MAKAREWICZ MIECZYSŁAW, komendant miejski MO w Gdańsku
(korekta_EJ) |
|||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File: Mieczysław_Makarewicz.jpg |thumb| Mieczysław Makarewicz]] | [[File: Mieczysław_Makarewicz.jpg |thumb| Mieczysław Makarewicz]] | ||
'''MIECZYSŁAW MAKARAEWICZ''' (ur. 5 XI 1911 Warszawa), podpułkownik, komendant miejski [[MILICJA OBYWATELSKA | Milicji Obywatelskiej]] (MO) w Gdańsku. Pochodził z rodziny robotniczej. Po ukończeniu szkoły powszechnej z powodu ciężkich warunków materialno-bytowych, w wieku 16 lat, opuścił dom rodzinny i podjął pracę w wytwórni wyrobów skórzanych. Jednocześnie zapisał się do szkoły branżowej. Nie był jednak w stanie pogodzić nauki z pracą i po pierwszym roku zakończył edukację. W 1929 zapisał się do Klasowego Związku Zawodowego. Działalność związkową, z przerwą na służbę wojskową, kontynuował do wybuchu II wojny światowej. Podczas kampanii wrześniowej 1939 dostał się do niewoli, z której uciekł. W czasie okupacji pracował w Łodzi jako robotnik w niemieckiej firmie.<br/><br/> | '''MIECZYSŁAW MAKARAEWICZ''' (ur. 5 XI 1911 Warszawa), podpułkownik, komendant miejski [[MILICJA OBYWATELSKA | Milicji Obywatelskiej]] (MO) w Gdańsku. Pochodził z rodziny robotniczej. Po ukończeniu szkoły powszechnej z powodu ciężkich warunków materialno-bytowych, w wieku 16 lat, opuścił dom rodzinny i podjął pracę w wytwórni wyrobów skórzanych. Jednocześnie zapisał się do szkoły branżowej. Nie był jednak w stanie pogodzić nauki z pracą i po pierwszym roku zakończył edukację. W 1929 zapisał się do Klasowego Związku Zawodowego. Działalność związkową, z przerwą na służbę wojskową, kontynuował do wybuchu II wojny światowej. Podczas kampanii wrześniowej 1939 dostał się do niewoli, z której uciekł. W czasie okupacji pracował w Łodzi jako robotnik w niemieckiej firmie.<br/><br/> | ||
| − | W styczniu 1945, będąc już członkiem Polskiej Partii Robotniczej (PPR), został skierowany z jej ramienia do pracy w MO. Po ukończeniu szkoły podoficerskiej i Centralnej Szkoły Oficerów Polityczno-Wychowawczych w Łodzi otrzymał przydział do Tczewa na stanowisko zastępcy komendanta powiatowego MO. Następnie został zastępcą komendanta miejskiego MO w Gdyni, a od listopada 1950 komendantem miejskim MO w Gdańsku. Ukończył liceum ogólnokształcące i zdał maturę. 28 IX 1956 na własną prośbę został odwołany z zajmowanego stanowiska i skierowany do Szkoły Partyjnej Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (PZPR). 25 I 1957 powrócił na stanowisko komendanta miejskiego MO w Gdańsku. Był pozytywnie postrzegany przez przełożonych, którzy uważali go za jednego z najlepszych komendantów MO w województwie gdańskim. Po nabyciu praw emerytalnych 30 VI 1966 zwolnił się ze służby. Dalsze losy pozostają nieznane. {{author: MSL}} <br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | + | W styczniu 1945, będąc już członkiem Polskiej Partii Robotniczej (PPR), został skierowany z jej ramienia do pracy w MO. Po ukończeniu szkoły podoficerskiej i Centralnej Szkoły Oficerów Polityczno-Wychowawczych w Łodzi otrzymał przydział do Tczewa na stanowisko zastępcy komendanta powiatowego MO. Następnie został zastępcą komendanta miejskiego MO w Gdyni, a od listopada 1950 komendantem miejskim MO w Gdańsku. Ukończył liceum ogólnokształcące i zdał maturę. 