ZACHODNIOPRUSKIE TOWARZYSTWO BOTANICZNO-ZOOLOGICZNE
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''ZACHODNIOPRUSKIE TOWARZYSTWO BOTANICZNO-ZOOLOGICZNE''' (Westpreußischer Botanisch-Zoologischer Verein) działające 1878–1945 w Gd. Nie posiadało własnej siedziby, adresem pocztowym do 1902 było biuro q Towarzystwa Przyrodniczego przy Frauengasase 26 (ul. Mariacka), nast. do 1945 mieszkanie prezesa dr. q Konrada Lakowitza przy Brabank 3 (ul. Stara Stocznia). Zatwierdzenie statutu 6 IV 1878 (znowelizowany 1920), 1. walne zebranie 11 VI 1878. Do 1920 terenem działania była Prowincja Prusy Zach., 1921–39 obszar II WMG, 1939–45 q Okręgu Rzeszy Gd.-Prusy Zach. Prezesa z zarządem wybierano na 3–5-letnią kadencję. Członkami do 1920 było średnio ok. 200 osób, po 1921 mniej w związku z ograniczeniem terenu działania. Obok q Zachodniopruskiego Towarzystwa Historycznego było to do 1914 najbardziej efektywnie działające gd. stow. naukowe. Współpracowało z q Towarzystwem Przyrodniczym w Gd. (Naturforschende Gesellschaft) i q Muzeum Prowincji Zachodniopruskiej, w którym istniał duży dział przyr. Inicjowało badania nauk., propagowało problematykę ochrony przyrody, wnioskowało w sprawie tworzenia rezerwatów przyrody. Wydawnictwem stow. był Bericht des Westpreußischen Botanisch-Zoologischen Vereins, 1878–40 ukazały się 62 roczniki, wydawane w gd. wydawnictwie q Augusta Wilhelma Kafemanna. Każdy, obok sprawozdania z dorocznego zebrania członków, zawierał szczegóły z ostatniej wycieczki naukowo-poznawczej oraz artykuły prezentujące dorobek nauk. członków. Publikowano recenzje, kronikę, często nekrologi. W 1928, z okazji 50-lecia powstania, wydano nr specjalny, w którym przedstawiono historię stow., zawartość dotychczasowych 49 tomów rocznika oraz biogramy zasłużonych zmarłych członków. Prezesi: dr Hugon Erich von Klinggräff (1878–1902), q dr Konrad Lakowitz (1903–45). {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] | + | '''ZACHODNIOPRUSKIE TOWARZYSTWO BOTANICZNO-ZOOLOGICZNE''' (Westpreußischer Botanisch-Zoologischer Verein) działające 1878–1945 w Gd. Nie posiadało własnej siedziby, adresem pocztowym do 1902 było biuro q Towarzystwa Przyrodniczego przy Frauengasase 26 (ul. Mariacka), nast. do 1945 mieszkanie prezesa dr. q Konrada Lakowitza przy Brabank 3 (ul. Stara Stocznia). Zatwierdzenie statutu 6 IV 1878 (znowelizowany 1920), 1. walne zebranie 11 VI 1878. Do 1920 terenem działania była Prowincja Prusy Zach., 1921–39 obszar II WMG, 1939–45 q Okręgu Rzeszy Gd.-Prusy Zach. Prezesa z zarządem wybierano na 3–5-letnią kadencję. Członkami do 1920 było średnio ok. 200 osób, po 1921 mniej w związku z ograniczeniem terenu działania. Obok q Zachodniopruskiego Towarzystwa Historycznego było to do 1914 najbardziej efektywnie działające gd. stow. naukowe. Współpracowało z q Towarzystwem Przyrodniczym w Gd. (Naturforschende Gesellschaft) i q Muzeum Prowincji Zachodniopruskiej, w którym istniał duży dział przyr. Inicjowało badania nauk., propagowało problematykę ochrony przyrody, wnioskowało w sprawie tworzenia rezerwatów przyrody. Wydawnictwem stow. był ''Bericht des Westpreußischen Botanisch-Zoologischen Vereins'', 1878–40 ukazały się 62 roczniki, wydawane w gd. wydawnictwie q Augusta Wilhelma Kafemanna. Każdy, obok sprawozdania z dorocznego zebrania członków, zawierał szczegóły z ostatniej wycieczki naukowo-poznawczej oraz artykuły prezentujące dorobek nauk. członków. Publikowano recenzje, kronikę, często nekrologi. W 1928, z okazji 50-lecia powstania, wydano nr specjalny, w którym przedstawiono historię stow., zawartość dotychczasowych 49 tomów rocznika oraz biogramy zasłużonych zmarłych członków. Prezesi: dr Hugon Erich von Klinggräff (1878–1902), q dr Konrad Lakowitz (1903–45). {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 13:43, 7 mar 2013
ZACHODNIOPRUSKIE TOWARZYSTWO BOTANICZNO-ZOOLOGICZNE (Westpreußischer Botanisch-Zoologischer Verein) działające 1878–1945 w Gd. Nie posiadało własnej siedziby, adresem pocztowym do 1902 było biuro q Towarzystwa Przyrodniczego przy Frauengasase 26 (ul. Mariacka), nast. do 1945 mieszkanie prezesa dr. q Konrada Lakowitza przy Brabank 3 (ul. Stara Stocznia). Zatwierdzenie statutu 6 IV 1878 (znowelizowany 1920), 1. walne zebranie 11 VI 1878. Do 1920 terenem działania była Prowincja Prusy Zach., 1921–39 obszar II WMG, 1939–45 q Okręgu Rzeszy Gd.-Prusy Zach. Prezesa z zarządem wybierano na 3–5-letnią kadencję. Członkami do 1920 było średnio ok. 200 osób, po 1921 mniej w związku z ograniczeniem terenu działania. Obok q Zachodniopruskiego Towarzystwa Historycznego było to do 1914 najbardziej efektywnie działające gd. stow. naukowe. Współpracowało z q Towarzystwem Przyrodniczym w Gd. (Naturforschende Gesellschaft) i q Muzeum Prowincji Zachodniopruskiej, w którym istniał duży dział przyr. Inicjowało badania nauk., propagowało problematykę ochrony przyrody, wnioskowało w sprawie tworzenia rezerwatów przyrody. Wydawnictwem stow. był Bericht des Westpreußischen Botanisch-Zoologischen Vereins, 1878–40 ukazały się 62 roczniki, wydawane w gd. wydawnictwie q Augusta Wilhelma Kafemanna. Każdy, obok sprawozdania z dorocznego zebrania członków, zawierał szczegóły z ostatniej wycieczki naukowo-poznawczej oraz artykuły prezentujące dorobek nauk. członków. Publikowano recenzje, kronikę, często nekrologi. W 1928, z okazji 50-lecia powstania, wydano nr specjalny, w którym przedstawiono historię stow., zawartość dotychczasowych 49 tomów rocznika oraz biogramy zasłużonych zmarłych członków. Prezesi: dr Hugon Erich von Klinggräff (1878–1902), q dr Konrad Lakowitz (1903–45).
