DREGIER ZBIGNIEW, koszykarz, olimpijczyk
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
− | [[File:Zbigniew_Dregier__w_dolnym_rzędzie__drugi_od_prawej___1963.JPG|thumb|Zbigniew Dregier (w dolnym rzędzie, drugi od prawej), 1963]]''' | + | [[File:Zbigniew_Dregier__w_dolnym_rzędzie__drugi_od_prawej___1963.JPG|thumb|Zbigniew Dregier (w dolnym rzędzie, drugi od prawej), 1963]] |
+ | '''ZBIGNIEW DREGIER''' (ur. 17 VII 1935 Cumań, Ukraina), koszykarz. Absolwent gd. Technikum Mechaniczno-Elektrycznego (technik elektryk; q Centrum Kształcenia Ustawicznego). Zawodnik AZS Gd. (1951–55), Spójni Gd. (1955–57, 59–60), CWKS (Zawisza) Bydgoszcz (1957–59, służba wojsk.), q GKS Wybrzeże (1960–70). W barwach tego ostatniego olimpijczyk z Rzymu (1960, reprezentacja Polski zajęła VII miejsce) i Tokio (1964, VI miejsce), czterokrotny uczestnik ME (debiut w Stambule 1959 – VI miejsce pol. drużyny). Poprowadził reprezentację Polski do wicemistrzostwa Europy we Wr. w 1963 i dwukrotnie brązowego medalu ME (Moskwa 1965 i Helsinki 1967). Uczestnik MŚ w Montevideo 1967 (V miejsce pol. zespołu). W 1956–67 rozegrał 198 spotkań w reprezentacji Polski. Z zespołem GKS Wybrzeże wywalczył wicemistrzostwo kraju (1970). W 1963 wygrał plebiscyt q „Dziennika Bałtyckiego” na 10 najlepszych sportowców woj. gd. Karierę w Polsce zakończył 1972, wyjechał do Francji (gdzie mieszka ob.), grał tam dalej w klubach niższych klas z Le Porter, Marlies i Ornoux, nast. trener. {{author: WSZ}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 20:03, 5 mar 2013
ZBIGNIEW DREGIER (ur. 17 VII 1935 Cumań, Ukraina), koszykarz. Absolwent gd. Technikum Mechaniczno-Elektrycznego (technik elektryk; q Centrum Kształcenia Ustawicznego). Zawodnik AZS Gd. (1951–55), Spójni Gd. (1955–57, 59–60), CWKS (Zawisza) Bydgoszcz (1957–59, służba wojsk.), q GKS Wybrzeże (1960–70). W barwach tego ostatniego olimpijczyk z Rzymu (1960, reprezentacja Polski zajęła VII miejsce) i Tokio (1964, VI miejsce), czterokrotny uczestnik ME (debiut w Stambule 1959 – VI miejsce pol. drużyny). Poprowadził reprezentację Polski do wicemistrzostwa Europy we Wr. w 1963 i dwukrotnie brązowego medalu ME (Moskwa 1965 i Helsinki 1967). Uczestnik MŚ w Montevideo 1967 (V miejsce pol. zespołu). W 1956–67 rozegrał 198 spotkań w reprezentacji Polski. Z zespołem GKS Wybrzeże wywalczył wicemistrzostwo kraju (1970). W 1963 wygrał plebiscyt q „Dziennika Bałtyckiego” na 10 najlepszych sportowców woj. gd. Karierę w Polsce zakończył 1972, wyjechał do Francji (gdzie mieszka ob.), grał tam dalej w klubach niższych klas z Le Porter, Marlies i Ornoux, nast. trener.