28 IX 1956 na własną prośbę został odwołany z zajmowanego stanowiska i skierowany do Szkoły Partyjnej Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (PZPR). 25 I 1957 powrócił na stanowisko komendanta miejskiego MO w Gdańsku. Był pozytywnie postrzegany przez przełożonych, którzy uważali go za jednego z najlepszych komendantów MO w województwie gdańskim. Po nabyciu praw emerytalnych 30 VI 1966 zwolnił się ze służby. Dalsze losy pozostają nieznane. {{author: MSL}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] <br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> |
'''Bibliografia''': <br/> | '''Bibliografia''': <br/> | ||
Archiwum Instytutu Pamięci Narodowej Gdańsk, 032/754 (akta osobowe Mieczysława Makarewicza).<br/> | Archiwum Instytutu Pamięci Narodowej Gdańsk, 032/754 (akta osobowe Mieczysława Makarewicza).<br/> | ||
Sywula Michał, ''Niezwykła historia zwykłych obiektów. Gdańsk ul. Nowe Ogrody 27. Budynek, ludzie, wydarzenia'', Gdańsk 2022. | Sywula Michał, ''Niezwykła historia zwykłych obiektów. Gdańsk ul. Nowe Ogrody 27. Budynek, ludzie, wydarzenia'', Gdańsk 2022. | ||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
Wersja z 15:53, 16 maj 2023
MIECZYSŁAW MAKARAEWICZ (ur. 5 XI 1911 Warszawa), podpułkownik, komendant miejski Milicji Obywatelskiej (MO) w Gdańsku. Pochodził z rodziny robotniczej. Po ukończeniu szkoły powszechnej z powodu ciężkich warunków materialno-bytowych, w wieku 16 lat, opuścił dom rodzinny i podjął pracę w wytwórni wyrobów skórzanych. Jednocześnie zapisał się do szkoły branżowej. Nie był jednak w stanie pogodzić nauki z pracą i po pierwszym roku zakończył edukację. W 1929 zapisał się do Klasowego Związku Zawodowego. Działalność związkową, z przerwą na służbę wojskową, kontynuował do wybuchu II wojny światowej. Podczas kampanii wrześniowej 1939 dostał się do niewoli, z której uciekł. W czasie okupacji pracował w Łodzi jako robotnik w niemieckiej firmie.
W styczniu 1945, będąc już członkiem Polskiej Partii Robotniczej (PPR), został skierowany z jej ramienia do pracy w MO. Po ukończeniu szkoły podoficerskiej i Centralnej Szkoły Oficerów Polityczno-Wychowawczych w Łodzi otrzymał przydział do Tczewa na stanowisko zastępcy komendanta powiatowego MO. Następnie został zastępcą komendanta miejskiego MO w Gdyni, a od listopada 1950 komendantem miejskim MO w Gdańsku. Ukończył liceum ogólnokształcące i zdał maturę. 28 IX 1956 na własną prośbę został odwołany z zajmowanego stanowiska i skierowany do Szkoły Partyjnej Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (PZPR). 25 I 1957 powrócił na stanowisko komendanta miejskiego MO w Gdańsku. Był pozytywnie postrzegany przez przełożonych, którzy uważali go za jednego z najlepszych komendantów MO w województwie gdańskim. Po nabyciu praw emerytalnych 30 VI 1966 zwolnił się ze służby. Dalsze losy pozostają nieznane.
Bibliografia:
Archiwum Instytutu Pamięci Narodowej Gdańsk, 032/754 (akta osobowe Mieczysława Makarewicza).
Sywula Michał, Niezwykła historia zwykłych obiektów. Gdańsk ul. Nowe Ogrody 27. Budynek, ludzie, wydarzenia, Gdańsk 2022.
