaczął nauczać jęz. pol. w SP nr 62 w Górkach Zach. Działacz opozycji „przedsierpniowej”, angażował się w akcje Studenckiego Komitetu Solidarności. Współzałożyciel i autor pierwszej deklaracji ideowej NZS, red. pisma „Reduta”. W marcu 1981 red., potem red. nacz. Serwisu Informacyjnego Biura Informacji Prasowej KK q NSZZ „Solidarność”. 13 XII 1981 internowany w Ośrodku Odosobnienia w Strzebielinku, zwolniony 2 XII 1982. Następnie przez 5 lat prowadził z ojcem sklep pasmanteryjno-odzieżowy, będąc zarazem czł. redakcji podziemnego q „Przeglądu Politycznego”, wokół którego zaczęło się skupiać środowisko gd. liberałów. W 1986–88 zast., nast. dyr. remontowo-budowlanej firmy Corina, spółki-córki spółdzielni Gdańsk (wcześniej Świetlik) kierowanej przez q Macieja Płażyńskiego. W 1989 korespondent q „Tygodnika Solidarność”, 1990 szef działu polit. q „Gazety Gdańskiej”, współpracownik q Telewizji Polskiej Gd. Po desygnowaniu 1991 q Jana Krzysztofa Bieleckiego na premiera przez q Lecha Wałęsę objął funkcję rzecznika prasowego rządu, w październiku 1991 wybrany posłem Ziemi Zielonogórskiej z listy q Kongresu Liberalno-Demokratycznego, współautor pierwszej ustawy o radiofonii i telewizji, czł. sejmowej komisji kultury. 1993–99 czł. Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, m.in. sekr. rady. Od 1999 niezależny doradca na rynku mediów elektronicznych.